Het is al een tijdje relatief stil rond de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde: blijkbaar weigeren de media ook nà de verkiezingen meer aandacht aan het dossier te besteden dan het absolute minste van het minste. Nochtans zakten deze week CD&V en N-VA voor hun eerste examen in dit dossier, toch als we het Vlaams Belang mogen geloven, en dat zou toch een kleine vermelding in de pers waard moeten zijn. En verder duikt aan Franstalige zijde weer de eis voor een soort van inschrijvingsrecht op.

Voor zover ik weet werd het bericht nergens anders bevestigd of ontkend, en dus heb ik niet meer informatie dan wat het Vlaams Belang vrijdag in een persmededeling schreef: het Vlaams Belang wou in de Kamercommissie die zich boog over de geldigheid van de voorbije verkiezingen een amendement indienen over onder meer de ruim 600 bezwaarschriften die de laatste dagen verzameld werden, maar Didier Reynders, voorzitter van de commissie, wou hier niet van weten. Inge Vervotte en Jan Jambon, die in de commissie de CD&V respectievelijk de N-VA vertegenwoordigde, sloten zich aan bij het standpunt van deze laatste –ik ga me niet moe maken iets te schrijven over de houding van de Open Vld of de sp.a in deze zaak– hoewel die partijen nochtans goed vertegenwoordigd waren bij de indieners van de bezwaarschriften. Als het Vlaams Belang in de persmededeling met spek geschoten heeft mogen CD&V en N-VA het me altijd laten weten. Indien niet moeten ze anders op de volgende gemeenteraadszitting in Londerzeel maar eens gaan verklaren waarom ze op deze manier het voltallige schepencollege van die gemeente eens goed in hun hemd hebben gezet. Het is in ieder geval een slecht teken aan de wand voor een onverwijlde splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde zonder toegevingen of wat dan ook.

Wat dat laatste betreft stond er gisteren een tweede veeg teken te lezen in een commentaarstuk van Steven Samyn in De Standaard: volgens een –uiteraard anonieme– Franstalige kandidaat-minister is er een oplossing voor Brussel-Halle-Vilvoorde in de maak die verdacht veel doet denken aan een vorm van inschrijvingsrecht voor de Franstaligen in de Rand in ruil voor de splitsing van de kieskring. Dit kan natuurlijk een kwakkel zijn, of niet; hoe dan ook is het goed in deze dagen nog eens een persmededeling van N-VA en CD&V onder de aandacht te brengen, gedateerd op 10 mei 2005 en ondertekend door Jo Vandeurzen en Bart de Wever, geschreven naar aanleiding van het uitlekken van enkele details over een geheim akkoord waar de toenmalige paarse regering onzaliger nagedachtenis over aan het onderhandelen was. De laatste twee paragrafen vatten de teneur van de persmededeling goed samen:

Uit indiscreties vanuit de geheime onderhandelingsplaats, kunnen CD&V en N-VA alleen maar besluiten dat er sprake is van nieuwe, bijkomende rechten en compensaties voor Franstaligen in Vlaanderen. Dit is tegen de grondwet en dus onbespreekbaar.
Om al deze redenen wijzen CD&V en N-VA al deze denkpistes af.

Laat ons hopen dat CD&V en N-VA zulke denkpistes nog steeds even categoriek afwijzen, ook al zitten zij nu mee aan tafel op die geheime onderhandelingsplaats.