Volgens de Nederlandse Minister van Vreemdelingenzaken en Integratie Rita Verdonk (VVD), heeft haar partijgenote Ayaan Hirsi Ali nooit de Nederlandse nationaliteit verkregen omwille van de onjuistheden (of leugens) in haar vluchtelingenverhaal. Toen aan het licht kwam dat ook AEL-voorman Dyab Abou Jahjah hier en daar creatief met de waarheid omgesprongen had om de Belgische nationaliteit te verkrijgen, had dat voor hem geen gevolgen.

Het verhaal van Ayaan Hirsi Ali kan men elders veel beter volgen. Op het ogenblik dat ik dit schrijf ziet het ernaar uit dat Ayaan Hirsi Ali hoe dan ook naar New York vertrekt, zelfs al zou de Tweede Kamer haar alsnog de Nederlandse nationaliteit verlenen. Opvallend is wel de snelheid waarmee Minister Rita Verdonk tot de conclusie kon komen dat Hirsi Ali de Nederlandse nationaliteit niet kon behouden (of juridisch correcter: nooit verkregen heeft). Haar excuus «dat ze niet anders kon» is echter niet van dezelfde orde als dat van Patrick Dewael na de ontsnapping van Fehriye Erdal: « IJzeren Rita» voelde zich met de rug tegen de muur gezet midden in de voorzittersverkiezingen van de VVD. Anderzijds bevinden er zich binnen de VVD genoeg elementen, waaronder voormalig boegbeeld Hans Wiegel, die Ayaan Hirsi Ali liever kwijt dan rijk zijn. Weer anderen zijn het daarmee absoluut niet eens. Het verhaal lijkt in ieder geval ook een staartje voor Rita Verdonk te zullen krijgen.

Hoe anders verging het Dyab Abou Jahjah. Toen bekend werd dat ook hij een fictieve reden had opgegeven in zijn asielaanvraag, had dat geen gevolgen voor zijn Belgische nationaliteit. Ook de omstandigheden rond zijn huwelijk met Peggy Paternoster zijn niet helemaal zuiver op de graat. Na amper 3,5 jaar scheidde hij weer van haar, en later zou zij verklaren dat zij het slachtoffer was van een schijnhuwelijk. Ook dat zonder gevolgen voor de Abou Jahjahs Belgische nationaliteit. Advocaat-generaal Yves Liégeois verklaarde in oktober 2002 in het proces dat door Filip Dewinter en Hugo Coveliers tegen Abou Jahjah aangespannen was dat «wij de nationaliteit niet kunnen afnemen omdat hij meningen uit die sommigen niet bevallen». Wie van slechte wil is zou echter eerder beginnen vermoeden dat hij zijn Belgische nationaliteit mocht behouden precies omdat hij meningen uit die «sommigen» niet bevallen.

Het verschil in behandeling is opvallend, en ook de reactie van de betrokkenen. De reactie van Rita Verdonk is één van dura lex, sed lex, en Ayaan Hirsi Ali zou niet de eerste zijn die op deze manier de Nederlandse nationaliteit verliest. In België daarentegen is het quasi onmogelijk om de nationaliteit te verliezen eens ze verkregen werd. De toekomst zal uitwijzen of Ayaan Hirsi Ali in één of andere Nederlandse kerk een hongerstaking zal beginnen, maar iets zegt me dat ze in de Belgische kerken niet bepaald welkom geheten zou worden. Maar waar Abou Jahjah er niet aan zou denken België te verlaten, en waarschijnlijk alle mogelijke truken zou toepassen om toch zo lang mogelijk in België te blijven, blijkt echter dat Ayaan Hirsi Ali sowieso van plan was Nederland te verlaten ten voordele van New York, waar ze voor American Enterprise Institute zou gaan werken. De wedstrijd Nederland-Ayaan Hirsi Ali zou dus wel eens kunnen uitdraaien op een win-win-situatie voor Ayaan Hirsi Ali en… de Verenigde Staten.