Het is tekenend voor de zwakte van een tegenstrever als hij zijn toevlucht begint te nemen tot zeer zwakke argumenten. Zo zou men de “studie” (PDF) kunnen beschouwen van drie Belgische universiteiten (KUL, ULB en UCL) volgens dewelke een “meerderheid gehecht blijft aan België”. Dit werd met zoveel vreugde gerapporteerd door de pers (De Standaard, De Morgen, HLN, Het Nieuwsblad), zelfs zonder dat de conclusie van de auteurs tussen aanhalingstekens werd geplaatst, dat dit wel vragen moet oproepen. Vreemd genoeg werd in de pers enkel de link naar de Franstalige versie meegedeeld.

Laten we beginnen met wat de pers rapporteerde: “Zowel bij Franstaligen als bij Nederlandstaligen blijft een meerderheid gehecht aan België”. Zo staat het letterlijk in DS, HLN en DM, wat nog eens aantoont hoe eenstemmig de pers in Vlaanderen geworden is. Maar wat blijkt als men de studie leest?

De auteurs zijn gelukkig iets eerlijker (of slimmer?) dan de journalisten. In de samenvatting van de studie staat dat er een “algemene gehechtheid is aan België bij de meerderheid van het staal”, niet bij de meerderheid van de Belgen of de Belgische bevolking zoals de vier kranten suggereren. En hier komt de aap uit de mouw.

Ten eerste werd het staal afgenomen bij studenten psychologie, een studierichting waarvan geweten is dat ze vooral jongeren van linkse signatuur aantrekt en dus in se niet representatief is. De deelnemers werden uitgenodigd om een vragenformulier op een website in te vullen. Deze studenten konden vrienden en familieleden uitnodigen om de vragenlijst eveneens in te vullen. Met andere woorden, er was geen controle op de samenstelling van het staal, net zoals bij een gewone internetpeiling.

Aan de respondenten werd tevens gevraagd om hun politieke voorkeur te uiten, maar het is niet duidelijk of ze zich ook moesten identificeren. Indien respondenten zich moesten identificeren, wat positief zou zijn om te beletten dat dezelfde persoon meerdere vragenlijsten zou invullen, lijkt het zeer onwaarschijnlijk dat bijvoorbeeld enige VB-stemmers zich bekend zouden maken in een links milieu zoals de faculteit psychologie. Indien er geen identificatieplicht was, wat meer waasrchijnlijk lijkt, stond de deur wagenwijd open voor misbruik. Opnieuw was de methodologie zo zwak dat men op hetzelfde niveau blijft als een doorsnee internetpeiling.

Verder blijkt dat de samenstelling van het staal uiterst links was en overwegend Franstalig. Zomaar eventjes 36% van het staal stemt voor Ecolo, een partijtje dat 6% van de Belgische kiezers vertegenwoordigt. Terzelfdertijd slagen de academici er in om iedereen die zich met het VB of LDD verwant voelt (toch 10% van alle Belgen) niet mee te tellen, want “ze zijn niet talrijk genoeg onder de studenten psychologie”. Behoren aanhangers van VB en LDD in de ogen van psychologiestudenten dan tot de categorie die men in het asiel opsluit omwille van “verkeerde opinies”? Een prutspartijtje zoals Groen, of een kleine kartelpartner als FDF, zijn wel in het staal inbegrepen.
 
Linkse partijen (SP.A, PS, CDH, Groen en Ecolo) vertegenwoordigen 70% van het staal van de studie, tegenover slechts 39% in de echte wereld, die van de verkiezingen in België. Dan is het natuurlijk niet te verwonderen dat in zo een wereldvreemd staal de meerderheid aan België is gehecht. Als De Standaard beweert dat “zowel bij Franstaligen als bij Nederlandstaligen een meerderheid gehecht blijft aan België”, zonder te vermelden dat het om een uiterst geselecteerd staal ging, dan is dat pure volksverlakkerij. Een internetpeilingen onder groenlinkse jongeren wordt verpakt alsof het ernstige wetenschap was.