De Democraten verliezen met klank. De Republikeinen verwerven de meerderheid in het Huis van Afgevaardigden. Hoeveel zetels exact gewonnen werden in het Huis en in de Senaat wordt pas duidelijk in de loop van de volgende dagen. De schatting om 2 uur woensdagmorgen 3 November (New York tijd) is: House: Republikeinen +63 (is meerderheid van 24), Senaat: Republikeinen + 6 (is 4 te kort om de meerderheid te verwerven.)
 
Wat zijn de gevolgen voor Obama?
 
Een belangrijk pak van zijn overblijvende Democratische verkozenen in het Congres zal afstand nemen van hem. Mevrouw Clinton - maar ook anderen - zullen er ernstig aan denken Obama uit te dagen in de voorverkiezing voor het Presidentschap in 2012.
 
Hoe moet Obama de volgende twee jaar doorkomen? Hij heeft twee mogelijkheden: hij kan handelen zoals President Bill Clinton deed na 1994, of Obama kan proberen zijn radicale linkse hervorming van de VS verder te zetten.
 
Wat deed Clinton? Clinton verzekerde zijn herverkiezing twee jaar na de Republikeinse overwinning in het Congres. Hij koos om samen te werken met het pas verkozen Republikeinse Huis, onder leiding van Newt Gingrich. Clinton aanvaardde de besparingen op de staatsbegroting zodat overschotten gerealiseerd werden in plaats van tekorten. Clinton verwierp zijn eerdere poging om de gezondheidszorg te nationaliseren. Hij ging akkoord met de Republikeinse hervorming van aspecten van de sociale zekerheid, zoals bijvoorbeeld de werk- of school-verplichting voor bepaalde steuntrekkers.
 
Clinton was een rasecht politicus, met een goeie feeling van waar de wind waait, en met in de eerste plaats een focus op zijn eigen belang. Algemeen wordt gevreesd dat Obama een doctrinair etatist of socialist is, en niet in staat zal zijn om zijn ongelijk toe te geven. Hij heeft trouwens al gezegd dat hij aanvaardt niet herkozen te worden, als deze eerste termijn hem toelaat om de fundamenten van zijn grote socialistische plannen in wetten te gieten. Hij is ervan overtuigd dat hij de slimste mens van de wereld is. Het verlies in deze verkiezingen kan dan ook nooit zijn fout zijn. De kiezers zijn volgens hem dom, racistisch of bang gemaakt door de Tea Party.
 
Obama’s volharding in de boosheid zou betekenen dat we twee jaar opgezadeld zitten met harde politieke confrontatie. Door middel van zijn veto kan hij elke nieuwe wetgeving blokkeren.
 
Obama zou dan het Congres kunnen negeren en zijn administratie opdragen zijn agenda uit te voeren. Aldus stelt de uitvoerende macht zich boven de wetgevende macht. Het enige verweer van het Congres is op dat moment het weigeren van fondsen om de overheid te runnen.
Mogelijke acties van Obama: hij kan het ministerie van Milieu nieuwe regels laten uitvaardigen, die de uitstoot van CO2 onmogelijk maken of fel belasten. Hij kan zijn administraties opdragen nieuwe dure vergunningen in te stellen. Mijnbouw, steenkoolverbranding, olieboortorens in zee, introductie van nieuwe geneesmiddelen, alles kan hij bemoeilijken. Andere ideetjes: importbeperkingen, amnestie voor illegalen, afschaffen van de geheime stemming bij vakbondsverkiezingen, enz. Kortom, hij heeft tal van mogelijkheden. Dit zou een politieke oorlog betekenen.
 
Wat moeten de Republikeinen doen om het vertrouwen van de kiezers te behouden?
 
De Tea Party heeft de Republikeinse partij gered, door die terug te voeren naar haar eigen basisprincipes: minimale overheid, maximale individuele vrijheid en verantwoordelijkheid, sterke nationale defensie. De verkozen Republikeinen werden slechts ‘op proef’ gekozen. De macht van de vele onafhankelijke en goed geïnformeerde Tea Party-groepen op de Republikeinse verkozenen, verplicht deze verkozenen om principieel en hard in de aanval te gaan om de Obama-agenda te kelderen en terug te draaien.
 
