Laat ik maar meteen met de deur in huis vallen: als legale emigrant die volledig in orde is met alle papieren voel ik me behoorlijk voor schut gezet door het stuk onbenul van een rechter in Eerste Aanleg in Brussel. Vijfhonderd euro per uur vertraging voor hun vrijlating – mag ik even van mijn stoel vallen?

De tijd die ik heb moeten gebruiken om in mei en juni ll. mijn papieren in te vullen waren niet betaald, en zeker niet aan vijfhonderd euro per uur. Meer zelfs: om mijn nieuwe verblijfsvergunning te gaan halen moest ik twee uren onbetaald verlof opnemen, want de vreemdelingendienst is –uiteraard– alleen tijdens de kantooruren open, en daar mocht ik dus een uur staan aanschuiven voor iets dat uiteindelijk nog geen vijf minuten duurde. Misschien mogen ik en mijn werkgever nu bij die rechter wel een onkostennota indienen, of moet ik soms gestraft worden omdat ik zo dom ben gewoon de wet te volgen? Alle legale immigranten in België zouden hier misschien toch eens over moeten nadenken.

Ondertussen vroeg –verslik je niet– de PS om «redelijkheid» in deze zaak. Is het redelijk om vier jaar compleet illegaal in een land te verblijven, en vervolgens wanneer je gesnapt wordt het hele land op stelten te zetten via je «pro deo»-advocaat (want zo heet dat dan zo mooi) en zelfs de bewakers waarvan je er één tijdens de repatriëringspoging gebeten hebt een gerechtelijk klacht aan te doen? Eerlijk gezegd, voor mijn part mogen ze Ana Cajamarca en Angelica Loja liever vanavond nog dan morgenvroeg opnieuw het land uitzetten.

Iemand merkte trouwens op dat het toch wel al te gek zou zijn Ana Cajamarca en Angelica Loja vandaag uit te wijzen als ze binnen een paar weken toch opnieuw in België zouden staan, legaal deze keer, via de familiehereniging. Dat zou inderdaad al te gek zijn! Daarom dat serieus overwogen zou moeten worden ze allebei als extraatje ook een persona non grata-verklaring mee te geven, want dit is echt niet het soort van immigranten waar we in België nood of gebrek aan hebben. En als de vader van Angelica het er dan moeilijk mee heeft zo ver van zijn dochter te moeten wonen, mag hij mij altijd om raad komen vragen.