Er zal dus wel degelijk openbaar geld gebruikt worden om 0110 te steunen, en Staatssecretaris van Overheidsbedrijven Bruno Tuybens (sp.a) vindt dat «positief». Doorgaand op datzelfde élan zullen de respectievelijke steden ongetwijfeld ook kosteloos allerlei infrastructuur mogen ter beschikking stellen, voor gratis ordedienst zorgen, en de openbare omroep kan het concert rechtstreeks uitzenden op radio en TV.

Om met dat laatste te beginnen: bij de VTM doen ze natuurlijk maar zoals ze willen omdat dat uiteindelijk een privé-bedrijf is, maar zelfs als de VRT het hele zaakje zou uitzenden zonder voor de rechten nog maar een eurocent te betalen aan de organisatie van 0110, zelfs ook dan wordt wel degelijk nog belastinggeld gebruikt om de actie te steunen. Zendtijd is immers niet gratis, en de veelvuldige aankondigingen van een uitzending, die daar ongetwijfeld bij zullen horen, ook niet. Op dit ogenblik acht ik het trouwens eerder wel dan niet waarschijnlijk dat Studio Brussel of eventueel Radio Donna één van de concerten rechtstreeks zal uitzenden, of toch minstens een reporter ter plaatse zal hebben om verslag uit te brengen van dit «culturele evenement».

Hoe dan ook heeft Bruno Tuybens een duidelijk klaarsignaal gegeven om aan 0110 openbaar geld te besteden. Ik vrees echter dat er bijzonder weinig Vlamingen te vinden zullen zijn die bereid zullen zijn in zijn onzin te trappen als zouden dit geen anti-Vlaams Belang-concerten zijn:

Het gaat om een organisatie die oproept tot verdraagzaamheid en tegen racisme. Wat is daar fout mee? Ik weet ook wel dat het een week voor de verkiezingen is, maar het gaat om de boodschap.

Ik hoop dat hij het in ieder geval zelf niet gelooft, noch het ene, noch het andere! De slogan van de Nationale Loterij die op dit ogenblik op de webstek van 0110 prijkt is in ieder geval hilarisch: «U SPEELT – U HELPT». Een betere slogan zou zijn, speciaal voor de aanhangers van onwelvoeglijke partijen, zou zijn «U SPEELT, EN WORDT TWEEMAAL VOOR DE GEK GEHOUDEN»: een eerste keer wanneer u dom genoeg is een lot te kopen en ermee te verliezen, en een tweede keer wanneer uw geld dan nog eens tegen u gebruikt wordt.

Men kan zich ondertussen afvragen hoe groot de paniek bij het régime op dit ogenblik wel niet moet zijn. Wat hebben we immers de voorbije jaren al gehad? Om te beginnen werd er een cordon sanitaire ontworpen om de partij van de macht uit te sluiten. Dat cordon werd vervolgens uitgebreid met een cordon médiathique, zodat de openbare omroep, gespijsd met geld van álle kiezers, rustig het Vlaams Blok kon negeren of mee bestrijden, al naargelang. Volgende stap was het maken van wetten om de partij voor het gerecht te kunnen dagen, en daar hoorde ook de oprichting van een speciale overheidscel bij die dat werkje moest opknappen. Dit lukte niet van de eerste keer, en de wetten werden daarom ook meermaals «verfijnd», en pas bij de derde poging werd de partij dan toch eindelijk veroordeeld, door een totaal onpartijdige franskiljonse rechter in Gent. En morgen wordt dus een concert tegen diezelfde partij met openbaar geld gesteund, amper één week voor de lokale verkiezingen. Overigens opmerkelijk hoe snel die sponsoring op zijn plaats kwam, misschien wel reeds vóór alle artiesten opgebeld waren. Met dit alles zou dus niets fout zijn, maar als je het mij vraagt is dit een soort van praktijken dat absoluut niet zou misstaan in een rapport van de OVSE.

En daarmee zit ik dus met een prangende vraag. Want wat als ook dit concert niet helpt? Het Vlaams Belang haalt nu al in sommige peilingen tegen de 30% aan, en met zulke percentages valt niet uit te sluiten dat in één of andere gemeente een «ongeluk» te betreuren zal vallen in de vorm van een absolute meerderheid voor het Vlaams Belang. Of een lokale partijafdeling die bezwijkt voor de verleidingen van het Vlaams Belang dat met een burgemeesterssjerp zwaait, en het cordon sanitaire dan toch maar liever doorbreekt in plaats van in Antwerpse toestanden terecht te komen. Zou er op regionaal of federaal niveau een plan B bestaan om zo'n toestand op te vangen? Reeds jaren gaat het gerucht over een plan om Antwerpen onder curatele te plaatsen en door middel van een regeringscommissaris te besturen moest het Vlaams Blok, nu Belang, er een meerderheid halen. Wie het rijtje van hierboven overloopt, komt automatisch op de vraag uit waar de grens zou gaan voor het régime.

Maar anderzijds, wat zei Stalin ook al weer? «Wie stemt beslist niets. Wie de stemmen telt beslist alles.» Waarmee ik absoluut niets wil zeggen.