Quid CD&V?

De stemming in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken ligt nu al enkele dagen achter ons, en nog altijd is het stof niet helemaal gaan liggen. Waarschijnlijk zal het nog enkele weken duren eer helemaal duidelijk wordt wat de gevolgen zullen zijn van deze stemming, maar dat de afgelopen week een keerpunt was in de Belgische geschiedenis mag misschien toch al wel gezegd worden.

Zo kan het dus gaan: mijn voorspelling van verleden week dat er geen stemming zou plaatsvinden was er dus compleet naast. De CD&V, opgestuwd door kartelpartner N-VA en gevolgd door onderhandelingspartner Open Vld, nam een gok en stemde de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde dan toch. De Franstalige partijen MR en cdH werden daarmee na hun ultimata verplicht zelf kleur te bekennen over de toekomst van de regeringsonderhandelingen, kozen voorlopig toch maar voor een voortzetting, en leden daarmee een belangrijk gezichtsverlies. Zij hoopten echter dat zij door de stemming zouden kunnen afdwingen dat een verdere staatshervorming buiten de regeringsonderhandelingen zou gehouden worden, maar zie, een tweede wonder geschiedde: CD&V legde onder druk van de N-VA die eis naast zich neer, nadat zij eerst –in een zwak moment?– toegegeven had aan een zakenkabinet.

De Vlamingen zijn echter een merkwaardig volk. Elk ander volk zou een gelegenheid als de stemming in de Kamercommissie aangrijpen om uitgebreid een overwinning te vieren, ook al zou het dat niet zijn, maar wie de commentatoren en politicologen in de pers las en hoorde, zou gedacht hebben dat Vlaanderen verleden woensdag een enorme nederlaag heeft moeten ondergaan. Luc van der Kelen bijvoorbeeld, lid van B Plus maar in zijn vrije tijd ook hoofdredacteur van Het Laatste Nieuws, beweerde zowel voor als na de stemming dat de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde precies tegengehouden zou worden door die stemming. Er kan nochtans niet ontkend worden dat de klok nu tikt, en dat de Franstaligen zich alleen maar tijd kunnen kopen door belangenconflicten en alarmbelprocedures in te roepen, maar een splitsing niet meer kunnen tegenhouden. Om het helemaal duidelijk te maken met een bewijs uit het ongerijmde: indien verleden week niet gestemd werd, maar pas volgende week, dan zou dát de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde met een week vertraagd hebben.

Bovendien zijn het nu niet meer de Vlaamse partijen die aan zet zijn, maar wel de Franstaligen, om telkens weer opnieuw een vertragingsmaneuver in gang te zetten. (Historisch gezien heeft het echter de Franstalige partijen nooit aan vijf minuten politieke moed ontbroken, memento de wapenwet.) En indien zij werkelijk van plan zijn deze mallemolen ook heel 2008 door aan de gang te houden, dan moeten zij dat vooral doen: een betere pre-verkiezingscampagne zal men zich bij Vlaams Belang, Lijst Dedecker en N-VA amper kunnen voorstellen. Maar dat Vlaanderen door de stemming een nederlaag zou hebben opgelopen, dat is dus manifest onwaar en niet meer dan een belgicistische poging om de Vlaamse bevolking onder de knoet te houden. De onzin die de Pavianen Dave Sinardet en Carl Devos de laatste dagen hebben gespuid valt trouwens in dezelfde categorie onder te brengen.

