Welvaartsvaste Pensioenen Verzwaren de Vergrijzingsfactuur

Dit artikel werd geschreven door Paul Vreymans.

Oranje-Blauw legt basis voor generatieconflict

Alle studies wijzen uit dat België gigantische problemen krijgt om de al bestaande pensioenverplichtingen na te komen. De Nationale Bank berekende vorig jaar al dat de vergrijzing in België budgettair onhoudbaar wordt. Bij ongewijzigd beleid noodzaakt de vergrijzing al vanaf 2010 een verhoging van de belastingdruk op onze werkenden met één vijfde, terwijl België met een overheidsbeslag van 49% van het BBP nu al tot de absolute wereldtop van meest belaste landen behoort. In juni waarschuwde de Studiecommissie voor de Vergrijzing van De Hoge Raad Voor Financiën nog dat de geschatte kostprijs van de vergrijzing opnieuw naar omhoog moet worden bijgesteld.

Om hun senioren en vakbonden te plezieren onderhandelt Oranje-Blauw momenteel over de invoering van de welvaartsvastheid van de pensioenen wat de vergrijzingsfactuur nog enorm zou verzwaren. Geen mens die zich nog verzet tegen die verruiming van de pensioenmassa die bij gebrek aan reserves zal moet worden opgebracht uit de toegevoegde waarde van het slinkend aantal productieven.

De perversiteit van welvaartste pensioenen in een land zonder noemenswaardige pensioenreserves ligt in de bestendiging ten eeuwigen dage van de onbetaalbaarheid. Zelfs toekomstige verhogingen van de productiviteit en van de lonen zullen de onbetaalbaarheid van pensioenen niet meer kunnen verhelpen. Hoezeer toekomstige generaties zich ook inspannen, de pensioenschulden zullen steeds maar met de productiviteitswinst blijven meegroeien.

Met een automatisch en procentueel doorvoeren van welvaartsvastheid heeft Oranje-Blauw in feite nu al bij voorbaat nog niet gerealiseerde productiviteitswinsten voorbestemd voor de betaling van hoofdzakelijk ambtenarenpensioenen. Maar Oranje-Blauw denkt ook aan de zelfstandigen. Ook zij krijgen een verhoging van hun mini-pensoen, zij het dan dat ze daar zelf voor moeten betalen via een verhoging van hun pensioenbijdragen. De verhoging van de pensioenen van de publieke sector (ambtenaren en politici) kan zoals gebruikelijk wél uit algemene middelen worden gefinancierd.

Het automatisch en procentueel doorvoeren van welvaartsvastheid zoals vakbonden en CD&V-senioren eisen zou m.a.w. behalve een een budgetaire ramp ook een nieuwe en immorele aanslag zijn op de welvaart van de al overbelaste navolgende generaties terwijl het nauwelijks bijdraagt tot oplossing van het ware pensioenprobleem: de bestrijding van armoede bij de laagste pensioentrekkers. Een toename van het overheidsbeslag op de toegevoegde waarde van toekomstige generaties kan alleen maar hun demotivatie doen toenemen van zij die het allemaal zal moeten opbrengen, en het groeipotentiëel van onze economie ernstig schaden.

Het welvaartsvast maken van

Het welvaartsvast maken van de pensioenen vind ik wel een goed idee, maar dan op voorwaarde dat men begeleidende maatregelen treft. Indien de politici werk zouden maken van de afslanking van onze veel te omvangrijke overheidsbureaucratie, komt er voldoende geld vrij voor de welvaartsvastheid van de pensioenen. In ons land is circa 25 % van de beroepsbevolking in dienst van de overheid, tegenover circa 13 % in Nederland. Financieel is dit niet houdbaar. Die afslanking zou kunnen gebeuren over een tijdspanne van bv. 5 jaar o.m. door het niet vervangen van diegenen die op pensioen vertrekken. Overtollige ambtenaren zullen zich trouwens zeer nuttig kunnen maken in de privésector, waar men een nijpend tekort heeft aan bekwaam personeel. Maar zoals gewoonlijk bij economisch verantwoorde maatregelen, liggen de vakbonden dwars.

Pensioenen!!!

Om een drama betreffende 'pensioenen' te voorkomen zal het noodzakelijk worden de pensioenen te plafonneren "voor iedereen".

 

het zal eveneens noodzakelijk worden de ambtenaren- en politicipensioenen aan te passen aan de pensioenen uit de privé-sector. Éénmaal 65 jaar valt men ten laste van de gemeenschap dus moet iedereen ook op een en dezelfde wijze behandeld worden. lage pensioenen verhogen en decadente pensioenen sterk verlagen zodat alle pensioenen een menswaardig bestaan tot gevolg hebben.

 

Benoemingen voor het leven moeten afgeschaft worden, de realiteit leert ons dat 'eenmaal benoemd' de slaapperiode aanvangt. Er moet steeds de mogelijkheid aanwezig zijn, indien na een ‘externe’ audit (liefst elk jaar) blijkt dat bewuste persoon niet voldoet, ontslag te geven. Dergelijke stok achter de deur houdt een werknemer(ster) wakker.

 

Tevens moet het ambtenarenkorps gereduceerd worden tot circa 40% van het huidige, én dan hebben we er nog teveel. Dat er mensen werken voor Staat, provincie, Gemeente, NMBS enz. moet kunnen, maar daarom moeten die niet benoemd worden voor het leven met nadien een absurd pensioen wat niet in verhouding staat tot de gepresteerde output. Laten we niet vergeten dat ambtenaren niets opbrengen, enkel véél geld kosten, dus......! Er zijn ambtenaren die we broodnodig hebben, laat dat duidelijk zijn, zoals bewakers, politie, maar de overgrote meerderheid in de administratie is overbodig.

Wat Vlaanderen betreft moet het héél snel overgaan met de afbouw van de transfers en investeren in Vlaanderen voor werkgelegenheid, veiligheid, vergrijzing én pensioenen, het is Vlaams geld en moet dus gebruikt worden voor Vlaamse doeleinden.

 

Daar is politieke moed voor nodig en helaas, die is onbestaande in ons land, hier draait alles om profiteren, scharrelen, sjoemelen en zorgen voor eigen profijt. Alle middelen zijn daar goed voor, als ze maar geld in de lade brengen, zo denkt nu eenmaal een politieker. “ikke, ikke en de rest kan stikke”.

 

 

Pensioenen

In 't kort, we hebben dringend die 12 miljard euro transfers nodig.