Guy Vrhfstdt ging voor 200.000 nieuwe banen zorgen, bij voorkeur in hoogtechnologische sectoren. Daar moeten ze in Mol mee lachen, want meer dan 500 werknemers in de hoogtechnologische nucleaire sector weten dat ze, door toedoen van Vrhfstdt, vanaf midden volgend jaar volledig zonder werk vallen.

Tijdens de vorige legislatuur verklaarde de VLD zich akkoord met de dwaze eis van groenen en roden om in België de nucleaire activiteiten af te bouwen. In 2015 moet de eerste Belgische reactor dicht. De VLD beweert dat ze deze maatregel spoedig ongedaan zal maken, maar intussen nadert de dag des oordeels voor een belangrijke nucleaire activiteit in de Kempen. In de regio Mol-Dessel wordt aan recyclage van nucleair afval (uranium en plutonium) gedaan. Hierdoor wordt 95% van het nucleaire afval verwerkt tot nieuwe brandstof. Men maakt van dit afval zogenaamde Mox-staven. Mox (afgeleid van de Engelse term Mixed Oxide Fuel) is een brandstof bestaande uit verarmd uranium en plutonium. Het product kan tot vijf keer (sommigen zeggen zelfs negen keer) gerecycleerd worden. De procedure, die vandaag wereldwijd wordt gebruikt, werd in de Kempen uitgevonden.

Toen het Belgische Parlement in 1993 een resolutie goedkeurde die een moratorium afkondigde betreffende het gebruik van plutonium- en uraniumhoudende brandstoffen, werd het de Kempenaars verboden om nog nieuwe klanten te werven voor het maken van hun mox-staven. Dat moratorium, dat nog onder Dehaene werd goedgekeurd (zodat ook CD&V schuldig is aan wat staat te gebeuren), kwam er ironisch genoeg op initiatief van een Kempenaar: de groene Turnhoutenaar Jos Geysels, die nadien minister van Staat werd en eerder dit jaar door Vrhfstdt tot ambassadeur “institution building” werd benoemd, zodat hij op kosten van de belastingbetaler exotische landen af kan schuimen.

Molse miserie

Omdat de Kempenaars hun oude, lopende contracten uit de vroege jaren negentig nog mogen afwerken, hebben ze nog werk tot juni volgend jaar. Indien er tegen die datum geen nieuwe contracten meer bijkomen – en het verbod om er nieuwe af te sluiten is nog altijd in voege – moet de mox-lijn in de Kempen dicht. Vanaf het ogenblik dat de lijn stilvalt, begint automatisch de afbraakprocedure. Omdat het bovendien een half jaar duurt vooraleer men de nodige vergunningen heeft om van start te gaan met het uitvoeren van een nieuw contract, weten de Kempenaars dat indien hun bedrijf tegen december 2005 geen nieuwe contracten heeft afgesloten, zij onherroepelijk hun baan verliezen. De Belgische regering moet toestemming geven voor het werven van nieuwe contracten, maar heeft dit tot dusver geweigerd. Meer zelfs: Vrhfstdt dwarsboomt alle pogingen.

Enkele maanden geleden werd België door de Verenigde Staten benaderd met het aanbod om voor de Amerikanen een gigantische voorraad uranium tot mox te verwerken. De Amerikanen hadden voor hun contract de keuze tussen Dessel en de Franse mox-lijn in La Hague bij Cherbourg. De Amerikaanse voorkeur ging, gezien de Kempense expertise, duidelijk naar Dessel. Bijgevolg benaderde Washington Vrhfstdt met de vraag om een contract te mogen sluiten met Belgonucleaire in Dessel. Verhofstadt zei “ja” noch “neen,” en antwoordde gewoon niet op het Amerikaanse verzoek. Zijn socialistische en Waalse coalitiepartners willen het moratorium immers niet opheffen. Ze zien de Kempense industrie graag  kapot gaan ten voordele van de Franse. Bijgevolg ging het mox-contract naar Le Hague.

Franse belangen

Momenteel contacteert een delegatie van de Kempense nucleaire industrie politici uit alle partijen. “Indien wij tussen vandaag en december geen contracten mogen afsluiten, is het met ons gedaan,” zo zeggen ze. “We verliezen niet alleen de productiecapaciteit, maar ook onze voorsprong inzake kennis en technologie, en dit uitgerekend in een sector waarin België wereldleider is.”

België heeft na de Tweede Wereldoorlog in Mol en Dessel een nucleaire expertise opgebouwd die zijn gelijke niet had. Amerikanen, Fransen, Japanners, Chinezen en anderen zijn hun nucleaire kennis komen vergaren op het Studiecentrum voor Kernenergie in Mol. Door een kortzichtige beslissing van de Belgische overheid is ons land zich momenteel uit de nucleaire markt aan het prijzen, met onherroepelijke, catastrofale gevolgen. In juni zullen de eerste 570 jobs sneuvelen, maar op termijn gaan alleen in de Kempen 1.650 banen in de nucleaire sector verloren. Het gaat bovendien om hooggekwalifeerd personeel, zoals ingenieurs, fysici en andere specialisten.

Deze situatie dient alleen de Franse belangen. In tegenstelling tot andere landen, zoals Duitsland, waar de traditionele partijen eveneens lankmoedig hebben gedoogd dat de groenen een politieke ramp aanrichtten, heeft Frankrijk zijn dominante positie in de nucleaire markt de voorbije decennia versterkt. Dit bezorgt de Fransen een monopoliepositie in Europa en maakt België inzake energievoorziening volledig afhankelijk van Parijs.

Intussen is kernenergie wereldwijd aan een nieuwe opmars bezig. Kernenergie heeft geen invloed op klimaatveranderingen aangezien er geen CO2 wordt geproduceerd en geen andere pollutiegassen, zoals zwavel en stikstofoxides, de lucht vervuilen. Daarom heeft zelfs het het milieuvriendelijke Finland een bestelling voor een kerncentrale geplaatst. Ook Frankrijk, Polen, de VS, China, Japan en India gaan nieuwe kerncentrales bouwen, op een ogenblik dat Vrhfstdt onze voorsprong verkwanselt. Het enige waar de Kempen mee zal blijven zitten is de verplichting, in internationale verdragen vastgelegd, om het Franse niet-recycleerbare afval in de Kempense bodem te stockeren. België mag de rol van de Franse vuilnisman spelen. Merci, monsieur Guy.