Want het jammere aan het belgicistische mistgordijn in de Vlaamse media van de laatste dagen is dat Vlaanderen op het moment dat het misschien wel een historisch keerpunt meemaakt het zelf niet kan opmerken. Het lijkt wel een beetje alsof alle Belgische zeilen bijgezet werden in de hoop dat dit feit niet opgemerkt zou worden: niet alleen leidde de CD&V opnieuw een Vlaamse meerderheid tegen een Franstalige meerderheid in, maar bovendien werd het dwangbevel van koning Albert om de staatshervorming dringend in de koelkast te steken gewoon genegeerd, ja zelfs van de hand gewezen. Hiermee breekt de partij op twee punten met de Belgische «consensus» waar de Franstaligen zo bij zweren (opnieuw, memento de wapenwet): zij liet zich niet meer chanteren door de Franstalige minderheid, en ook niet meer de les lezen door het Paleis. Acht jaar paarse communautaire «vrede», aangevuld met het deloyale gedrag van de cdH bij het Lambermontakkoord, heeft ervoor gezorgd dat de partij vandaag blijkbaar vooral haar eigen belangen voorop stelt, en niet meer die van België. En dat laatste is werkelijk nog nooit vertoond. Enige uitzondering is echter nog Kamervoorzitter Herman van Rompuy, die de nieuwe situatie blijkbaar nog niet begrepen heeft, of niet wil begrijpen. (Vraagje terzijde: voor wie zou die man écht rijden, voor zijn partij, of voor een ander?)

De vraag is nu hoe de CD&V zich de komende dagen zal positioneren. Blijft zij bij haar huidige standpunt, zeg maar de lijn De Wever-Vandeurzen, of zal zij uiteindelijk toch zwichten en zich opnieuw aansluiten bij het punt-Van Rompuy? Indien dat laatste niet gebeurt, ziet het er eerder beroerd uit voor het Belgische koninkrijk: als noch het Paleis noch de Franstalige nog enige vat krijgen op de CD&V, zal de partij zich onherroepelijk vastrijden in een eigen logica, die in niets anders kan uitmonden dan de splitsing van België. Blijft de partij immers vasthouden aan een staatshervorming, heeft de Open Vld weinig andere keus dan de CD&V en N-VA daarin te volgen. Bij sp.a weet men niet goed wat aan te vangen met de staatshervorming, maar kan men met het oog op de verkiezingen van 2009 moeilijk onderdoen voor het kartel en schaamteloos collaboreren met de Franstaligen om een staatshervorming te torpederen, tegen een Vlaamse meerderheid in. Zo'n gedrag zou trouwens grote problemen opleveren in de Vlaamse Regering. Voeg daar nog Vlaams Belang en Lijst Dedecker bij, en het wordt duidelijk dat als de Franstaligen echt niet willen toegeven en non blijven zeggen enerzijds, en CD&V anderzijds blijft vasthouden aan een staatshervorming, Vlaamse staatsvorming nog de enige uitweg is die rest.

Dit betekent meteen ook dat Didier Reynders zich in zijn «analyse» van vandaag wel eens pijnlijk zou kunnen misrekenen. Bluft hij, of is het werkelijk bij hem nog niet opgekomen dat meer dan 150 dagen regeringsonderhandelingen het klimaat in Vlaanderen grondig veranderd hebben. Het leven gaat immers gewoon verder, ook zonder federale regering, en de Vlaamse bevolking, die jarenlang de schrik op het lijf gejaagd werd met de boodschap dat het einde van België meteen ook het einde van de wereld zou inluiden, merkt dat daar blijkbaar toch niets van aan was. Zoiets doet de geesten rijpen, en zelfs bij De Standaard noemt men vandaag, nuchter en zonder franjes, de splitsing van België één van de mogelijke scenario's. Wie had dat een jaar geleden durven denken? Wanneer Didier Reynders dus zegt dat niemand in België incontournable is, zal hij wel gedacht hebben dat hijzelf de uitzondering is die die regel bevestigt, maar voor steeds meer mensen in Vlaanderen zijn het de Franstaligen in hun geheel die minder en minder incontournable worden. Kiezen voor de N-VA betekent voor de CD&V dus niet noodzakelijk meer kiezen voor de oppositie, maar misschien wel iets helemaal anders, al zullen ze het zelf misschien nog niet beseffen. Maar de dag dat men bij de CD&V die mentale stap gezet heeft, kan koning Albert zelfs gewoon het hele jaar door in zijn buitenverblijf rustig van zijn oude dag genieten, zonder dat daar iemand om maalt. Ik wens het hem van harte toe.

grondwet # 3

 

......

