Jong en Verstandig
From the desk of Alexandra Colen on Mon, 2009-09-07 12:52
Het Nederlandse weekblad Elsevier publiceerde onlangs (22 augustus) een voorpagina-artikel “Waarom de jeugd zo rechts is.” Ondertitel: “Zo jong en toch al zo verstandig.” Indien de Vlaamse jeugd de Nederlandse trend volgt (wat we hopen en ook wel verwachten), ziet de toekomst er bemoedigend uit.
De belangrijkste bevindingen van Elsevier zijn de volgende:
- Jongeren tussen 18 en 25 jaar oordelen harder over immigranten dan het gemiddelde electoraat: 53% wil asielzoekers terugsturen, 64% vindt dat asielzoekers die hier blijven, zich volledig moeten aanpassen.
- De jongerenorganisaties van de politieke partijen, zelfs de Jonge Socialisten, zijn allemaal rechtser dan de moederpartij. Vroeger was dat omgekeerd.
- Jongeren kunnen goed overweg met hun ouders en grootouders. Het generatieconflict is uit de mode.
- Jongeren zijn ambitieus, ze zijn bereid hard te studeren en te werken, en ze hebben een hekel aan de “klaag- en protestgeneratie.”
- Vaderlandsliefde is niet “vies” meer.
- Jongeren zijn economisch conservatief en vinden door de staat georganiseerde solidariteit onbelangrijk. 57% vindt dat het aantal wetten en publieke instellingen moet worden afgeslankt. “De samenleving biedt zo veel kansen: wie ze niet pakt, heeft dat aan zichzelf te wijten,” vinden veel jongeren.
- Jongeren denken traditioneler over het gezin dan hun ouders. 50% van de jongeren vindt dat ouders van jonge kinderen niet mogen scheiden (tegenover 70% van de mensen tussen 25 en 64 jaar die vinden dat dit wel mag). Bijna de helft vindt dat moeders thuis moeten blijven als hun kind nog een baby is (bij de 24- tot 44-jarigen is dat slechts 30%).
- De vrije-sekscultuur is ten einde. 75% van de jongeren vindt dat liefde en seks niet los van elkaar mogen worden gezien; 65% vindt dat een slippertje van de partner het einde van de relatie betekent (in 1979 was dit 30%).
Het Nederlandse onderzoek wijst erop dat de Nederlandse jeugd moreel conservatief, economisch liberaal, en nationalistisch is. Ze beschouwen mensen als verantwoordelijk voor hun eigen gedrag, waarvan ze de gevolgen niet mogen afwentelen op de samenleving.
In Nederland is het aantal geboorten onder autochtone vrouwen vorig jaar terug gestegen. Dat is overigens ook in ons land het geval. Volgens cultuursocioloog Cas Wouters van de Universiteit van Amsterdam verwachten jongeren een ineenstorting van de welvaartsstaat: “Het is een enorm schrikbeeld om zonder kinderen te overlijden, daarom wil je een goed gezin hebben – dat is heel burgerlijk.” Wouters (65) doet er schamper over, maar zijn jongere collega Henk Vinken (46) is niet verbaasd: “Wat nu gebeurt, is een terugkeer naar normaliteit.”
De bevindingen van Elsevier worden bevestigd in het september-nummer van het Nederlandse linkse feministische maandblad Opzij dat zijn hoofdartikel wijdt aan “Rechtse vrouwen.” “Ik heb niets met het feminisme in Nederland,” zegt Fleur Agema (32), parlementslid voor de PVV van Geert Wilders. “We zijn in Nederland te ver doorgefeminiseerd,” beaamt Eline van den Broek (29), een andere jonge Nederlandse politica. “Geef vrouwen de kans een paar jaar voor hun kinderen te zorgen.”
De “generatie van 68” heeft dus eindelijk afgedaan bij de jeugd. Elsevier stelt echter vast: “Sommige politieke partijen hebben dat alleen nog steeds niet in de gaten.” Helaas is dat in Vlaanderen zo voor de meeste politici. Dat komt omdat de “generatie van 68” het in de politiek (en overigens ook in het merendeel van de media) nog steeds voor het zeggen heeft. We worden dan ook geconfronteerd met een politiek beleid dat de hele samenleving nog steeds wil herscheppen volgens de aftandse dogma’s van 68. Het Vlaamse onderwijs is thans volledig in de klauwen gevallen van de versleten ideologen van 68. Een jonge en verstandige generatie wordt overgeleverd aan oude doordrammers. Onze jeugd verdient beter.
Het is onbegrijpelijk dat de zg. conservatieve partijen in de Vlaamse regering (CD&V en N-VA) dit blijven tolereren. Als onze politici wat meer de buitenlandse pers zouden volgen, in plaats van te denken dat de redactie van Humo de jeugd vertegenwoordigt, zouden ze weten hoe de wereld evolueert.