Maks! en Yeti zijn de twee scholierenbladen. Ze worden gemaakt door de redactie van Klasse, het tijdschrift van het Vlaamse ministerie van onderwijs. De redactie is gehuisvest op de laagste verdieping van het ministerie van onderwijs, een veelbetekenende locatie: laag bij de grond en vlak onder de SP.a-minister. De lokalen zijn getooid met de nodige anti-Vlaams Belangpamfletjes zoals “zonder haat straat” en worden “gesierd” met grote zwart-witfoto’s uit derdewereldlanden zoals je die nog enkel op Jos Geysels’ 11.11.11-kalenders terugvindt. De medewerkers lopen er losjes ontspannen rond, want alles “glijdt” er, van werkuren en taken tot bureaus. Het is er het ware Mekka voor de rode proletariër die het onderwijs ontvlucht is. Tot hier de sfeerschets.

Er waren tijden dat onderwijs ten dienste stond van volksverheffing. Onderwijs bestond fundamenteel uit cultuuroverdracht, van generatie op generatie, teneinde het Vlaamse volk te bestendigen in de loop van de geschiedenis. Humaniora betekende nog ‘meer mens worden’. Maar blijkbaar zijn de tijden veranderd wanneer ik de website van Maks! bekijk. Midden oktober stonden volgende berichten op de site: “Vraag van de week: kan je sperma opgeraken?” en dan volgt een heel verhaal over masturberen; “win met je klas een cursus paaldansen” wat door de redactie omschreven werd als een “goed alternatief voor L.O.”; en tenslotte nog “vaak zin in seks” eveneens met de nodige “tips”. Ik was zo naïef te denken dat Maks! een onderwijsuitgave was, maar ofwel heeft Maks! niets met onderwijs te maken, ofwel heeft ons onderwijs vandaag alles met seks te maken – ofwel beide.

Kan je sperma opraken?

“Beste MAKS! Tijdens de examens masturbeer ik bijna 4 keer per dag. Ik weet niet of dat zo gezond is. Kan je sperma opraken?” (Koen, 17)

Neen, Koen. Het mannenlichaam maakt per dag miljoenen zaadcellen aan, zodat je als man nooit zonder zaad komt te zitten. Hoe vaak je masturbeert, heeft dus geen invloed op je vruchtbaarheid. Als je het te vaak na elkaar doet, kan de vochtvoorraad uit de zaadblaasjes en de prostaat, die samen met de zaadcellen sperma maakt, wel voor eventjes opraken. Je krijgt dan nog steeds een orgasme, maar er komt geen sperma uit je penis. Dit heet een 'droog orgasme'.

Vaak zin in seks

“Hallo MAKS! Ik heb vaak zin in seks, maar ik ben te verlegen om daar met mijn vriend over te praten. Hebben jullie wat tips voor mij?“ (Charlotte, 18)

Dag Charlotte. Er zijn een aantal manieren om het initiatief te nemen bij seks. 5 tips:
1) Je kan je lief op een spannende manier toefluisteren dat je zin hebt om te vrijen. 
2) Maak het duidelijk zonder woorden. Zoenen en strelen zijn de ideale aanzet voor een vrijpartij. 
3) Je kan ook voorstellen om samen te douchen, in bad te gaan of elkaar te masseren. 
4) Ook zonder dat je je lief ziet, kan je hem/haar al laten weten dat je zin hebt in seks, door bv. te flirten via sms, telefoon, e-mail...
5) Tijdens het vrijen kan je initiatief nemen om iets anders te proberen door je lief zachtjes toe te fluisteren wat je graag wil, of hem/haar te leiden naar een bepaald plekje

Prijsvraag
Wedstrijd

Paaldansen met de hele klas
Volgens ons een goed alternatief voor de lessen L.O.