De Tea Party verwacht van de Republikeinen direct na hun verkiezing een eerlijke poging om het paradepaardje van Obama, zijn ObamaCare, af te schaffen. Obama zal antwoorden met een veto, zoals op elk besparingsvoorstel. De Republikeinen zullen moeten strijden met open vizier, met veel duidelijkheid en met slimme public relations, om hun nieuw verworven steun niet te verliezen, om hun meerderheid verder uit te breiden in 2012, en om Obama te vervangen door een Republikeinse president in hetzelfde jaar. Dan pas zal de socialisering in de VS kunnen worden teruggedraaid.
 
Vorige week kondigde de oude top van de Republikeinse partij in het Congres aan dat ze onmiddellijk zullen proberen 100 miljard te besparen op de uitgaven. Dit is slechts een eerste kleine stap in de goeie richting. Maar, de meeste Amerikanen willen geen verdere uitbreiding van de staatsschuld. Het lopende begrotingstekort bedraagt meer dan 1,2 biljoen dollar.  Dus, de besparingen zullen 12 keer harder moeten zijn! Het Huis zal de kraan moeten dicht draaien en Obama en zijn administratie op droog zaad zetten.
 
Wat veroorzaakte het verlies van de Democraten?
 
Kort en bondig: de radicale politiek van Obama en zijn Democratisch Congres. Deze verkiezing is een persoonlijke nederlaag voor Obama. Zijn extreme standpunten gedurende de jongste twee jaar zijn als mokerslagen in het gezicht van de Amerikanen aangekomen.
 
De meerderheid van de Amerikanen zijn geschokt door de hallucinante overheidstekorten. Drastisch meer schulden maken als middel om uit de financiële problemen te komen gaat volkomen in tegen de eigen persoonlijke ervaring van de gemiddelde Amerikaan. Sedert de Democraten in het Congres aan de macht kwamen begin 2007 verhoogden ze de staatsschuld met 5 biljoen dollar (van 8 naar 13). Als referentie: de jaarlijkse Amerikaanse economie is 15 biljoen waard. Obama forceerde het Huis om het tekort van 2006 - het laatste jaar met Republikeinse controle van het Huis - te verzesvoudigen tot bijna anderhalf biljoen dollar per jaar! Belangrijk om weten: het Huis ondertekent de cheques, het Huis controleert de portemonnee.
 
De ingrijpende politiek van Obama legt de economie lam. De hoge belastingen op het bedrijfsleven - zowat de hoogste in de hele wereld - en zijn nimmer aflatende inspanningen om de bedrijven te onderwerpen aan steeds meer regels en overheidscontrole verhinderen de creatie van jobs. Dit vinden Amerikanen radicaal verkeerd. Bedrijven worden het land uitgejaagd. Bedrijven in de VS durven niet verder uit te breiden. En nu is het net zo dat de grootste zorg van de Amerikanen het gebrek aan jobs is. Obama deed bewust net het tegenovergestelde van wat nodig is om mensen zinvol aan het werk te krijgen.
 
De meerderheid van de Amerikanen verwerpen de groots opgezette nationalisatie van de gezondheidszorg (16% van de economie). De Amerikanen weten dat ObamaCare de gezondheidszorg veel duurder maakt en de kwaliteit van de dienstverlening fel naar beneden haalt. Obama forceerde de goedkeuring van ObamaCare tegen de openlijke wil van de bevolking door middel van verregaande corruptie en intensieve intimidatie van Congresleden. Obama’s openlijke minachting voor de wijsheid van het volk, en zijn openlijk uitgestalde air van betweterigheid, beledigden de werkende massa. Obama verloor de verkiezingen van 2 november reeds in maart van dit jaar bij de ondertekening van ObamaCare.
 
Obama meent dat de grootste economie van de wereld kan draaien op wind- en zonne-energie. Hij verkoopt nog steeds de leugen van ‘Man Made Global Warming’. Hij wil de productie van CO2 belasten, en het leven van de Amerikanen tot in de kleinste details regelen. Dat is pas radicaal en botst met de zin voor vrijheid van de gemiddelde Amerikaan.
 
Het productieve deel van de Amerikanen, gelukkig nog steeds de meerderheid, begrijpt dat de overheid de oorzaak is van de problemen. Meer overheid betekent meer problemen. Hogere belastingen wil zeggen minder geld voor de burgers, minder geld om te investeren, minder geld om te consumeren. De Amerikanen begrijpen dat de overheid geen welstand produceert, maar vegeteert als een parasiet op de intelligentie en de inzet van de private sector. De vrijheidslievende Amerikanen zijn overtuigd dat de burgers zelf, met hun inzet en hun creativiteit, het schip van de natie kunnen rechttrekken, als de overheid maar uit de weg stapt.