Waar Zitten de Barbaren?

Mark Steyn is vandaag erg kritisch voor de Britse politie in zijn column in The Daily Telegraph. Hij schrijft dat Jean Charles de Menezes, de Braziliaan die in Londen werd doodgeschoten omdat hij zich verdacht gedroeg, staande was gehouden door politiemannen in burger, zodat het Steyn niet abnormaal lijkt dat de Menezes op de vlucht sloeg voor een groep gewapende mannen. Die opwerping werd ook gemaakt door een lezer in een commentaar op mijn stukje hier gisteren.  Ik geef toe dat dit een belangrijk element is waarmee ik geen rekening had gehouden. Overigens spreekt ook Steyn, net als Peter Vandermeersch in De Standaard, van een “executie.” Dat is echter overdreven, want het doodschieten van de Braziliaan was geen executie, ook al gebeurde het door niet-geüniformeerde agenten.

In dezelfde Daily Telegraph van vandaag staat een artikel van de katholieke aartsbisschop van Westminster, kardinaal Cormac Murphy-O’Connor. “De politie kan de terroristen niet bestrijden met de handen op de rug gebonden,” aldus de kardinaal. “Maar het neerschieten van Jean Charles de Menezes is ongetwijfeld een les in de genadeloze dynamiek van de angst. Om het spook te bezweren van de gruwelijke mogelijkheden – hij vluchtte voor de politie de metro in, gekleed in een gewatteerde jas; de media zouden fel te keer zijn gegaan als hij een trein had opgeblazen terwijl de politie hem in de gaten hield – werd een onschuldige man gedood die net zo goed een slachtoffer is van de gebeurtenissen van 7 juli als de 56 andere slachtoffers.”

Wie gaat in de huidige omstandigheden met stenen gooien naar de Britse politiemannen, zelfs al schoten die om te doden? De agenten hebben de dood van de Braziliaan op hun geweten, maar ze werden gedwongen een strijd te voeren waartoe ze niet opgeleid zijn. De verantwoordelijkheid die de samenleving in de strijd tegen het terrorisme op de ordediensten legt, is zo groot dat dergelijke ongevallen onvermijdelijk zijn. Ik vind het daarom overdreven om te stellen dat dit ongeval een terugkeer naar “barbaarse tijden” is. De terroristen voeren ons terug naar de barbaarse tijden, niet de politie. We mogen niet de fout begaan om de terroristen en de politie moreel gelijk te schakelen.

Dit wil echter niet zeggen dat er uit de schietpartij geen lessen getrokken moeten worden om herhaling van zo’n drama te vermijden. In tegenstelling tot Peter Vandermeersch die in zijn commentaar in DS gisteren schreef dat het Westen in zijn strijd tegen het terrorisme “een vuile oorlog” voert (en daarmee impliceert dat er inderdaad een morele equivalentie bestaat tussen de terroristen en de te snel schietende ordehandhavers in Londen), maakt Mark Steyn in zijn artikel vandaag een interessante opmerking. De oorlog tegen de terroristen moet niet gevoerd worden door de “reactieve ordehandhaving” van zenuwachtige schietende agenten in de metro, maar moet volgens hem militair gevoerd worden, namelijk in Pakistan en elders. Volgens hem is de aanpak van George W. Bush de juiste. Het gaat om een oorlog, en oorlog moet gevoerd worden door militairen, niet door politiemannen. Dat beaamt ook Irwin Stelzer in het recentste nummer van het neo-conservatieve weekblad The Weekly Standard. Men moet de terroristen niet bestrijden met agenten maar met soldaten. En men moet de militaire oorlog brengen naar de plaatsen waar de terroristen worden opgeleid, veeleer dan de plaatsen waar zij nadien toeslaan. De ware schuldigen zijn de politici die in een oorlog aarzelen om het leger in te zetten op vijandig grondgebied en daarom alle verantwoordelijkheid afschuiven op de politie in onze eigen steden.

Cruel Hoax

It was a cruel and sophisticated hoax, designed to frighten the public and any bombers who are not up for suicide. To make it look realistic the Police told lots of conflicting stories and even faked attempts at engineering a cover-up.