4) Ter illustratie. Wat heeft uw opmerking (of opinie) dat er "mensen sterven van honger" te maken met democratie in Vlaanderen?  Om te beginnen is dat geen echte "mondiale realiteit", maar eerder een realiteit in vele lokale plaatsen in de wereld.  De oorzaken van die "honger" zijn zeer complex, zeer verscheiden, en soms volkomen 'beyond' onze capaciteit om er iets aan te kunnen doen.  Het zou dan ook volkomen ongepast zijn van onze grondwet daar mee te belasten.  Het is trouwens onmogelijk van ruime eensgezindheid onder Vlamingen, laat staan onder Belgen, te kunnen bekomen over hoe men "honger" in Afghanistan zou kunnen aanpakken. En hoe dat vergelijken met honger in, bijvoorbeeld, Congo, of in China en India, enz...
 

5) Nee, een grondwet mag zich NIET bezig houden met "fatsoen".  Precies omdat "fatsoen" een zeer subjectief en betwistbaar concept is.  Een grondwet die zich bezig zou houden met fatsoen is een recept voor politieke instabiliteit. Waarom?  Omdat de meningsverschillen omtrent fatsoen eindeloos zullen zijn, en bijna ieder concreet politiek dispuut of dilemma dan onmiddelijk tot regime crises kan leiden.  Zelfs een 'gewone wet' zou zich in principe niet mogen inlaten met subjectieve termen als "racisme, haat, fatsoen, enz...", en zeker niet een grondwet die meer 'permanentie' moet brengen in het politieke systeem. Waarom? Omdat dergelijke juridische 'vaagheid' onvermijdelijk leidt tot een verpolitisering van de juridische macht en tot disrespect voor de wet bij het publiek.  Zoals men dat trouwens vandaag in Belgie duidelijk kan ontwaren.

6) Nogmaals, een grondwet moet zich bezig houden met het 'organiseren' en beperken van politieke macht, en met het verzekeren van individuele vrijheid binnen het eigen politiek bestel. Bijvoorbeeld, Vlamingen zouden er moeten van verzekerd zijn dat voor hen 'habeas corpus' geldt, en dat zij over een echt (politiek) vrijemeningsuitingsrecht beschikken. Daartoe mag men geen enkele 'ruimte' laten aan politiekers en politiek-benoemde rechters om via vage wetgeving (bijvoorbeeld over vermeend-fatsoen) de vrijheid van Vlamingen te kunnen beknotten.  Met de 'intractability' van "armoede" in de wereld, of met verschillen in mogelijke aanpakken daaromtrent (de Flahautiaanse?, de Sarkozyaanse?, enz...), hoeft een Vlaamse (noch Belgische) grondwet zich NIET in te laten. Dat zou een echt recept voor politieke en vooral juridische willekeur zijn (zoals we dat vandaag duidelijk kunnen zien).

grondwet # 2

@ George2

 

1) Dank u voor het verduidelijken van uw mening dat een grondwet zich zou moeten richten "op een mondiale realiteit".  Het is duidelijk dat wij daarover sterk van mening verschillen. 

 

2) Nogmaals, met de doelstellingen van uzelf en van PJean om Vlaamse zelfbeschikking en 'responsabilisering' van franstalige Belgen te bekomen, daar ga ik mee akkoord.   Maar, het onderscheid dat u beide maakt tussen "franstaligen" en "een bepaald gedrag" van franstaligen, is een vorm van sofisme en van kopindegronderij, vooral wanneer dat gedrag ruim aanwezig blijkt te zijn bij franstaligen en politiek 'vertaald' wordt door hun politiekers.   Wat u eigenlijk zegt is dat u niets tegen franstaligen zou hebben OMDAT ze frans als moedertaal zouden hebben - en dat is maar goed ook -  maar dat u wel iets heeft tegen het empirisch-observeerbare gedrag van vele franstaligen.  Jullie hebben dus wel zeker iets tegen franstaligen ZOALS ZE ZICH feitelijk GEDRAGEN  (in de zin van 'teren' op Vlamingen via Belgie, of via Belgische politieke structuren).

