President Obama wordt met reden geprezen voor zijn beslissing om Osama Bin Laden af te knallen, toen de CIA hem die mogelijkheid aanbood. Als ‘Commander in Chief’ draagt hij de ultieme verantwoordelijkheid voor het succes en het mislukken van zijn militairen. Was de onderneming slecht afgelopen, Obama zou de schuld gekregen hebben. Als zijn beslissing tot een goed einde leidt, dan verdient hij de lof.

Tot nu toe stapelde Obama de ene internationale blunder op de volgende internationale belediging. De executie van OBL is een schitterende ster op zijn besmeurd blazoen. Obama zal elke kritiek op zijn buitenlands beleid door Republikeinse presidentskandidaten in 2012 beantwoorden met: “Ben ik het niet die OBL, de meest gezochte moslimterrorist, liet doodschieten?” 

Toen hij nog senator was verzette Obama zich samen met zijn linkse strijdmakkers en de vele jonge nuttige idioten, met hand en tand tegen de Guantanamo-gevangenis op Cuba; tegen de oorlogen in Irak en Afghanistan; tegen de harde ondervragingstechnieken toegepast door de CIA; tegen militaire tribunalen voor terroristen; tegen het afluisteren van internationale telefoonoproepen naar verdachte nummers in de VS; tegen het ondervragen van moslimmoordenaars in buitenlandse geheime gevangenissen; enz. 

Maar het afmaken van OBL was simpelweg niet mogelijk geweest zonder elk van deze door Bush ingevoerde maatregelen. De Amerikanen beseffen dat de politiek van Bush hier de winnaar is. Sleutelinformatie werd verkregen door het ‘water-boarden’ van gevangenen en het afluisteren van buitenlandse telefoongesprekken. Had Amerika Afghanistan verlaten jaren geleden, zoals de Democraten wensten, dan had Obama geen lanceerbasis gehad voor de aanval op OBL. Maar de twee uitersten van het politieke spectrum, links meer dan rechts, zullen nu de druk verhogen om de troepen uit Afghanistan terug te trekken. Voor hen is het doel van de oorlog, OBL pakken of doden, gerealiseerd.

De zogenaamde vredesbeweging blijkt niets anders te zijn dan een mantelorganisatie voor de Democratische partij. Voor zover dit nog bewezen diende te worden. Socialisme in de VS is voor hen een belangrijker doel dan vrede in de wereld. Neem nu alleen nog maar in de laatste twee maanden:

1. Obama start een derde ‘onverklaarde’ oorlog in het Midden-Oosten tegen een olie-exporterend land, Libië, zonder het Congres in te lichten. Geen piep van de vredesbeweging.
2. Obama zendt een moordcommando naar een vreemd land, Pakistan, officieel een ‘bondgenoot’, zonder hen vooraf in te lichten, om een politiek leider dood te maken. Dergelijke methodes werden tot voor twee jaar bestempeld als ‘fascistische doodseskaders van Cheney’ door de leiders van de Democratische Partij. Nu staan ze te jubelen, want het is hun man die aan het kanon staat.

Over Pakistan gesproken. Het aantal congresleden die Pakistan nog als een bondgenoot beschouwen, is waarschijnlijk op één hand te tellen. Het gevoel verraden te zijn door Pakistan is heel groot in de VS. India wint hier in de internationale context.

Politieke commentatoren van links meenden in de eerste dagen dat de dood van OBL het einde betekende van het moslimterrorisme, en prezen Obama voor zijn ‘Mission Accomplished’. Ze dwaalden. De acties van Al Qaeda’s acties zullen op korte termijn te lijden hebben onder de dood van OBL, omdat de CIA een schat aan informatie vindt op de meegenomen computerschijven. Ik heb echter niemand gezien op straat in de steden van de moslimlanden om het uitschakelen van OBL te vieren. OBL was een symbool in onze strijd tegen het moslimterrorisme, en het is goed om de symbolen van de vijand te vernietigen. Maar de over de gehele wereld verspreide Al Qaeda strijdkrachten en hun spirituele, uit de Koran geputte motivatie voor het doden van de ‘ongelovigen’ blijft intact. 

Het te water laten van het lijk van OBL, met het nodige islamitische eerbetoon, vloekt wel tegen de gezonde zin voor wraak van de gemiddelde Amerikaan. Daarbij wordt gewezen op de volgende tegenstelling: Al Qaeda en OBL werden en worden enerzijds door het politieke establishment in het Westen voorgesteld als staande buiten de islam, de ‘godsdienst van de vrede’, weet je wel. Maar anderzijds wordt OBL nu toch erkend als een volwaardige moslim. Wat is het nu? Is terrorisme en het doden van ongelovigen een geoorloofde politiek binnen de islam, of is dit niet het geval? Waarom ontziet Obama de gevoeligheden van moslims? Hij begrijpt niet dat moslimterroristen ons haten om wat we zijn, niet om wat we doen.

Vanaf deze week verdwijnt het OBL-verhaal van de Amerikaanse tv-schermen, omdat dringender en groter binnenlandse problemen op het voorplan komen. Amerika zit zonder geld, en de wet verbiedt om meer te lenen. Obama wil de wet veranderd zien door het Congres, zodat hij nog eens twee biljoen dollars meer kan lenen. De harde kern van de Tea Party wil de wet niet veranderen, en de overheid zo dwingen om drastisch in de uitgaven te snoeien. De Republikeinen zullen de wet veranderen, maar ze zeggen nog niet met hoeveel de bovengrens verhoogd zal worden, en tegen welke besparingsvoorwaarden. Het belooft een keiharde strijd te worden. Obama moet uit het zonnetje komen en de politieke loopgraven ingaan. Dat is, als hij nog tijd vindt naast het tijdrovende geld ronselen voor zijn herverkiezing van eind 2012. Het is praktisch een voltijdse job voor hem, want hij wil één miljard dollar verzamelen.