Islamofoob Vlaanderen

Er werd al wat afgeanalyseerd in verband met de ISPO-studie die «aantoonde» dat Vlaanderen de laatste jaren islamofoob is geworden. Sommige moslims bestaan het echter om in hun haast om aan te willen tonen hoe dom en achterlijk die Vlaamse islamofobie wel is, argumenten aan te reiken voor de stelling dat Vlaanderen niet islamofoob is geworden, doch slechts een realistisch beeld over de islam heeft gekregen.

Zo bijvoorbeeld Mohamed Ridouani, ondervoorzitter van de splinterpartij SLP, die in een stukje in De Standaard met een aantal puntjes op de proppen komt met een dubbele bodem. Het hoofdargument van zijn opiniestuk lijkt te moeten zijn dat Europa de islam in de armen zou moeten sluiten omdat het er schatplichtig aan is. Maar laat ik hem even zelf aan het woord, om te illustreren hoe ver men er soms wel naast kan zitten wanneer men een toespraak pro domo probeert te schrijven:

Al in 732 versloeg de Frankische hofmeier Karel Martel het islamitische leger nabij de Franse stad Poitiers, in 1492 was er de bloedige herovering van Granada en Cordoba en in 1683 was er het beleg van Wenen. De inzet was altijd duidelijk: hou de islam buiten Europa.

De boodschap die Mohamed Ridouani hier tracht te brengen is natuurlijk de volgende: Europa gedraagt zich vijandig tegenover de islam, want het wil van de islam niets weten, ja zelfs de islam buiten Europa houden. Maar was dat dan de enige inzet in 732, 1492 en 1683? Zou ik echter net zo goed kunnen stellen dat de inzet drie keer de islamisering van Europa was? En hij gaat verder:

De historische argwaan van Europa tegenover de islam verdrukt in grote mate de positieve bijdragen van de islam op vlak van onder meer wiskunde, filosofie en kunst.

Ja, het is toch wat met die historische argwaan van Europa: drie keer letterlijk het mes op de keel gezet gekregen, en nog niet willen snappen dat de islam de godsdienst van de vrede en de positieve bijdragen is. Wat kwamen die islamitische legers in 732 in de Franse stad Poitiers zoeken – geschriften van Aristoteles soms die dringend naar het Arabisch vertaald moesten worden om ze voor de toekomst te bewaren? Werden Granada en Cordoba veroverd –ik had bijna «bloedig» veroverd geschreven, maar dat kunnen we wel uitsluiten aangezien het over een islamitische verovering ging, en geen christelijk herovering– werden Granada en Cordoba dus door die islamitische legers veroverd om enkele belangrijke wiskunde principes hun ingang te doen vinden in Europa? En kwam ten slotte het beleg van Wenen in 1683 er omdat islamitische legers het niet meer konden aanzien dat Europa er artistiek totaal achterlijk bijliep? Me dunkt dat de ondervoorzitter van de SLP in zijn stukje een wel heel bijzondere interpretatie van de geschiedenis voorlegt, maar het kan natuurlijk altijd aan mijn islamofobie liggen…

Nog iemand die hard haar best doet om onzin te verkopen is Naima Charkaoui van het Minderhedenforum. Zij stelt enkele prangende vragen, maar dan vooral prangend omdat zij denkt met haar vragen de vinger op de Vlaamse wonde te leggen, terwijl zij vooral de vinger in haar eigen ogen steekt. Geniet mee:

Waarom zijn de Deense cartoons goed voor een wekenlang debat over de vrijheid van meningsuiting, en maakt men aan het camoufleren van een «choquerend» kunstwerk over de vooroordelen over Europese landen bij de Europese Commissie, geen opiniepagina vuil? Dat «interculturele relletjes» vaak disproportioneel veel aandacht krijgen, is de logische vaststelling.

Het is natuurlijk maar wat je een «intercultureel relletje» wil noemen (en let op het verkleinwoord), maar ik meen mij te herinneren dat één van die twee «interculturele relletjes» aanleiding gaf tot enkele afgebrande ambassades en kunstenaars die ijlings moesten onderduiken en politiebescherming nodig hadden. Ik kan me alleen niet goed meer herinneren welke van de twee dat juist was, maar misschien kan Naima Charkaoui het nog eens opzoeken, kwestie van het disproportionele van de aandacht in de media nog eens extra goed in de verf te zetten?

Helemaal van de pot gerukt is het dat Naima Charkaoui er zich over beklaagt dat de islam in de media alleen maar aan bod komt wanneer er zich problemen voordoen. Alsof de media niet elk jaar zo hard hun best doen de ramadan op alle mogelijk en onmogelijke manieren te promoten en door de strot van de Vlamingen te rammen, zonder ook maar één lijntje te besteden aan het voorval van die nietsvermoedende man die dacht dat hij in volle ramadan in Brussel zomaar op een terras een pintje kon drinken.