3)  Naar mijn mening lijdt u niettemin aan dezelfde ('Europese' ?) ziekte gelijk die meeste franstaligen, wat betreft de rol van een grondwet in een democratisch politiek bestel.   Voor u zou de grondwet ons "waardenpatroon" moeten reflecteren.  Ik zou daarop willen zeggen: "ja en nee".  Als het om fundamentele waarden zou gaan die DIRECT te maken hebben met politieke macht in onze maatschappij en met de bescherming van individuele burgers binnen ons politiek bestel, dan zeg ik daarop zeker ja.  Maar, wanneer u afkomt met VAGE "mondiale realiteiten" dan moet ik daarop categoriek nee antwoorden.  Want in dit laatste geval belast u de grondwet - en dus het politiek bestel zelf - met zeer betwistbare dingen en onzekerheid.  Rechtszekerheid vereist dat er "zekerheid" bestaat omtrent dingen die men niet in vraag MAG stellen om de overleving van de (democratische) 'polity' te kunnen verzekeren.  Al de rest, gelijk ondermeer uw  "mondiale realiteiten" zijn zaken waarover men regelmatig op democratische wijze  zou moeten kunnen vechten (via verkiezingen en 'gewone wetgeving'), maar dingen die niet de essentie van ons democratisch politiek bestel raken. 

......

Wie gelooft die mensen nog?

Op RTBF de arrogante onbetrouwbare Belgicist bezig gehoord betreffende de regering, ‘VOOR HET EINDE VAN HET JAAR MOET ER EEN REGERING ZIJN’ een regering die er beter nooit zou komen.

 

Steeds maar drammen over “wijzen”!!! Welke wijzen??? Waar wijzen???

 

Iedereen weet toch dat er in de politiek geen wijzen bestaan, enkel sjoemelaars en corrupte profiteurs.

 

Dat die ondemocratische instelling gebruik wil maken van dergelijke figuren spreekt over het niveau van die instelling.

 

Die wijzen zijn anders de oorzaak van de huidige ellende, zij hebben alles verkwanselt voor postjes, zij zijn het die je dagelijks tegenkomt als het woord corruptie valt, en zoiets moet Vlaanderen gaan redden van de ondergang?

 

Er is maar één middel om Vlaanderen te redden van totale ondergang en dat is overgaan tot “onafhankelijkheid”, zonder pardon. In één klap alle ellende opgelost.

 

De miljarden die de franstaligen en de ondemocratische instellingen jaarlijks hebben en nog wegroven uit Vlaanderen zijn nergens terug te vinden in projecten die de Franstalige bevolking ten goede zou komen, ze worden enkel gebruikt in loense vriendenprojecten, eigen profijt en sjoemelpraktijken, tot corruptie toe.

 

Om de Franstalige bevolking te beschermen tegen nog meer schade, aangericht door een bende corrupte politici, is het van enorm belang dat Vlaanderen op niets toegeeft, integendeel, de eisen nog opdrijft.

 

Laten we die bende onbetrouwbare ‘wijzen’ heel snel in een vergeetput werpen, een groot gedeelte van die club heeft Vlaanderen levenslang verraden en het andere gedeelte heeft levenslang geparasiteerd op Vlaanderen, conclusie: Vlaanderen is, zolang het bestaat, altijd schade berokkend, EN DAT MOET OPHOUDEN.

 

Het is de verdomde plicht van Vlaamse politici de belangen, het welzijn én de welvaart van Vlaanderen te verdedigen “met alle middelen”.

 

Het belang van Vlaanderen is onze prioriteit, niet het belang van politici, niemand is onmisbaar en iedereen is vervangbaar.

 

George2

Beste George2.

 

Prachtig verwoord, hetgeen u hier weergeeft is de realiteit.

 

Wij Vlamingen hebben niets tegen Franstaligen, wij hebben wel iets tegen hun attitude, dat is net hetzelfde als met de moslims, wij hebben niets tegen moslims, wij hebben wel enorm veel problemen met hetgeen er tussen de oren leeft bij moslims.

