Het is misschien goed nog even terug te komen op de voor de VLD zo rampzalige opiniepeilingen van de laatste weken, en ze in een ruimer historisch perspectief te plaatsen. Zo is het bijvoorbeeld al van 1978 geleden dat de VLD 17,2% van de stemmen haalde in een verkiezing, en voor een uitslag onder de 13,3% moeten we al terug tot 1961.

In 1972 werd de PVV opgericht, en twintig jaar later vormde ze zich om tot de Vlaamse Liberalen en Democraten. In die periode ging de partij van 16,3% in 1971 naar 19,0% in 1991, om in 1999 22,7% te halen. In 2003 haalde de partij haar hoogste score sedert de Tweede Wereldoorlog met 24,4%. Verleden jaar zakte ze echter terug tot onder de 20%, in de opiniepeilingen haalt de partij nu gemiddeld rond de 17%, en de Stemmenkampioen beweert zelfs dat de aanhang tot 13,3% geslonken is. Zes jaar paars heeft de partij electoraal dus meer dan 25 jaar terug in de tijd gekatapulteerd, misschien zelfs verder. Al wat Verhofstadt heeft opgebouwd door de verruiming van de PVV naar de VLD en het schrijven van zijn Burgermanifest heeft hij ook vernietigd. Het laatste initiatief van Bart Somers om nu ook Boudewijn Bouckaert voor de statutaire commissie van de partij te sleuren is trouwens niet van die aard om de neergaande trend snel om te buigen.

In de grafiek werden ook de scores van het Vlaams Blok/Vlaams Belang uitgezet, want zoals Paul Belien in herinnering brengt, aan het begin van zijn legislaturen verklaarde Guy Verhofstadt dat hij afgerekend mocht worden op de score van het Vlaams Blok. De conclusie zal wel duidelijk zijn. In 2004 haalde het Vlaams Blok 24,5% van de stemmen, dat wil zeggen, een tiende procent hoger dan de hoogste score van de VLD ooit. Guy Verhofstadt heeft de partij die hij klein ging krijgen groter gemaakt dan hij zijn eigen partij ooit heeft kunnen maken. Combineer dit met de conclusie uit de vorige paragraaf, en je kan je beginnen afvragen of het misschien niet stilaan tijd wordt om ook Guy Verhofstadt eens voor de statutaire commissie te slepen.