De Gestapo- en Stasi-geesten waren nog steeds door Duitsland.  Justitieminister Brigitte Zypries komt, na haar wetsontwerp om telefoontap te vergemakkelijken, nu met het voorstel om in heel de EU swastika’s en holocaustbetwijfeling strafbaar te stellen.

Lang geleden vond ik het stomvervelend als weer eens een rechtse rakker op het holocaust-opiniedelict begon te foeteren.  Dat gaat slechts een handvol mensen aan, geobsedeerden met een duister verleden, zo dacht ik.  Ik heb er dus alle begrip voor als sommige lezers niet nog eens met dit onderwerp willen lastig gevallen worden.  Maar zoals Trotski al zei: wil jij je niet voor politiek interesseren, dan zal de politiek zich wel voor jou interesseren.  De morbide verheffing van de holocaust-“herinnering” tot een quasi-religie die met taboes en inquisitie tegen het vrij onderzoek afgeschermd wordt, kan niet anders dan een kwalijk precedent stellen voor verdere despotische opiniecontrole.  Als je één opiniedelict in onze wetgeving toelaat, dan zullen er meer volgen.

Zo is er in België al enkele jaren sprake van een wettelijk verbod op het ontkennen van de Rwandese genocide.  Nochtans is de juiste toedracht annex schuldvraag daar nog volop voorwerp van betwisting.  Wijlen Rika Debacker werd in sommige media van “negationisme” beschuldigd omdat zij vond dat men behalve de misdaden van de Hutu’s ook die van het Tutsi-invasieleger van Paul Kagame in rekening moest brengen.  Maar vandaag blijkt uit boeken van meerdere onderzoekers en uit een vonnis van een Franse rechtbank inderdaad dat een ruim deel van de schuld bij Kagame (de held van Els De Temmerman) lag.  Een andere factor was de Loge, die volgens getuigenis van Mark Eyskens verhinderd heeft dat België de katholieke Rwandese president Habyarimana hulp bood toen die met de Tutsi-invasie geconfronteerd werd, wat de aanleiding tot de genocide schiep.  Als Guy Verhofstadt in het Rwandese stof wil gaan kruipen en zich voor de genocide excuseren, laat hij dat dan doen namens de Loge, niet namens het Belgische volk.  De Rwandese kwestie toont in ieder geval aan hoe onzinnig het wel is als een regering over de geschiedenis een geloofswaarheid oplegt.

In Frankrijk is er een inflatie van wetten die stukken geschiedenis aan het vrije debat onttrekken: de holocaust, de Armeense genocide, de slavernij, het kolonialisme.  Daar is men wel tot het inzicht gekomen dat deze gekte moet ophouden.  Een petitie van historici tegen “les lois mémorielles” (Libération, 12-12-2005) is inmiddels bijgetreden door talloze andere historici en door nieuwe petities van journalisten en juristen.  De volgende stap bestaat erin, de politieke klasse zo ver te krijgen dat ze de opiniedelicten weer afschaft.  Dat zal moeilijker zijn, want het zal moed vergen.  Laat eens zien of Jean-Marie Dedecker het aandurft om dit zwart op wit in zijn programma op te nemen.

En dan mevrouw Zypries’ ideetje om in heel de EU vermeende nazi-symbolen te verbieden.  Uiteraard heeft de Hindu Council of the United Kingdom reeds geprotesteerd tegen elk verbod op of verdachtmaking van de swastika.  In heel de EU sluiten etnische en religieuze gemeenschappen die iets met de swastika hebben, zich bij dit protest aan.  Ja, waar is de tijd dat wij bekrompen Europeanen nog gezellig onder mekaar onze bijgelovige taboes over swastika’s konden cultiveren?  Nu hebben we multicultuur, dus moeten we de swastika als een vector van verrijking verwelkomen.

Maar goed, dat ideetje om alles te verbieden wat naar nazi ruikt, verdient wel nadere exploratie.  In Duitsland leidt het alvast tot vermakelijke verwikkelingen.  Zo is een Britse voetbalfan opgepakt wegens zijn vlag van het eiland Man, waarop een triskel of driebenige swastika staat.  ’t Is niet omdat een swastika een been kwijt is dat het geen swastika meer zou zijn.  En in Stuttgart is een antifa-commerçant veroordeeld omdat hij T-shirts verhandelde met een doorstreepte swastika op, “nie wieder Faschismus”.  Ze was wel doorstreept, maar ze stond er toch maar op, sluikreclame,-- verboten!  Net zoiets als de veroordeling van Bruno Gollnisch wegens holocaustontkenning na zijn verklaring dat hij de holocaust “niet in twijfel trekt”.

Uiteraard moeten we rekening houden met de opmerking van EU-politici uit het voormalige Oostblok dat communistische symbolen dezelfde behandeling verdienen.  Even kijken wat dat geeft.  In Duitsland zijn behalve de nazi-vlag ook het nazi-partijlied (Horst-Wessellied) en de zogenaamde Hitlergroet verboden.  Analoog moeten dus hamer & sikkel verboden worden, de Internationale en de opgestoken vuist.  Probleempje: die laatste twee zijn nog steeds verplichte kost op bijeenkomsten van onze SP.a.  Dan zal Freya eens echt de pasionaria kunnen uithangen: uitdagend de verboden Internationale zingen en dan geboeid en gemuilband weggeleid worden.

Maar ook de rode kleur is een symbool van het communisme.  Bruin gebakken en zwart verbrand zijn dan weer kleuren van het nazisme.  Je kan nooit voorzichtig genoeg zijn met symbolen, het begint met een rode vlag en het eindigt met de Goelag.  Die kleuren mogen dus ook allemaal niet meer.  Er gaan dan twee kleuren de Belgische vlag uit, zodat die alleen nog uit een gele middenstreep bestaat.  De zwarte leeuw en de rode haan moeten weg uit de Vlaamse en Waalse vlag, voortaan allebei een gele doek met een gat erin.

Gelukkig blijft de EU-vlag met haar gele sterren en blauwblauw veld buiten schot.  Of toch niet, want de ster is een communistisch symbool, zie maar de baret van Che Guevara en de vlag van Noord-Korea, Vietnam of Cuba.  Weg dus, die sterren uit de EU-vlag.  Als de vlag van Libië wel effen groen kan zijn, dan ook de EU-vlag effen blauw.  Een éénkleurig Europa, dat is toch wat Duitsland destijds ook al wou?