 

De Vlaamse verstarring aangaande heeft niets met racisme te maken, enkel met overleving én bescherming. Als culturen botsen, hetgeen bezig is, zelfs tussen de Vlaamse en de Franstalige cultuur, die steeds heftiger wordt, zelfs radicaal aan ’t worden is door die attitude, dan komt daar steeds ellende van, hetgeen gebeurd is in het verleden kan men nooit loochenen, de waarheid heeft zijn rechten.

 

Daarom sta ik bij deze volledig achter de heren Vandeurzen én Dewever, zij mogen op geen enkele wijze toegeven aan het dictaat én wanbeleid van de Franstaligen, zij mogen eveneens nooit buigen voor een ondemocratische instelling.

 

We zullen zien wie het sterkste been heeft, toegeven is afgaan.

 

 

grondwet

@ George2

 

1) Over de wenselijkheid - zelfs noodzaak - van echte Vlaamse zelfbeschikking zijn wij akkoord, evenals over de noodzaak van "een cultuurhervorming".  Maar, ik vermoed dat een cultuurhervorming (vooral aan franstalige kant) moeilijk gerealiseerd kan worden zonder ook een "staatshervorming".  Daarom begrijp ik uw titel niet goed.  

2) "Belgie met zijn koningshuis" is vandaag evenzeer een realiteit als "de wereld".  Wat bedoelt u met "een herschrijven van de grondwet naar de mondiale realiteit van vandaag"?   In principe zou een grondwet eigenlijk een zekere INTERNE bescherming moeten verlenen tegen mogelijk 'slechte' mondiale trends zoals we die vandaag (weer) kunnen ontwaren.  Zoals, bijvoorbeeld, toenemende indicaties van ondermijning van het vrijemeninsguitingsrecht in  'voormalige' echte democratieen.  Denk ook, bijvoorbeeld, aan pogingen via 'unaccountable' VN-organen om het internet te 'controleren', of pogingen om bepaalde belastingen te heffen op 'internationale' transacties zonder 'democratische parlementaire' controle, enz...

3) Volgens mij moet een grondwet niet gericht zijn op een "mondiale realiteit", noch op mondiale trends.  Een grondwet moet gericht zijn op (a) het 'organiseren' van het staatsbestel en dus van politieke macht  (wie mag wat doen?, en wie controleert wie?) en (b) het beschermen van het individu tegen machtigen, en dus allereerst tegen politiek-machtigen, precies omdat die (de overheid dus) intern een monopolie heeft op gewapende macht en juridische dwang.  Al de rest, vooral dan het nastreven van ideologisch-geinspireerde 'wensen' en doelstellingen, behoort niet in een grondwet te staan, maar wel in steeds-tijdelijke 'gewone wetgeving'.  Over dit laatse kan men dan regelmatig 'vechten' in de politieke arena via verkiezingen.  Maar niet over een meer 'permanente' grondwet.

 

re: grondwet

Een cultuur vormt de basis van een gemeenschap. De belangrijkste regels van een cultuur dienen samengevat te worden in de grondwet. Men zit constant bezig over een staatshervorming. Ik denk dat we eerst eens moeten nadenken over wie wij zijn.

Wie wij zijn is anders dan 175 jaar geleden. Ik heb nog mensen gekend die nooit verder dan 15 km van huis geweest zijn. 175 jaar geleden was dit gewone kost. De aanslagen van 11 september gebeurden op duizenden kilometers van waar ik mij toen bevond met daartussen nog eens een oceaan. In minder dan tien minuten na de aanslag wist ik wat er gebeurd was.

Het gaat hem niet enkel over de afstand maar vooral wat er elders gebeurt. Wij vinden het niet goed dat mensen sterven van de honger. Deze mensen moeten geholpen worden. Dat is een mondiale realiteit. Accepteren wij dan vanuit onze cultuur, waarvan we de belangrijkste regels vastleggen in de grondwet, dat wij zo maar miljarden blijven pompen in Wallonie zonder dat daar ook evenredige veranderingen tegenover staan? Naar mijn waardenpatroon kan dit niet. En dat bedoel ik met een grondwet gericht op de mondiale realiteit.