Bovendien stellen noch Mohamed Ridouani, noch Naima Charkaoui zich de vraag waarom precies de islam zoveel te lijden heeft onder negatieve berichtgeving en historische argwaan, terwijl het boeddhisme, hindoeïsme en mozaïsme daar duidelijk veel minder last van hebben. Een boeddhistisch-hindoeïstisch-mozaïsch-christelijke samenzwering tegen de islam? We zouden het eens aan de nabestaanden van de boeddhistische versie van 9/11, de hindoeïstische 3/11 of de mozaïsche 7/21 gevraagd hebben, maar om één of andere reden bestaan die niet. Een islamofobe vaststelling?

nadenken # 3

@ Nataraja

1) Natuurlijk heb ik geen probleem met uw punt dat men die "minderheid" van redelijke moslems moet steunen. Echter, men doet dat zeker niet door het criminaliseren van kritiek op de Islam, noch door absurde apologieen wanneer moslems ergens ter wereld zich misgedragen, enz... Dat zijn allemaal perverse acties die moderate moslems verzwakken binnen de moslem gemeenschap zelf en die de radikalen alleen maar versterken.

2) De "academische wereld" is, in het algemeen, geen goede referentie wanneer het zou gaan om gezond verstand betreffende politiek en 'beschavingsbotsingen'.  Academici die zich bezig houden met "peace studies" zijn doorgaans al even ideologisch-gevangen als degenen die zich bezig houden met 'women's studies', of 'racisme', etc... Dat zijn geen serieuse wetenschappelijke onderwerpen.  In de meeste contemporele westerse landen is de 'academie' waarschijnlijk een van de meest ideologisch-gevangen en minst-getuigend van opinie-diversiteit onder sectoren in de maatschappij.   Er zijn maar weinig sectoren in de moderne maatschappij waar er minder tolerantie is voor 'andere (onorthodoxe) meningen', en waar er zelfs stricte 'speech codes' worden opgelegd.  De illustraties zijn eindeloos, maar ik zal er twee geven:

- Wanneer een opiniepijling van Leuvense studenten toont dat meer dan 95% voor Obama zou stemmen, en dus bijna niemand voor McCain, dan is het duidelijk dat men aan de universiteit aan indoctrinatie doet en niet aan 'onderwijs' om onafhankelijk te leren denken.  (Noteer dat de 'gewone' Amerikanen meer opinie-diversiteit vertonen: 53 % versus 47 %).  

-- Wanneer een totalitair gelijk Ahmadinejad aan de 'fameuse' Columbia univ in NY een toespraak houdt (na een VN bezoek) dan luistert de 'academie' heel beleefd.  En als hij gewoonweg een vraag beantwoordt met de bewering dat er in Iran geen homos bestaan, dan wordt er zachtjes geglimlacht in de academische zaal.  Bij contrast, wanneer een doorsnee gekende 'conservatieve' Westerse pundit daar een toespraak probeert te houden dan wordt die geregeld weggehoont of met tomaten en eieren bekogeld. The Academy's 'tolerance' is highly- and absurdly-selective. 

You must forgive me, but your reference to "algemeen bekeken in de academische wereld" does make me smile wryly. Intelligence often does not correlate well with wisdom.

@marcfrans

"men doet dat zeker niet door het criminaliseren van kritiek op de Islam, noch door absurde apologieen wanneer moslems ergens ter wereld zich misgedragen, enz... Dat zijn allemaal perverse acties die moderate moslems verzwakken binnen de moslem gemeenschap zelf en die de radikalen alleen maar versterken."

Ik ben het roerend met u eens.
Ik weet dat u me vaak verwijt dat ik een anti-VB obsessie heb, maar wat mijn grootste probleem is met VB als islam-critici is dat ze er met alle mogelijke middelen tegenaan gaan, van geschiedenis tot theologie tot sociologie, om te ontkennen dat er zoiets zou kunnen bestaan als die moderate moslims waar we het hier over hebben.
En dat vind ik soms even pervers en gevaarlijk dan kritiek verbieden. Het ontneemt moderaten het recht om moderaat te zijn, want dan zijn ze opeens "geen echte" moslims verklaard.
Dat gezegd zijnde, het is in eerste plaats aan de moslimgemeenschap om beter hun best te doen hun moderaten te versterken.

Uw commentaar op de academische wereld: dat zal wel, en het is interessant dat te lezen.
Maar ik wil expliciet op de inhoud van het USIP rapport wijzen.

dieper nadenken # 2

@ Nataraja

Natuurlijk bestaat er "zelfkritiek" bij losse individuen overal ter wereld, zelfs in de moslemwereld.  Daar gaat het debat, en de reele strijd tussen maatschappelijke krachten, niet om. 

