[Zopas is een Fransman in het huwelijk getreden met zijn vier jaar geleden overleden vaste vriendin. Als bijdrage tot het feestgedruis op zijn bruiloft reproduceren we hier een artikel uit een flamingantisch blad dd. november 2004. De Britse overheid had toen bij wijze van antidiscriminatiebeleid een op het eerste zicht bizarre maatregel genomen die ons tot de overweging noopte: “Welke discriminaties moeten er nog allemaal aangepakt worden?”]  

Het bestuur van een Brits natuurpark, het Lake District, schrapt het aanbod aan gegidste wandelingen. Die trekken namelijk opvallend weinig allochtonen aan. O, nee, wij hebben niets tegen blanken met stapschoenen, verzekert het bestuur. En ten andere, behalve immigranten vinden ook de gehandicapten te weinig de weg naar de wandelroutes.   

Nu je het zegt: dat modderpaden en rotsheuvels minder rolstoelvriendelijk zijn, is inderdaad een discriminatie. Volbouwen dus dat natuurgebied, met asfaltwegen en roltrappen. Het kan er immers af, nu we toch op wandelgidsen besparen.

Met dit soort beleid kunnen we zelfs de staatsschuld afbouwen. Eindeloze miljarden kunnen we besparen door alle diensten te schrappen die slechts één segment van de bevolking bedienen met uitsluiting van de rest. Het onderwijs richt zich alleen tot jongeren, dus weg ermee. De ziekenkas doet niks voor de gezonde burgers, het stempelgeld is er alleen voor werklozen, de spermabank levert alleen aan vrouwen, schoonheidswedstrijden hebben geen prijs voor het lelijke medemens. Geen belastinggeld meer voor zulk onrecht!  Als Matthias Storme echt vindt dat wij het recht moeten hebben om te discrimineren, dat hij al deze discriminatiekanalen dan maar zelf betaalt.

En we zouden de ergste discriminatie nog vergeten. Als we alle programma’s schrappen die zich hieraan schuldig maken, dalen de overheidsuitgaven tot bijna nul. U herinnert zich vast de dekolonisatie van de negers, de emancipatie van de vrouw, de homo’s die uit de kast kwamen, het dierenbevrijdingsfront... Weet u nog hoe de gedachte alleen al u deed huiveren, zo een loslopende neger of homo in uw straat? En hoe het achteraf allemaal best meeviel? Bibber dus niet nu ook de échte slachtoffergroepen hun rechten opeisen.

Beseft u dat wij de dode medeburger erg ongelijk behandelen? De overheid gooit deze gemeenschap al eens een zoethoudertje toe, zoals een standbeeld voor een bekende dode. Maar na de feestelijke inhuldiging laat zij hem in de kou staan, letterlijk. Ja, zodra het er echt op aankomt, laat zij de doden creperen. Bijvoorbeeld, na hun loopbaan krijgen levenden een pensioen om hun jaren van nietsdoen door te komen, maar geldt dat ook voor de wormstekige medelander? Die toch óók niks meer doet? Nou dan.

En u hoeft niet verder te kijken dan uzelf: hebt ú een dode aan uw kerstdis genodigd? Hebt ú al een dode meegevraagd op wandeling in het natuurpark? U denkt allicht dat doden moeilijk te integreren zijn, maar dat is een vooroordeel. Als u hen beter leert kennen, merkt u dat zij echt een modelgemeenschap zijn. Zo hebben zij veruit het laagste misdaadcijfer. Geef toe, bent u al door een dode overvallen?  

Zelf discrimineren zij niet, zij laten werkelijk élke sterveling toe in hun rangen. U daarentegen… U bent lekker progressief, u was vóór een zwart meerderheidsbewind in Zuid-Afrika, maar wat hebt u gedaan voor het stemrecht van de zwijgende meerderheid in eigen land,-- de dode Belgen? U wil uw dochter best met een kleurling laten trouwen, maar waar blijft uw ruimdenkendheid wanneer ze met een dode vrijer aankomt? Voorwaar, de dode is de neger van vandaag.