Ik ken geen mensen die iets tegen franstaligen hebben. Ik ken wel heel veel mensen die iets tegen een bepaald gedrag hebben. Ik vind niet dat als eventueel dit gedrag tegen de Vlaamse normen en waarden indruist dat wij dit nog verder hoeven te accepteren. En ik ga verder: dit soort gedrag zou nergens ter wereld getolereerd worden. In andere landen is dit soort gedrag failliet gegaan (Sovjet Unie, Oost Europa etc). Ik zie niet in waarom wij dit verder moeten blijven subsidieren.

Het gaat hem hier dus niet om Vlaamse eisen. Het gaat hem hier om menselijk fatsoen. En het gaat om menselijk fatsoen, enkel als men de mondiale realiteit in ogenschouw neemt. Ik wil niet leven in een land dat mensen die kunnen werken niet aanzet om te werken, om hun verantwoordelijkheid te nemen, terwijl er elders ouders hun leven zouden geven om hun kinderen wel die kans te geven, de kans om verantwoordelijkheid op te kunnen nemen, om te kunnen leven.

Ik heb het dus zelfs nog niet over subsidiering van de landbouw, interne bescherming, VN-organen, internet etc. Ik heb het over de basiswaarden. Wat accepteren wij en wat niet. Ik accepteer de huidige grondwet niet, omdat ze ver buiten mijn normen en waarden ligt: iedereen die kan werken moet werken. Een taalgrens is geen beletsel. Als je ergens naar toetrekt, dan respecteer je de gebruiken (de taal). Onnodig gebruik van gezondheidsgelden is lachen met het leed van miljoenen mensen op deze wereld die echt pijn hebben.

Versta me niet verkeerd. We mogen het hier best goed hebben. Zoveel te beter we het hebben, zoveel te sterker we zijn om anderen te helpen. Maar er is een grens tussen het goed hebben en misbruik maken. Ik ben fier op het feit dat mijn buurman, een gewone werkman, zo de beste zorgen kan krijgen voor zijn hartinfarct. Ik hoop dat dit altijd zo zal blijven. Ik walg van het feit dat staatsambtenaren moeten betaald worden om op het einde van hun carriere hun zogenaamde ziektedagen niet op te nemen. Pensioenen is iets heel goed. Maar het feit dat men betoogt tegen het feit dat men tot zijn 58ste moet werken kan bij mij, gezien de mondiale realteit, absoluut niet in. Dit gaat volledig in tegen mijn normen en waarden.

En wat zijn die normen en waarden die we gereflecteerd willen hebben in onze grondwet en bijgevolg in onze staat: het goed hebben? ja heel zeker, en ook heel zeker andere mensen helpen want daar ligt de andere helft van het geluk. Maar op dit moment wordt er tegen mijn benen gepist en wordt er nog bovendien nog om een teken van welwil gevraagd. Op dit moment wordt een deel van mijn belastingen misbruikt waar het elders, in de mondiale realiteit, levens kan redden.

De verschillen in normen en waarden tussen Wallonie en Vlaanderen zijn te groot om in 1 grondwet op te nemen. En het is niet aan Vlaanderen om het tegendeel te bewijzen. Wij moeten dat teken niet geven. Dat teken moet van Wallonie komen.

geen staatshervorming maar een cultuurhervorming

Enkele maanden geleden vroeg ik mij af of Leterme een afspraak heeft met de geschiedenis. Het begint er naar uit te zien. Zovele decennia lang wacht Vlaanderen op een teken van respect van de Franstaligen (bv eens de moeite doen om aan de kust een brood in het Nederlands te kopen; ik zou me ongelooflijk generen om dit in het Nederlands in Wallonie te doen). Het teken kwam er niet, dus hebben we het maar genomen. Dank u.

