Jihad Met De Vuvuzela

Moslimjongeren hebben een nieuw wapen ontdekt om de verspreiding van ongewenste ideeën tegen te gaan: de vuvuzela. Met deze Afrikaanse lawaaitoeter probeerden pro-Palestijnse militanten donderdag een Joodse professor het spreken te beletten.

Het gebeurde donderdagavond 21 oktober jongstleden. De Marokkaanse Belg Mouedden Mohsin, medewerker van MRAX en tot voor kort radiopresentator bij de Brussels-Arabische radiozenders Al Manar en El Wafa, organiseert een reeks van gespreksavonden waarop hij de Joodse en Marokkaanse gemeenschappen in Brussel dichter bij elkaar wil brengen. Spreker van de avond is ULB-professor Joël Kotek, specialist inzake antisemitisme en de holocaust, en een uitgesproken tegenstander van de huidige Isralische politiek. De sessie gaat door in het gemeenschapscentrum van de Maritiem-wijk in Molenbeek, vlakbij Thurn & Taxis en de KBC-hoofdzetel.

Uit voorzorg worden de rolluiken van het gemeenschapscentrum neergelaten. Dat belet enkele demonstranten niet om de voordracht van professor Kotek te overstemmen met een vuvuzela en een sirene. Kreten als "Hamas, Jihad, Hezbollah" worden gescandeerd en er wordt op de rolluiken geklopt. Aan het hoofd van de groep demonstranten staat Nordine Saïdi, die een hevige fan is van de Franse antisemitische cabaretier Dieudonné M'Bala M'Bala. Deze Saïdi was bij de verkiezingen van 2009 en 2010 kopman van de lijst "Egalité", met ondermeer een verbroedering tussen Brussel en Gaza op het programma. Zo trots zijn de actievoerders op hun ordeverstoring, dat ze een videoverslag publiceren op Youtube:

Na afloop van zijn uiteenzetting over "Shoah, antisemitisme en zionisme" moest professor Kotek onder politiebescherming ontzet worden uit het gemeenschapscentrum, waarvoor intussen al een dertigtal manifestanten onder luid misbaar de wacht hadden opgetrokken.

In de nieuwsbrief van het Centre Communautaire Laïc Juif schrijft Joël Kotek: "Ik was geschokt door de haat van de manifestanten. Het minste wat men kan zeggen is dat het klimaat in België niet gunstig is voor een dergelijke toenaderingspoging. Dit is het tijdperk van zwart-wit, van het manicheïsme, niet van de dialoog."