Gisteren maakten De Standaard en de VRT de resultaten van alweer een nieuwe peiling bekend. De resultaten ervan weken al bij al niet zoveel af van de «geheime» peiling van TNS Dimarso die onlangs uitlekte: ongeveer een kwart van de Vlamingen zou volgende zondag een stem voor de N-VA uitbrengen, terwijl Vlaams Belang en CD&V een stevig verlies zouden moeten incasseren.

De klim van de N-VA in de peilingen begint stilaan fenomenaal te worden. Twee jaar geleden vocht de partij nog met de kiesdrempel, terwijl ze vandaag afgetekend aan de leiding staat met een kwart van de stemmen. En het is al zo vaak gezegd: met al deze peilingen loopt de partij het risico psychologisch een nederlaag aangesmeerd te krijgen, ook al boekt ze een stevige winst.

Voor zo ongeveer elke andere Vlaamse partij geldt ondertussen het omgekeerde. Noch CD&V, Vlaams Belang, sp.a of Open Vld doen het op dit ogenblik goed, en zullen een status quo al ervaren als een enorme overwinning. Voor CD&V lonkt ondertussen de psychologische grens van twintig procent, terwijl Vlaams Belang met de tien procent worstelt. Waar is de tijd dat Vlaams Belang volgens de peilingen een kwart van de kiezers achter zich had?

Een toch wel interessant resultaat in deze peiling is dat van Open Vld. De vorige peiling van De Standaard en VRT gaf de partij bijna achttien procent, terwijl ze nu bijna vier procent lager zou zitten. Het lijkt erop dat de eerste grote daad van partijvoorzitter Alexander de Croo door de kiezer maar matig gesmaakt kan worden, om het nog zacht uit te drukken. Leek het doel van Alexander de Croo oorspronkelijk de partij op «nul» te kunnen zetten zodat hij in 2014 zou kunnen uitpakken met een herstel, dan riskeert hij nu het verwijt toegeslingerd te krijgen dat hij de N-VA mee groot heeft helpen maken, ten koste van zijn eigen partij. Als de partij daar bovenop ook federaal uit de regering zou verdwijnen (in plaats van eventueel op Vlaams niveau in te breken), zou het wel eens een bijzonder stormachtige herfst voor hem kunnen worden.

Een andere partij waar er gevreesd moet worden voor een stormachtige herfst, is Lijst Dedecker. De partij blijft voorlopig in de buurt van de kiesdrempel zweven, en zal waarschijnlijk al dik tevreden moeten als meer dan alleen maar de West-Vlaamse zetel kan binnenrijven. Het is echter duidelijk dat partijvoorzitter Jean-Marie Dedecker de bui zelf al ziet hangen, en het feit dat de lijsttrekker voor de Senaat Anne de Baetzelier op vakantie is vertrokken is in het heetst van de verkiezingscampagne is toch wel bijzonder symptomatisch voor de sfeer die op dit ogenblik rond de partij hangt.

Groen! doet het eigenlijk noch slecht noch goed. De partij heeft zich de laatste tijd meer en meer van de kiesdrempel kunnen verwijderen, en mag dus verwachten dat ze in elke kieskring minstens een zetel in de wacht zal kunnen slepen. Van een grote winst is er eigenlijk lang geen sprake, en de kaap van de tien procent lijkt voorlopig veraf.

Een prognose voor de zetelverdeling in het Vlaams Parlement leert dat een olijfboomcoalitie aan Vlaamse zijde nog steeds ver verwijderd staat van een meerderheid. Een klassieke tripartite haalt ongeveer de helft van de zetels binnen, en zou dus tot de mogelijkheden kunnen behoren – voor zover het voor de federale regeringspartijen van belang zou zijn ook over een Vlaamse meerderheid te beschikken. Als men N-VA (samen met Vlaams Belang en Lijst Dedecker) federaal aan de kant wil houden, beschikt alleen een zogenaamde regering van nationale eenheid – of is eerder een regering van Franstalige eenheid? – aan Vlaamse zijde nog over een comfortabele meerderheid waarmee een staatshervorming goedgekeurd zou kunnen worden. De stelling van de partijvoorzitter van Groen!, Wouter van Besien, als zou Groen! een alternatief voor de N-VA zijn, gaat alvast niet op wanneer we ze zitjes in het parlement natellen. Meer zelfs, de partijen die in het Vlaams Parlement de regering-Peeters II vormen gaan er in deze peiling gezamenlijk sterk op vooruit!

Bijlage: Overzicht alle peilingen in Vlaanderen sedert 2004 (PDF).