Ik erger me dood aan de houding van Antwerpse politici in verband met de gebeurtenissen in Borgerhout. Gisteren teisterde Robert Voorhamme het scherm. Tijdens het nieuws smeekte hij de Antwerpenaar die informatie heeft over intimidatie door moslim-extremisten om toch te spreken! “Er kan geen beleid gebouwd worden op geruchten die tot aan hun bevestiging niets meer blijken dan gebakken lucht,” ging de bezorgde Voorhamme verder. “Als niemand de geruchten bevestigt, ja wat moeten ze dan in het stadhuis?” Volgens Voorhamme houden de politici de deur open, er komt een meldpunt voor bezorgde burgers in de wijk! En het beleid zit ondertussen niet stil. De integratiedienst gaat het onderwerp “opnemen” in de inburgeringcursus!

Hallo daar, heren en ook dames politici? Dit slaat langzamerhand echt alles! Ten eerste heeft u om vast te stellen dat het probleem bestaat helemaal geen “bevestiging” van burgers nodig. Als u zwart op wit wil lezen hoe het radicaliseringproces in Antwerpen verloopt en hoe de Borgerhoutse ontwikkelingen daarin te plaatsen zijn, stuurt u me maar een mailtje. Ik heb nog steeds ieder verslag over gelijkaardige ontwikkelingen in Berchem op computer staan. Als u die gelezen heeft, mag u eens naar de telefoon grijpen en mijn gewezen dienst opbellen. Dan kunnen zij uitleggen waarom die vaststellingen en letterlijke weergave van radicalisering in een wijk gemeld vanaf 2004 tot 2006 gewoon in een schuif liggen te rotten? Het zou u kunnen laten zien hoe het hele proces werkt en via wie.

Daarover heb ik in februari 2007 nog een uitgebreid gesprek gehad met een van uw gemeenteraadsleden. Hou dus op het leuteren dat u geen beleid kunt ontwikkelen zolang niemand spreekt. Het is verdorie uw taak als politici om voldoende dossierkennis te hebben over deze grootstedelijke problematiek en de ervaring van uw eigen werknemers op dit gebied. U heeft geen enkel excuus om verantwoordelijkheden af te schuiven. U weet best dat er een probleem is en dat dit zich niet beperkt tot het Borgerhoutse incident.

Uw aandringen bij allochtone eigenaars tot spreken laat zien dat u van die mensen niets begrijpt. Zij zwijgen, omdat voor hen degenen die hen bezoeken betere moslims zijn dan zijzelf. Daarvoor dien je respect te hebben en dat doen ze door openlijk geen enkele kritiek te geven. Want dat ligt nogal lastig in de eer- en schaamtecultuur binnen deze mannenwereld, vol subgroepen met aan elkaar tegengestelde belangen. Het is dus volslagen ridicuul die mensen met camera in aanslag te ondervragen en nog minder van intelligentie getuigend als u daar als politicus in alle ernst commentaar op geeft.

Bovendien worden die interviews afgenomen door journalisten met de kritische blik van een pinda. Niemand komt op het idee om aan de allochtone uitbaters te vragen of zij zich realiseren dat het schrappen van alcohol een drempel kan betekenen voor het Vlaamse publiek. Wat primeert nu eigenlijk voor die uitbater: Zoveel mogelijk klanten bereiken in een diverse buurt als Borgerhout, of een goed moslim zijn? U heeft er duidelijk geen idee van hoe belangrijk dit laatste is. De eigenaar verkleint met een maatregel als het schrappen van alcohol dus het potentieel aan klanten. Hoe verhoudt dit zich binnen islam?

En dan wordt het uw taak als politici om een beleid te ontwikkelen dat aangeeft wat de grenzen zijn van levensovertuiging binnen een diverse samenleving. Begin daar verdorie eens mee, in plaats van te leuteren over wat de burger moet doen vooraleer u eens eindelijk wat gaat doen!

Uw idee van dat meldpunt is volslagen van de pot gerukt. Om te beginnen houdt u helemaal geen rekening met de intimidatie vanuit die doelgroepen indien bekend zou raken dat een bewoner zich tot zo’n meldpunt richt. Een publiek meldpunt is zinloos vanwege een veel te hoge drempel. Ziet u al iemand binnen stappen in een centrum met meldpunt, “Hallo, ik kom melden dat de boel hier radicaliseert.”
Waarop de ambtenaar zegt: “Gaat u zitten, mag ik uw naam alvast?”
Op welke planeet leeft u en wanneer sprak u nog eens met veldwerkers of bewoners? Ik heb al in 2005 een hele map met anonieme getuigenissen van bewoners over radicalisering binnen mijn dienst aan mijn leiding overhandigd. De map verdween geruisloos uit zicht en ik heb er nooit meer wat over gehoord, u wel? Wat leutert u dan dat u eerst “bewijzen” moet hebben?

En de maatregel van de dienst integratie? Dit is gewoonweg een aanfluiting. Surft u nu eindelijk eens zelf naar de websites van dergelijke verenigingen. Als u me mailt, geef ik ze door. Ziet u daar ergens dat zij zich op nieuwkomers richten? Via internet richten zij zich tot jongeren die nood hebben aan een duidelijke en sterke identiteit. Onze jongeren die het economisch en sociaal slecht doen, daar zit een probleem en niet bij nieuwkomers!

Trek die dienst eens aan de oren, en realiseer u dat wie dit hele radicaliseringsproces bevordert ook op de loonlijsten van de Antwerpse integratiedienst staan! Hoe dat werkt en via wie heb ik persoonlijk aan uw gemeenteraadslid in februari 2007 toegelicht. Communiceren politici daar eigenlijk wel? Of is iedereen bezig met zijn “partij”? Hoe rijm ik dit met de bewering van uw burgemeester, dat hij boven de partijpolitiek staat?

U zou collectief het schaamrood op de wangen mogen krijgen van het complete onvermogen van uw kant om voor een grootstedelijk probleem als radicalisering een beleid te ontwikkelen. Ik kan alleen maar hopen dat ik niet de enige Antwerpenaar ben die door uw hol betoog heen kijkt.