Where he is now, who knows? Witness Protection type scheme probably. Detached house with a walk-in closet, etc. But not in a wooden box.

Jean Charles was not on the train.

See the explanation in:

http://who.journalspace.com

Het is de intentie die telt

Vooreerst denk ik dat het niet in de bedoeling van de Britse agenten lag om een onschuldig iemand op barbaarse wijze af te maken. En dat is al een heel verschil.
Nu hebben zij naar alle waarschijnlijkheid een beoordelingsfout gemaakt en hun werk op basis van deze fout heel grondig gedaan. Moest het hier effectief om een zelfmoordterrorist gaan die door deze agenten was geneutraliseerd, dan hadden zij nu waarschijnlijk al gedecoreerd geweest voor uitzonderlijke moed en scherpzinnigheid. Het kan verkeren.

Wat er gebeurd is, is in de eerste plaats heel tragisch voor het slachtoffer maar ook voor deze moedige en hardwerkende politiemensen. Onderschat de gewetenslast niet die zij voor de rest van hun leven meedragen. Anderzijds is het normaal dat de familie van het slachtoffer zich burgerlijke partij stelt om een billijke vergoeding te krijgen en helaas verloopt zo'n procedure via de rechtbank.
In deze hoop ik dat de overheid haar verantwoordelijkheid opneemt als rechtspersoon om de betrokken politiemensen te vrijwaren, als aangetoond kan worden dat zij te goeder trouw handelden.

Voor de rest moet men zich geen illusies maken over de strijd tegen het terrorisme. Moslimterroristen zijn zoals sommigen hier menen niet als moslim te herkennen. In sommige strekkingen mogen ze zelfs alcohol nuttigen en korte broeken dragen, zodat hun buren later zeggen: 'Dat hadden we van hem helemaal niet verwacht.'
En zelfmoordterrorisme is superefficiënt, veel efficiënter dan de middelen die een overheid kan ontwikkelen om dit kwaad te voorkomen. Ik denk dat het het belangrijkste is om geduldig en onverzettelijk tegen dit terrorisme te blijven.
Uiteindelijk maken natuurrampen veel meer slachtoffers en ze zijn helemaal niet te voorkomen. Terrorisme is een uitdaging. We hebben middelen en methodes om er tegen te strijden en zoals iemand al opmerkte: moslimterrorisme heeft niets met armoede of onrecht te maken (anders zouden het inderdaad de Congolezen zijn die onze hoofden afhakken en de Tibetanen die overal op de wereld aanslagen plegen tegen Chinezen).

Moslimterrorisme is puur ideologisch van aard en wie het leven en de geschiedenis van de Profeet bestudeert, begrijpt heel goed wat er nu aan de hand is. Degenen die onder invloed van de linksprogressieve berichtgeving denken dat de levensloop van Mohammed gelijkt op die van Jezus of Boeddha, raad ik ten stelligste aan eens een boek over het leven van deze profeet ter hand te nemen.

toch herkenbaar

Toch zijn ze herkenbaar, Joris, maar dat heeft niets met gewoontes te maken maar gewoon met hoe ze eruit zien.
Dat ze alcohol drinken en korte broeken dragen of andere westerse gewoontes aannemen kan hun ethnische look niet verbergen.
Hoewel niet 100 % accuraat, is eruit zien als een arabier, turk, berber of iranees een behoorlijk goede maatstaf om iemand in te schatten als moslim.
gemakkelijker nog is het herkennen van iemand als niet-moslim. Zo zullen maar zeer weinig mensen spontaan vermoeden dat iemand die er typisch braziliaans, japans, zweeds of pools uitziet een moslim is, en daar 99 % gelijk in hebben.
Is dergelijk onderscheid maken racisme? (neen)

etnie

Moslim-zijn is niet etnisch gebonden. Er zijn ook al moslims van etnisch europese origine (bekeerlingen) aangehouden ivm terrorisme.
Vestimentair en aan een specifieke vorm van baardgroei kan je een moslim eventueel herkennen, maar het zijn juist deze kenmerken waar een terrorist zich van ontdoet.

