Katrina was gigantisch. Het getroffen gebied in de VS bedraagt 233,000 km2. Dat is bijna acht keer België, of meer dan drie keer de hele Benelux, of bijna half Frankrijk of bijna driekwart van Duitsland. Daarbij werd, naast ettelijke kleinere steden, een stedelijke agglomeratie van één miljoen inwoners vernield. Dat is zo groot als Brussel, Marseille of Keulen. In die stad waren toen de orkaan toesloeg naar schatting nog zo’n 200.000 mensen aanwezig. Volgens onze media waren dat allemaal “arme zwarten,” want de doden, aldus Piet Piryns woensdag in Knack, “hebben één ding gemeen: ze zijn zwart en ze waren arm.” En daarom, nog steeds volgens Piryns, waren het geen kiezers van Bush en bijgevolg voor de president “quantité négligeable.”

Het is onvoorstelbaar dat Piryns zulke zaken mag schrijven in een blad dat pretendeert zijn lezers ernstig te nemen. Europa zal nooit door een orkaan van categorie 5 (de hoogst mogelijke) worden getroffen, omdat dergelijke vormen van extreem natuurgeweld zich op ons continent niet voordoen. Stel je echter eens voor dat dit wel zou gebeuren. Zou België, of Frankrijk of Duitsland, erin slagen om op drie dagen tijd 800.000 mensen te evacueren uit Brussel, Marseille of Keulen? De Amerikanen slagen daarin wel. Ze doen dat trouwens meerdere keren per jaar, want elke zomer worden Florida en de staten langs de Golf van Mexico meermaals door orkanen getroffen. Voor een categorie 3 draaien ze ginds bij wijze van spreken hun hand niet meer om. Maar een categorie 5 zoals Katrina hadden ze nog nooit gezien. Het is de grootste natuurramp die Amerika ooit trof.

[inline:01]Onze pers, met inbegrip van Piryns die over “falende hulpverlening” en “complete anarchie” spreekt, is verbolgen omdat Amerika twee dagen zo murw geslagen was dat het niet onmiddellijk reageerde. Ik stel me de vraag of de regeringen in België, Frankrijk of Duitsland, wanneer ze getroffen worden door een categorie 5 erin slagen om binnen de drie dagen een gigantische hulpoperatie op gang te krijgen. Piryns stelt expliciet dat Bush met opzet niet reageerde omdat de getroffenen geen Bush-kiezers zouden zijn, omdat ze zwart of arm waren en bijgevolg “quantité négligeable.” Dergelijke journalistiek vervult mij met plaatsvervangende schaamte.

Je moet maar durven zoals Knack een artikel publiceren onder de titel “Amerikaanse nachtmerrie” waarbij de Amerikaanse nachtmerrie volgens de auteur duidelijk niet Katrina was, maar wel Amerika’s racistische en kapitalistische regering die met opzet zwarten en armen aan hun lot over zou hebben gelaten. Dergelijk artikel is niet alleen voor de Amerikanen beledigend, maar ook voor de Knack-lezer. Wellicht is dat het begin van de “nieuwe wind” die bij Knack begint te waaien nu Rik De Nolf Karl van den Broeck (zoon van Walter) bij De Morgen is gaan wegkopen om hoofdredacteur van het Roularta-vlaggenschip te worden. Knack is op weg om de nieuwe “nachtmerrie” van de Vlaamse pers te worden.

Klaarblijkelijk voelt Piryns aan dat hij met zijn artikel over de schreef gaat. Hij probeert zich reeds in de eerste zin in te dekken door erop te wijzen dat hij niet uit “leedvermaak” schrijft, maar uit “verontwaardiging en walging.” Maar schrijft vervolgens toch uit leedvermaak. Want “verontwaardiging en walging” om de grove karikatuur die men zelf van het “racistische” en “kapitalistische” Amerika en van de “nachtmerrie” Bush maakt, heeft maar één naam: leedvermaak. “Even onsmakelijk als leedvermaak is de neiging om iedere vorm van kritiek op het Amerikaans beleid gelijk te stellen met anti-Amerikanisme,” stelt Piryns. Kritiek op een grove karikatuur die men zelf van Amerika maakt, heeft nochtans een naam: onsmakelijk anti-Amerikaans leedvermaak. Piryns’ stukje is een typisch voorbeeld van linkse zelfbevrediging. De kerel wentelt zich in neo-marxistisch genot bij het zien van de rampspoed die Amerika treft. Maar welk blad doet het zijn lezer aan om hem na het betalen van 3,60 euro te confronteren met deze onsmakelijke sporen van de zelfbevlekking van Piet Piryns? Knack!

Piryns en Knack staan helaas niet alleen. In Duitsland schreef de plaatselijke Piet Piryns, ene Philipp Mausshardt, in de links-liberale Tageszeitung een commentaarstuk onder de titel “De werkelijke catastrofe,” waarin hij stelde dat die niet Katrina heette maar Bush. Mausshardt schreef zelfs dat hij “blij” was dat Amerika was getroffen. Hij noemde het “een daad van evenwicht herstellende rechtvaardigheid voor wat Amerika  Irak aandoet” – waarna hij er gemeen aan toevoegde: “Ik zou nog blijer zijn als ik wist dat de slachtoffers allemaal Bush-stemmers waren. Voor de anderen voel ik welgemeende spijt.” Dat laatste is een leugen, net zoals de bewering van de Knack-scribent dat hij niet uit leedvermaak maar uit verontwaardiging schrijft.