Kunnen de moslims een moskee (15 verdiepingen hoog) bouwen net naast de krater waar de twee torens van het WTC stonden in Manhattan? Obama en het linkse establishment, inclusief de burgemeester van New York, zeggen ja, en beroepen zich op het eerste amendement van de Amerikaanse grondwet. Dit zegt dat de overheid niets in de weg mag leggen wat de vrije beleving van een godsdienst belet. Een meerderheid van de Amerikanen vindt de constructie van de moskee een bewuste provocatie, en willen de moskee op een andere plaats gebouwd zien. Hiervoor worden ze door de President en zijn medestanders gecatalogeerd als bevooroordeelde fanatici. Obama heeft er echt een handje van weg om steeds weer zijn vinger in het oog van de burger te steken.
 
De tegenstanders van de bouwplaats voor de moskee erkennen het recht van de moslims om een moskee te bouwen, maar niet daar zo dicht bij gewijde grond. Ze betwisten niet het recht te bouwen. Ze willen de vrije beoefening van een godsdienst niet beletten. Er zijn reeds meer dan honderd moskeeën in New York City, en de Gouverneur van de staat New York bood een ander stuk grond aan. Dit werd geweigerd door de moslims. De voorstanders van de bouwplaats gebruiken hier de gekende truc: negeer de grond van de zaak en verleg de discussie. Discussieer niet over de bouwplaats, maar over de grondwet.
 
Opposanten vergelijken de bouw van een Moskee op Ground Zero met het bouwen van een Japans cultureel centrum in Pearl Harbor, of een Duits cultureel centrum in Auschwitz, of een Amerikaanse cultureel centrum in Hiroshima. De vorige Paus verbood zelfs een Karmelietessenklooster bij het voormalige concentratie-kamp uit respect voor bepaalde gevoeligheden.
 
De aanslag op de WTC torens wordt algemeen erkend als een oorlogsdaad, ook door de daders van de aanslag, de volgelingen van de Zuivere Islam. Als een belangrijk aantal mensen sneuvelen op een zelfde plaats, dan wordt deze plaats ontzien door beschaafde mensen uit respect voor de doden. De bouwplaats van de moskee bij Ground Zero is een regelrechte belediging. Gevreesd wordt dat het een Islamitisch overwinningssymbool wordt, een bedevaartoord van de Zuivere Islam. Zoals doorheen de geschiedenis de Islam zoveel moskeeën bouwde boven op Christelijke kerken, Hindu tempels en Joodse synagogen. Koen Elst kan hier met grote autoriteit zeker meer over vertellen.
 
De hele discussie trekt de aandacht van de gewone Amerikaan opnieuw op de hatelijke kanten van de Islam. In plaatselijke kranten worden de jongste weken allerlei geleerde opinies en lezersbrieven gepubliceerd over het onderwerp. De promotor van de moskee, de imam Feisal Abdul Rauf, weigert de financieringsbronnen van het project bekend te maken. Hij meent dat de VS de Sharia-wetgeving moet aanvaarden. Dit zou betekenen dat de grondwet van de VS op haar meest fundamentele punten buiten spel wordt gezet. De imam weigert Hamas te bestempelen als een terroristische organisatie. Tien dagen na de aanslag van 9/11 verklaarde hij dat de politiek van de VS medeplichtig is aan de aanslag. Deze en nog andere van zijn uitspraken doet de twijfel omtrent zijn goeie bedoelingen stijgen.
 
De imam stelt een vredesbrug te willen bouwen naar het Westen, een interreligieus centrum, maar kiest wel een provocerende plaats hiervoor. Interreligieus, zegt U? Waarom is er dan ook geen Christelijke kerk en een Joodse Synagoge gepland in hetzelfde centrum? Een vraag die sommigen zich in de Amerikaanse pers stellen.
 
Nog een laatste puntje: het ministerie van buitenlandse zaken (de belastingbetalers) betaalt nu de imam en al zijn kosten op een reis door het Midden-Oosten om de goede relaties tussen moslims en de Amerikaanse overheid te prijzen. De verdenking bestaat dat hij eigenlijk het geld voor de bouw van de moskee aan het verzamelen is.