Wat betreft Brazilianen: dit is een mengelmoes van afrikanen, europeanen en indianen. En uit zo'n combinatie kunnen heel goed mensen tevoorschijnkomen die qua uiterlijk sprekend op iemand lijken uit bijvoorbeeld Noord-Afrika.

Ik denk niet dat eventuele etnische kenmerken een goede basis zijn om terrorisme te bestrijden. Temeer daar Europese bekeerlingen vaak nog fanatieker proberen te zijn dan geboren moslims. Denk maar aan vadertje Bastin.

Aanslagen gepleegd door anderen

Geen turken, arabieren of iraniers maar somaliers en pakistani waren het deze keer en die zien er helemaal anders uit... Je bent misschien geen racist maar wel schuldig aan een foutieve veralgemening.

niet foutief maar onvolledig

Mijn veralgemening is dan wellicht niet foutief, ze gaat wel degelijk op, maar ze is zeker niet volledig en slechts beperkt bruikbaar.
Mijn punt is echter dat het toegelaten moet zijn zonder van racisme te worden beschuldigd van dergelijke veralgemening te maken.

Overigens ben ik benieuwd of

Overigens ben ik benieuwd of er tijdens een eventueel proces tegen deze politiemannen (dat er hoort te komen) aan bod zal mogen komen dat de Braziliaan in feite herkenbaar was als niet-moslim.
Deze als meest discriminerende gedachte beschouwde troef in de strijd tegen moslimterrorisme, namelijk dat moslims in 99 % van de gevallen ethnisch herkenbaar zijn als dusdanig, had de agenten er redelijkerwijs van moeten weerhouden om de man dood te schieten.
Stel dat je op zoek bent naar Japanse kamikazes, dan weet je toch dat je een Braziliaan niet voor mogelijke dader hoeft te houden?

Waar zitten de Barbaren

Sta mij toe het aanschouwelijk voor te stellen. Moest het slachtoffer van dit "shoot to kill" mijn zoon zijn geweest, en ik kon beschikken over een gesofistikeerde bom, gegarandeerd ligt het spul in de instelling verantwoordelijk voor de moord. Evetjes over nadenken is mijn boodschap.

Oog om oog,...

U hebt blijkbaar de boodschap niet begrepen. "Oog om oog, tand voor tand" is van alle tijden. De harde aanpak waarvoor wordt gepeit in het basisartikel is niet anders. Ik stel er precies de gedachtengang van een volk tegenover dat altijd vanuit hun oeroude basiscultuur (Sumeriërs en Semieten in het Oud-Babylonië en Assyrië) dit dogma heeft in stand gehouden. Kijk naar Israël.
Uit dit wespennest blijven, helaas hebzucht en machtswellust hebben het anders beslist. Met alle gevolgen vandien.

Wat is je boodschap?

Als iemand jou zoon onschuldig zouden neerschiet dan mag jij als vergelding ook een paar onschuldigen doden middels een 'gesofistikeerde bom'? Dat is wat ik als boodschap uit je oorspronkelijke bericht haal. Als dat je booschap niet was, leg dan eens concreet uit wat je bedoelde.

Niet de boodschap die u er aan geeft...

Beste Bart,

U weet donders goed dat ik dit NIET wil zeggen. Duidelijk staat in mijn bericht de "verantwoordelijken". Wie mijn dierbare zoon afslacht (jawel!) als een dier moet bij mij op geen genade rekenen. Het kan hard klinken, maar zo is het nu eenmaal. Daarenboven worden zaken soms gezegd als een soort boutade. Op slinkse wijze pogen sommigen dan de kern van de zaak te ontwijken, of er een eigen betekenis aan te geven. In een volgend berichtje heb ik nochtans genuanceerd: "oog om oog,..." is niet een oog voor honderd ogen... Intellectueel eerlijk is het niet !

En dat is nu juist het probleem

Bepalen wie de 'verantwoordelijken' zijn. Want fouten zijn snel gemaakt en het is onvermijdelijk dat bij het denken dat u hanteert (zelfs maar 1 oog voor 1 oog) onschuldige slachtoffers zullen vallen.

Denken dat je 'de verantwoordelijke' en 'de verantwoordelijke' alleen kan treffen is naief, onterecht en ronduit gevaarlijk.