 

 Als Leterme (of CD&V-NVA) inderdaad een afspraak met de geschiedenis heeft en dus voet bij stuk houdt, dan weten de Franstalige onderhandelaars exact wat hun te doen staat: het gaat hem niet zozeer om een staatshervorming maar nog veel moeilijker om een cultuurhervorming. U laten subsidieren en tegelijkertijd weigeren om 25 km verder te gaan werken is compleet onrealistisch: het vraagt evenveel tijd om heen en weer te rijden in dit landje als om naar mensen te vliegen die liggen te creperen van de honger. En dan maar over solidariteit krijsen. Beurk.

 

En dit soort gedrag ligt vast in een grondwet. Ik heb de eerbiedwaardige (en ik meen dit woord) heer Storme gevraagd om met 'zijn' grondwet de boom in te kruipen. Dit is het enige wat men kan doen als een grondwet zulk danig de voeten aan de realiteit veegt.  Een grondige staatshervorming?  Een herschrijven van de grondwet naar de mondiale realiteit van vandaag ja!

 

In ieder geval de Vlamingen hebben een stap vooruit gezet. Als de franstaligen verstandig zijn dan gaan ze gewoon mee in die staats- of grondwetshervorming. Vroeg of laat moeten ze toch naar die mondiale (en niet een puur Vlaamse) realiteit buigen: als je wil overleven dan moet je ervoor werken. En oh wee zij die de kans hebben om te werken maar dit niet willen. Als de franstaligen dus meegaan dan wint iedereen: Wallonie leert zijn eigen boontjes doppen voorlopig met financiele hulp van de Vlamingen. Ik heb daar geen problemen mee zolang er maar duidelijke criteria zijn waaraan de vooruitgang moet voldoen.

 

Als de franstaligen niet meegaan dan is er zeer zeker 1 grote verliezer: de franstalige werkende mens die belastingen moet betalen. Want die zal dan vroeg of laat toch moeten opdraaien voor de kosten van de grote socialistische fratsen. En de VRT die zal ook verliezen bij een splitsing: de SPa zal serieus aan macht moeten inboeten door het verlies van de grote broer uit Wallonie want minder gemakkelijk om in een regering te geraken. Ook de VRT zal zich moeten plooien naar het rapporteren van de waarheid in plaats van propaganda te voeren. Zoveel te meer federalisme/separatisme, zoveel te moeilijker de huidige VRT het zal krijgen.

 

Ik vrees dat Leterme/Vandeurzen/De Wever er in geslaagd zijn wat Verhofstadt en al de rest niet kon: het VB counteren. En ze hebben dit niet gedaan door het afzweren van het VB. Zij hebben dit gedaan door te zeggen aan de franstaligen: fuck you en kruip in een boom, en als ge in die boom wilt blijven, ons ook goed maar wij gaan vooruit in de mondiale realiteit van vandaag.

 

Ik hoop dat Leterme een afspraak heeft met de geschiedenis. Ik hoop dit niet enkel vanuit mijn Vlaming zijn maar ook vanuit mijn medemens zijn met zovelen andere mensen op deze wereld. En de wereld is de realiteit. Belgie met zijn koningshuis is dit niet.

 

Wie wordt hier geaffronteert én vernederd?

Het superioriteitsgevoel van de Walen is eindelijk eens teruggebracht  tot de realiteit door de standvastigheid én éénsgezindheid van alle Vlamingen, ze moeten zich eens goed realiseren dat ze maar 40% van deze bevolking uitmaken, een normaal mens zou zich dan bescheiden gaan opstellen en niet te hoog van de toren blazen om te voorkomen dat men anders alles kwijt kan spelen.

De Walen dus niet, ze voelen zich affronteert én vernederd door de ‘agressieve’ houding van de Vlamingen, graag zou ik ze één vraag willen stellen: “Hoe voelt dat?”, wij Vlamingen hebben dat reeds 177 jaar gevoeld, alleen worden wij er ook nog bij in ’t gezicht gespuugd, omdat wij die houding spuugzat zijn en daar op reageren zijn wij ‘agressief’!!!

