Kleine Vergissing in het Klimaatdebat: 2350 = 2035

Het IPCC (Inter-Governmental Panel on Climate Change) beweert dat de gletsjers op de Himalaya volop verdwijnen, en stelt zeer concreet dat in 2035 nog maar een vijfde van het ijsvolume zal zijn overgebleven. Het gaat over een ijsmassa waarmee men België met een 400 m dikke ijslaag zou kunnen bedekken. Letterlijk (IPCC-rapport 2007): “Glaciers in the Himalayas are receding faster than in any other part of the world and, if the present rate continues, the likelihood of them disappearing by the year 2035 and perhaps sooner is very high if the Earth keeps warming at the current rate”. Dat is een eigenaardig zegsel, om meer dan één reden. Vooreerst is er in het laatste decennium geen stijgende trend in de algemene temperatuur, zodat het niet duidelijk is wat met “...the current rate of warming” precies wordt bedoeld. Maar vooral: hoe geraakte dit hooggeleerd lichaam, dat van zichzelf beweert voor zijn standpunten en conclusies enkel op de sacrosante ‘peer reviewed litterature’ te steunen, eigenlijk aan dat merkwaardig preciese jaartal van 2035?

Een Canadese prof, een zekere Graham Cogley, heeft nu ontdekt dat één en ander op een vergissinkje berust. In de oorspronkelijke ‘studie’ stond het jaartal 2350 aangegeven. Iemand heeft daar par malheur 2035 van gemaakt, en sindsdien circuleert dit jaartal als een wetenschappelijke zekerheid in de bevoegde kringen. Cogley drukte zijn verbazing uit over het feit dat niemand van de auteurs van het IPCC-rapport de onzin opmerkte. Die 2350 bleek overigens helemaal niet uit ‘peer reviewed literature’ te komen (dat zou overigens geen enkele garantie hebben geboden) doch uit een rapport van het World Wide Fund for Nature uit 2005, een Unesco document uit 1996 en dan nog een artikel in het politiek heel correcte populair-wetenschappelijke weekblad New Scientist. De kwaliteit en onafhankelijkheid van de IPPC-‘wetenschappers’ is blijkbaar derwijze groot dat zij zich (a) op dit soort funky bronnen steunen, en (b) ondanks al hun 'peer review' niet eens de getrouwe weergave van een getal van vier cijfers kunnen garanderen.

De regeringen uit de niet-Westerse wereld (China, India, Rusland, Arabische wereld...) lijken zich grotendeels bewust van het feit dat de AGW-hype volkomen nep is. Zij lijken het spel mee te spelen omwille van het voor hen verwachte voordeel. Af en toe blijkt deze schizofrene situatie uit kleine incidenten. Zo is bekend dat de Indische milieuminister  Jairam Ramesh onlangs een studie vrijgaf waaruit blijkt dat er met de gletsjers op de Himalaya niets mis is: Waarschijnlijk deed hij dit met het oog op de mogelijke binnenlandse ongerustheid die door de IPCC-ideologen worden veroorzaakt. Volgens Ramesh was het wel juist dat sommige gletsjers zich terugtrokken, doch dit gebeurde aan een tempo dat historisch gezien helemaal niet alarmerend was. Bovendien stelde hij: “There is no conclusive scientific evidence to link global warming with what is happening in the Himalayan glaciers.”

De chef van het IPCC, Pachouri (eveneens een Indiër) wees dit onmiddellijk van de hand, beschuldigde de Indische minister van ‘arrogantie’ (omdat die het had gewaagd om het IPCC tegen te spreken) en loofde de rechtlijnige wetenschappelijkheid van zijn eigen instelling. Over de bewering dat de gletsjers in het Indische hooggebergte tegen 2035 grotendeels zouden verdwenen zijn stelde hij: “We have a very clear idea of what is happening. I don't know why the minister is supporting this unsubstantiated research. It is an extremely arrogant statement.”

Nu weten we dus, wat de chef van het IPCC bedoelt wanneer hij zegt dat zijn instelling ergens “...a very clear idea” over heeft. Het betekent, dat het IPCC de loze bewering van één of andere nitwit probeert op te pakken, maar daar niet in slaagt.