De spanning stijgt ten top in de VS. Hoeveel Democraten zullen sneuvelen op het veld van Obama? Het is nu wel vrijwel zeker dat de Republikeinen het House opnieuw zullen veroveren. Hiervoor moeten ze 39 zetels winnen. De voorzichtige schattingen voorspellen een winst van meer dan 50 (Rasmussen: 55). Vijf of zes zetels winnen in de Senaat, waar de Republikeinen nu 41 zetels op de 100 hebben, zal wel geen probleem zijn, maar nog vier meer kan een brug te ver zijn. Hoewel, het is niet uitgesloten. Bemerk dat er dit jaar slechts verkiezingen zijn voor 37 senaatszetels: 19 Democraten, 18 Republikeinen. 10 zetels afpakken van de Democraten betekent meer dan de helft van de te verkiezen Democratische Senatoren naar huis sturen!

 

De Democraten panikeren. Obama rent het land rond om de Democratische basis op te roepen te gaan stemmen. Hij beschuldigde de Chamber of Commerce van onwettige praktijken (aanwenden van buitenlandse fondsen) in hun steun aan meestal Republikeinse kandidaten. Zonder bewijzen te leveren, anders dan: “wel, er is geen bewijs van het tegendeel.” Het doelwit van zijn lastercampagne is wel slecht gekozen. De Chamber of Commerce groepeert de kleine bedrijven in de vele Amerikaanse steden en dorpen. Dit zijn de bedrijven die de meerderheid van de Amerikanen een loon betalen.

Obama kondigde zonet aan dat hij 15 miljard dollar zal verdelen onder de gepensioneerden. Elke gepensioneerde krijgt een check van 250 dollar. Van stemmen-koperij op grote schaal gesproken! Maar wat is 15 miljard schulden meer of minder, als je al een put hebt van 1400 miljard dollar in het nieuwe budget voor 2011...

De President stelde eerst dat de kiezers dom en lui zijn, maar na een felle tegenwind verfijnde hij zijn taal. Nu is zijn boodschap dat de kiezers niet helder kunnen denken, omdat ze bang zijn. En daar kunnen de kiezers niets aan doen, want het menselijk DNA zit zo in elkaar dat we niet helder denken als we bang zijn. Als de Democraten zwaar verliezen is het dus niet de fout van Obama. De kiezers begrijpen namelijk de genialiteit van zijn politiek niet, omdat de Republikeinen hen bang maken.

Obama vergeet een paar zaken. Ten eerste: Obama is sedert zijn verkiezing nooit uit beeld geweest. Hij heeft zijn campagnejasje nooit aan de haak gehangen. Hij verdedigde, als hij niet met vakantie was, praktisch elke week in de media ofwel zijn ObamaCare of één van zijn andere projecten: zijn enorme staatsschulden, zijn hallucinante verspilde stimulus-uitgaven, zijn nationalisaties, zijn gewenste CO2-taksen, zijn belastingverhogingen, kortom zijn hele politiek. De waarheid is: hoe beter de burger verstaat wat Obama aan het doen is, en hoe zijn plannen in elkaar steken, hoe minder de Amerikaan van Obama en zijn bedoelingen moet hebben. ObamaCare wordt nu door meer mensen afgewezen dan toen het gestemd werd. Het recent toekennen van uitzonderingen aan grote bedrijven, schokt het eerlijkheidsgevoel van de Amerikanen. Het fel stijgen van de verzekeringspremies versterkt de afkeer van ObamaCare. Dankzij het internet is de gemiddelde kiezer veel beter geïnformeerd dan in het verleden.

Ten tweede zijn het niet de Republikeinen die de Amerikanen bang maken, maar de politiek van Obama. De leiding van de Republikeinse Partij was al evenzeer verrast door de spontane frustratie en woede van de doorsnee Amerikaan. Gevestigde Republikeinse congresleden werden weggestemd in de voorverkiezingen. De Republikeinse partij en haar voorzitter zijn praktisch niet zichtbaar in deze verkiezingen. Het verzet van de burger wordt gedreven door de spontaan ontstane Tea Party-groepen. In plaats van een eigen derde partij op te richten, nemen mensen van de Tea Party vanaf de basis de Republikeinse partij over. Deze nieuwe mensen, die vroeger niet actief aan politiek deden, zijn huismoeders, zakenmensen en jongeren. Zij steken de handen uit de mouwen om de VS te redden. Voor hen is de VS een uniek concept in de wereld, waar mensen vrij zijn van staatsinterventie en waar mensen kunnen uitgroeien tot het maximum van hun mogelijkheden. De Amerikaan kan het niet langer aanzien hoe de socialistische politiek van de Democraten de toekomst van zijn kinderen bedreigt.

Vier en twee jaar geleden gaven de Amerikanen aan de Democraten de kans om te bewijzen dat ze Amerika vooruit kunnen stuwen. Maar met Obama aan het roer bleek vlug dat de Democraten nog steeds geloven in de oude oplossingen, die decennia geleden reeds bewezen nefast te zijn: vakbonden aan de macht, private industrie als het grote Kwaad, nationaliseringen, hoge belastingen, inflatie als middel om bergen schulden weg te werken, herverdeling van de koek, maximale belemmering van economische groei, alles willen regelen tot in de details, open grenzen, enz. De Democraten bewezen niets geleerd te hebben uit het verleden, of uit de ervaringen van andere landen. De Democraten toonden aan niet te weten hoe de wereld echt in elkaar steekt. Het zal hen duur te staan komen op 2 november.