Toen Katleen Martens van het Vlaams Belang in 2007 minister van onderwijs Frank Vandenbroucke ondervroeg over de “eenzijdige, linkse visie die steeds weer voelbaar aanwezig is” in de publicaties, spoedden de volksvertegenwoordigers van alle andere partijen, inclusief CD&V, zich om als eerste de verdediging van Maks! op zich te nemen. De minste kritische opmerking deed de als door een bij gestoken geachte heren en dames volksvertegenwoordigers denken aan, en ik citeer opnieuw,  “de meest donkere bladzijden uit onze geschiedenis”. U merkt al onmiddellijk het onevenaarbaar hoogstaande intellectuele niveau van de verdediging. De zelden getoonde hevigheid van de verdedigers toonde overtuiging aan dat de nagel op de kop geslagen werd.

De opmaak van de boekjes, naar kleurindeling, lettertype en dergelijke, is een variant op de communistische propaganda uit de Sovjetperiode. De spelling, bijvoorbeeld al maks met –ks i.p.v. –x, is een duidelijke keuze voor de progressieve spelling zoals die door de linkse ‘elite’ (vandaag een contradictio in terminis) destijds als duidelijke stellingname gehanteerd werd. Het wereldbeeld en de morele invalshoek waarin de teksten baden, is probleemloos ‘links’ te noemen (ocharme de daders van misdaden etc.). En dat mag eens gezegd worden, ook al wil men dat niet toegeven.

Waarom wil men dat op de redactie niet toegeven? Omdat toegeven dat men ‘links’ is, betekent dat men toegeeft dat men een minderheidsstandpunt verkondigt. Door zichzelf niet links te noemen, beschermt men op de redactie de illusie dat ze enkel het grote gelijk verkondigen.

Maar de feiten zijn nu eenmaal wat ze zijn. Wie al jaar in jaar uit die publicaties ter hand neemt, kan niet anders dan vaststellen dat de redactie worstelt met het probleem waar heel onze maatschappij mee worstelt sinds de mars door de instellingen van de mei-68’ers geslaagd is: ze worstelen met een onomkoombare culturele leegte. Nooit zullen ze er op de redacties in slagen om iets te produceren dat daadwerkelijk kan bijdragen tot de verheffing van onze jeugd. Integendeel, de redactie moet van pure culturele armoede teruggrijpen naar datgene waarvan ze geloven dat ze met schokkende, uitdagende boodschappen nog een beetje illusoir succes kunnen oogsten bij de jongeren: seks.

Het is duidelijk dat de vragen op de site door de redactie zelf verzonnen en opgesteld worden met als enige ambitie om Humo’s Uitlaat te evenaren. Wanneer een scholier van 17 “zou” vragen of zijn sperma kan opraken wanneer hij tijdens de examens viermaal daags masturbeert (tijdens de examens? Goed gevonden beste redactie!) zou men op die redactie dergelijke puberale vraag moeten laten voor wat het is: misplaatste stoerdoenerij, ofwel, indien men kiest de vraag ernstig te nemen, zou men de jongeman moeten doorverwijzen naar bijv. de JAC’s (de Jongeren Advies Centra, ook al sexperten van hetzelfde allooi). Persoonlijk zou ik als gewezen leerkracht die jongeman terechtwijzen dat iemand die al acht jaar lang sexuele (tegenwoordig seksuele) opvoeding “genoten” heeft in de lessen, maar beter had moeten opletten. Maar kennis is dan ook uit den boze voor onze onderwijsminister die het niet erg vindt dat vandaag een groter percentage leerlingen dan een eeuw geleden gelooft dat de zon rond de Aarde draait.

In de boeken van markies de Sade staat niet het plezier van het sexuele centraal, als wel het loutere aanvoelen dat de boeken tegen een grens aanbeuken. De boeken werden niet geschreven omwille van het sexuele – hoewel iedereen ze daardoor kent – maar wel omwille van het schokkende, het gewaagde grensoverschrijdende. De Klasse-redactie heeft een goede leermeester gevonden in Sade, ons Vlaanderen heeft slechte leermeesters gevonden in de Klasse-redactie.