In de kwaliteitskrant trof mij gisteren een vreemd klein titeltje: “EU-Parlement jent Turkije”. De journalist Bernard Bulcke had het bedacht. Jennen doe je niet, zal elke ouder zeggen. Jennen is iets uit de kindertijd, en in ernstige Internationale Politiek past het begrip niet.

Taalgevoel verschilt echter van persoon tot persoon, en voor Bernard Bulcke en De Standaard zullen er onder het begrip andere gedragingen vallen dan voor u of voor mij. Zo bijvoorbeeld vind ik niet dat de geallieerden na de oorlog de Duitsers hebben “gejend”. Wel hebben die geallieerden afgedwongen dat Duitsland erkende dat er genocide was gepleegd door de nazi’s én dat die genocide ook een logisch uitvloeisel was van de heersende ideologie.

Dat was niet iets waarover met de nazikopstukken eerst werd onderhandeld. Dat werd afgedwongen, en de grote meerderheid der Duitsers heeft dat ook zo aanvaard want zij wilden zich weer opgenomen zien in de internationale gemeenschap, opnieuw deel worden van Europa.

Hoe komt zo'n journalist erbij om dat woord te gebruiken vraag je je af?

Door collusie. Het is geloof ik mogelijk dat Bernard Bulcke iets te vaak heeft geluisterd naar de officiële politieke standpunten die België verdedigt in de kwestie van de Armeense genocide, zoals wij dat pas nog in het Nieuws hebben gehoord van onze minister van Buitenlandse Zaken De Gucht; en nu resumeer ik even zijn gedachtegang, en louter ter verlevendiging completeer ik hem ook:

De Europese bevolking is nu eenmaal geëngageerd, weze het door het toedoen van mensen die geen democratisch mandaat hadden. C’est malheureux mais c’est comme ça! Weze het zelfs dat de betrokken politici hebben gekonkelfoesd met negationisten, en dat zij bijgevolg in een bepaalde mate hun medeplichtigen zijn geworden. Maar aangezien wij in Europa geen cordon sanitaire hebben kan alles gewoon zijn gangetje gaan, en wie nu nog iets tegenwerpt is een plaaggeest. Bulcke vertaalt hier: “zo iemand jent”. Je moet nu eenmaal je woord gestand doen, meent tenslotte Karel De Gucht, want je niet aan je woord houden is slecht voor “de politiek”.

Dat laatste is zeker waar, en ik hoor het graag uit de mond van een man die voor enkele maanden nog aantoonbaar stond te liegen, zo leek het, toen hijzelf in nauwe schoentjes kwam door zijn domme praat over Balkenende, en zijn bijzonder vulgaire commentaar over de dode Fortuyn. Maar gelukkig! Karel had dat niet gezegd… op een moment was er zelfs geen interview geweest!

Om even naar onze Bulcke terug te gaan: die heeft een minder probleem. Hij moet enkel de precieze betekenis, later ook de gevoelswaarde van de woorden leren vatten. Daarna wacht hem een mooie toekomst.

En laat Bulcke alvast hierin sterkte vinden: hij is niet de enige die met dat probleem worstelt. Ik lees nog even door in mijn kwaliteitskrant en zie dat er in het zogeheten “Europees Parlement” – die vergadering heeft geen initiatiefrecht, geen wetgevende bevoegdheid en is dus niet echt een parlement – flink is gebakkeleid. Daniël Cohn-Bendit moet, zegt Bulcke, aan de EVP hebben verweten dat er “een zweem van ‘racisme tegen de islam’ achter haar stellingname tegen Turkije steekt.”

Die term racisme hoor je bij elke gelegenheid tegenwoordig. Het is zoals met de woorden shit en fuck. Robert Graves, de man van I Claudius om hem even voor te stellen, schreef na de Eerste WO een boekje dat geloof ik The Future of Swearing and Improper Language heette. Zijn stelling daarin was, en nu resumeer ik gedwongen heel scherp want ik kan er niet zo gauw mijn hand meer op leggen, hij beweerde: dat woorden als bugger, bastard of bitch enkel nog in de lagere klassen van dienst waren. Daar werden zij nog au sérieux genomen, in de hogere klassen waren het troetelnaampjes geworden.

Aan Cohn-Bendit zou ik willen vragen: als ik bijvoorbeeld de stelling verdedig dat er ten gunste van de pedofilie niet zo veel te vertellen valt: ben ik dan racistisch tegenover pedofielen? Hij moet geloof ik ja antwoorden.

Mais pour fixer les idées: racisme is onderscheid maken op basis van ras. Men zou zich bijvoorbeeld een staat kunnen indenken waar je geen burger van kunt worden tenzij je tot een bepaald ras behoort. Of je dat dan goedkeurt is een andere zaak maar die staat zou je dan “racistisch” kunnen noemen.

Kritiek echter op een godsdienst die in zijn geschriften de meest onwaardige, mensonterende stellingen tot het onveranderlijke woord Gods verklaart: dat is geen racisme.