Als er sommige op dit grondgebied nog rondlopen met de idee dat de cohesie tussen de gemeenschappen moet hersteld worden, uiteraard om zelf te kunnen blijven profiteren van de Vlaamse miljoenen, daar wil ik graag op antwoorden,’wij moeten niets’ en ‘er moet niets hersteld worden’ omdat wij als Vlamingen eindelijk goed bezig zijn, nl. de Franstalige balast van ons af te gooien.

Wie nu nog droomt van ‘nationale unie’ die is wel héél naïef, het profitariaat zal eindelijk voor zijn eigen behoeftes moeten gaan werken, de hangmatcultuur heeft opgehouden te bestaan.

Vanaf nu zal de gouden regel gerespecteerd moeten worden, “Voor wat hoort wat”.

Wat die ondemocratische instelling betreft, ach, folklore mag er zijn, alleen het mag ons geen geld kosten.

Dat de heren Vandeurzen en Dewever nu maar woord houden, want achter hun staan een zéér grote groep van de Vlaamse bevolking die genadeloos zullen afstraffen als er door de knieën gegaan wordt, ‘waar men komt lang Vlaamse wegen komt deze kreten luid en duidelijk tegen’.

 

De leeuw heeft dan toch tanden!

Prachtig artikel.

De leeuw heeft ‘eindelijk’ zijn tanden getoond, het mag nu wel niet bij tonen blijven, er moet ook gebeten worden om in leven te blijven, dus, nu dé hap ‘staatshervorming’, zonder dralen.

De hele Waalse poppenkast moeten we gewoon negeren, doordoen zonder om te kijken is nu de boodschap. Het is welletjes geweest na 177 jaar dictatuur én uitbuiting door franstaligen.

Zowel de heren Vandeurzen als Dewever hebben de afgelopen week goed werk geleverd door het standpunt te verdedigen waarvoor ze van de Vlaamse bevolking de stemmen op 10 juni gekregen hebben. Moet daardoor dhr Leterme opgeofferd wordt, het zij zo dan maar, personen zijn vervangbaar, niemand is onmisbaar.

Bij wat het wansmakelijk gedrag van de Franstalige onderhandelaars betreft moeten we ook eerlijk zijn en zeggen: “ze zijn goed bezig”, waarmee ik bedoel, elke dag brengen ze ons, helemaal gratis en zonder inspanningen te doen, een dag dichter bij de uiteindelijke splitsing.

Als er een volk is dat de alarmbel zou moeten trekken en belangenconflict zou moeten inroepen, dan zijn het de Vlamingen. Als we alleen al het pariteitsyndroom aan de orde zouden brengen, door dat pariteitsyndroom hebben 40% (de walen) van de bevolking zoveel zeggingsschap als 60% (de Vlamingen) van de bevolking. Hierdoor is een Vlaamse stem minder waardig dan een Waalse, zoiets noemen wij discriminatie. Hebben we daar geen centrumpje voor? Ach nee, dat dient alleen als het kan optreden tégen Vlamingen!

Uiteraard zijn er nog veel scheefgetrokken wantoestanden in dit land die enkel de Walen voordelen geven en de Vlamingen nadeel berokkenen. Dit moet afgeschaft worden.

Bij deze kunnen we alleen maar blijven hopen dat de heren Vandeurzen én Dewever bij hun (ons) standpunt blijven, nl. op niets toegeven én niets in de plaats geven. Laat die onbetrouwbare Van Rompuy nog maar wat rondrijden en wat koffie drinken bij dhr Coburg, als wij er ons maar niet van aantrekken en gewoon onze koers blijven varen, dan zal achter de taalgrens iedereen er snel van overtuigd zijn wie hier nu echt incontournable is, het zal géén Waalse partij én zéker geen Waalse politicus zijn, voor alle duidelijkheid.

 

Wat die ‘wijzen’ betreft, laten we die mensen héél snel vergeten, ze hebben Vlaanderen zovéél schade toegebracht dat we nog eeuwen nodig hebben om die schade te kunnen herstellen, dus, afvoeren die handel.