Waar het op aan komt is van een evenwichtig oordeel te kunnen vormen over concrete problemen.  Dit artikel ging over de klacht van "islamofobie" in Vlaanderen.  De relevante vraag is of islamitische 'leiders', echte of zelfverklaarde, openlijk de redelijke of rationele gronden voor dergelijke 'fobie' kunnen erkennen, of niet.  Wanneer ze dat niet kunnen doen, dan kan er geen vertrouwen zijn (althans bij verstandige nonislamieten), dat die rationele gronden zullen verdwijnen.    

P.S. The 'US Institute for Peace' is een lobby groep (met een mooie naam en) met een 'agenda'.  En dat die agenda zal veranderen in functie van de omstandigheden over de tijd (ondermeer in termen van de bekomen 'macht' of onmacht van moslems) zou een verstandige mens niet mogen verbazen.        

@marcfrans

mijn inbreng was niet bedoeld als reactie op het artikel over islamofobie, maar wel als voorbeeld dat er individuen zijn die verandering zoeken, en daarmee geloof ik persoonlijk dat het wel degelijk mogelijk is om tegelijk moslim te zijn en gematigd en democratisch.
Ik gun iedereen het recht om "foob" te zijn, en er zijn redenen te over om dat te zijn in geval de intellectuele woestenij van de moslimwereld met hun losgeslagen gekken die niemand nog in de hand heeft.
Die minderheid, die individuen die verandering zoeken verdienen steun en opmerkzaamheid.
Dat was mijn punt.

Interessant dat u USIP van een agenda beschuldigt, terwijl dit instituut in de rest van de academische wereld die zich met vredesvragen bezighoudt algemeen bekeken wordt als zijnde veel te nauw aangesloten bij Washington.
Inderdaad, ze zoeken dialoog met de moslimwereld, en kiezen daarbij hun partners zorgvuldig uit.
Hoe het ook is, ik vond dit een indrukwekkend rapport. het gaf me bij wijze van spreken een gevoel dat er hier en daar wat leeft in de woestenij.

MVG

Nataraja

zelfkritiek bestaat

maar is een marginaal fenomeen, en heeft haast geen gehoor bij de eigen gemeenschappen.

Leila Babès, Navid Kermani, Mohamed El Battui, Omar Nahas, Firouzeh Navahandi zijn maar een handvol namen in België en onze buurlanden.
Die zelden of nooit de media halen, laat staan een blog.

USIP heeft recent een overzicht gepubliceerd van Islamitische vredesinitiatieven, iets wat volgens de meeste lezers hier natuurlijk als een inherente tegenstelling wordt afgedaan, en daarom waarschijnlijk nep, of een constructie van een of andere staatsveiligheid.

Lees zelf, en oordeel:

http://www.usip.org/pubs/specialreports/sr218.html

 

 

 

dieper nadenken

@ pvdh

Nee, u maakt een logische fout. 

Het is altijd goed van zich af te vragen waarom men een slechte 'naam' krijgt, en of daar redelijk-begrijpbare redenen voor bestaan of niet.  Zelfkritiek en/of zelfbevraging is een basiskenmerk van een volwassen/democratische beschaving.  En wanneer 'Europese' of andere moslems zich die vraag niet stellen, en publiekelijk proberen te beantwoorden, dan is dat een 'slecht' teken.   De joodse geschiedenis (vooral in Europa)  zit vol met zulke zelfkritiek, en de Israeli vrije nieuwsmedia vandaag getuigt daar nog steeds van.

Echter, zich de vraag stellen ("Waarom worden wij zo voorgesteld in de media?") zegt absoluut niets over "schuld".  Men moet zich de vraag stellen (ook al doen de meeste moslems dat nooit), maar of er "schuld" is dat vereist een oordeel.  En dat oordeel moet een eerlijk oordeel zijn, en dus berusten op FEITEN en op REDELIJKE ASPIRATIES.    

In de contemporele context bestaat er geen "boedhistische versie van 9/11, hindoestische 3/11 of mozaische 7/21".   Feiten zijn belangrijk, en eerlijk oordelen is noodzakelijk. 

antisemitisme

"Bovendien stellen noch Mohamed Ridouani, noch Naima Charkaoui zich de vraag waarom precies de islam zoveel te lijden heeft onder negatieve berichtgeving en historische argwaan"

 

Als we die redenering volgen, dan worden Joden uiteindelijk zelf schuldig aan het anti-semitisme. Het is niet onze schuld, jullie hebben ons uitgedaagd....