In een boeiende bijdrage schrijft Koenraad Elst op deze site : “Het katholicisme kweekte van oudsher gehoorzaamheid en heeft daarmee bijgedragen tot de onmondigheid die Vlamingen van Hollanders onderscheidt. De  protestanten vluchtten destijds naar de vrijheid; zij gaan als ketters wel naar de hel, maar inmiddels hadden ze hun nationale onafhankelijkheid gewonnen. Katholiek is wie zich destijds bij de Spaanse heerschappij neerlegde, liever dan zijn eeuwige zaligheid te verzaken. Blijkbaar is dat erfelijk, want nog steeds zijn de Vlamingen een volkje dat grommelt maar niet rebelleert.”

Het is het gekende verhaal van protestantse assertiviteit versus katholieke volgzaamheid. Met een verwijzing naar de val van Antwerpen in 1585. Bezet door het katholieke Spanje kozen toen 100.000 protestanten in onze stad voor een vlucht naar Nederland. De scheiding van de geesten tussen de noordelijke en zuidelijke Nederlanden was toen een feit.

Ik ben het met zijn zienswijze niet eens. Het is net het protestantisme dat individualisme kweekt en daardoor georganiseerd verzet tegen bezetters in vele protestantse landen afremde. Hij verwijst trouwens zelf terecht naar Ierland, als uitzondering op zijn visie dat katholicisme doetjes maakt, maar daar kunnen we ook de katholieke en assertieve Italianen, Spanjaarden, Polen en Litouwers aan toevoegen. Net als deze volken zijn de Vlamingen nooit bereid geweest om alles, of zelfs maar veel, te slikken.  Ze hebben dat na het vertrek van de protestanten naar het noorden al vaak bewezen. Ons onderwijs zwijgt daar echter liever over. Koenraad is met zijn denigrerende visie op de Vlamingen, mijns inziens, daar een slachtoffer van.

Alleen de laatste twee eeuwen maken al veel duidelijk.

1789 Brabantse omwenteling: Succesvolle opstand tegen de Oostenrijkers, met als cruciale fase de slag bij Turnhout gewonnen door de Vlaamse opstandelingen

1790 Boerenkrijg: Grote en gewelddadige opstand tegen de Franse bezetter, bloedig neergeslagen

1799 Boerenkrijg II: Heropflakkering van de strijd tegen de Fransen, nadat het Franse leger internationaal slaag krijgt

1815 Slag bij Waterloo: Weinig geweten, maar tienduizenden ‘zuidelijke nederlanders’, Vlamingen dus, vochten bij de Nederlandse troepen. Liefst één op drie gesneuvelde Nederlanders was Vlaming ! (bron : Le drame Belge de Waterloo, 1959, P. Couvreur)

1914 Duitse inval in België: De Duitse troepen melden regelmatig gewapend verzet bij de Vlaamse bevolking (Leuven, Dendermonde, …) en nemen weerwraak door het fusilleren van honderden burgers en het platbranden van gebouwen. Dit bijvoorbeeld in schril contrast met hun opmars in Frankrijk.

1940-45: Zowel het verzet als de collaboratie waren in Vlaanderen vele keren groter dan in het protestantse Nederland. De Vlamingen kozen dus massaal partij en mengden zich actief in het oorlogsgeweld.

1950: Koningskwestie : Na de volksraadspleging viel de regering en kwamen er verkiezingen. De Vlamingen bleven bij hun standpunt en gaven de Leopoldisten van de CVP de absolute meerderheid.

Vlamingen zijn dus helemaal geen volgzame wezens en al helemaal niet omdat ze een katholieke achtergrond hebben. Als er met hun de vloer wordt aangeveegd zullen ze, net als alle andere volken, reageren. Als daarbij ook nog hoge belastingen geheven worden door de bezetter / staat, mag je geweld verwachten.

Ook nu zal er op 13 juni een stevige reactie komen. De opiniepeilingen zullen worden bevestigd. Misschien halen de drie anti establishmentpartijen wel 50 %. Volgens mij gaan ze in ieder geval niet ver van die grens stranden. Daarna mogen we zware onderhandelingen verwachten waarbij de Vlaamse politieke partijen echt niet veel zullen toegeven, hoop en denk ik. Op termijn is België in ieder geval onhoudbaar. Het einde staat voor de deur en dat einde zal geen ballon zijn die langzaam leegloopt, maar één die met een luide knal in stukken vliegt.