Mijn Amerika
From the desk of Koenraad Elst on Tue, 2012-10-02 08:59
Tal van bekende Vlamingen en Nederlanders die in de Verenigde Staten van Amerika gewerkt of gestudeerd hebben, doen onder redactie van Jo Detavernier hun verhaal over hun tweede vaderland. Rik Torfs en Ludo Abicht zijn het hier eens: in de Verenigde Staten is veel mogelijk. Het is een voorbeeldland voor rechts, omdat je hier zoveel zelf moet en kan doen, in plaats van op de overheid te wachten. Maar ook links heeft van Amerika zijn gidsland gemaakt, de bron van multiculturalisme, feminisme en positieve discriminatie.
Mark Eyskens, een slecht politicus maar een goed verteller, haalt nostalgisch herinneringen op aan zijn studies aan de Columbia University, die hij nog per schip bereikte. Omwille van de lagere prijs ging hij eten en drinken in de tavernes voor zwarten in het toen (en nu opnieuw) redelijk veilige Harlem. Hij vestigt de aandacht op de private liefdadigheid en de generositeit die men dagelijks ondervindt. Walter Prevenier, die aan een aantal Amerikaanse universiteiten gedoceerd heeft, noemt de toelating voor Mahmoud Ahmadinedjad om een lezing te geven aan Columbia University, evenals de Irankritische inleiding door de joodse rector, als voorbeeld van de Amerikaanse open geest. Matthias Storme, die aan de Yale University studeerde, prijst de absolute vrijheid van meningsuiting: we care not what you think, only that you think. Om deze geestdrift, die vele bijdragers delen, wat af te koelen, herinner ik eraan dat een Amerikaans commentator uitgerekend de universiteiten om hun cultus van het eenheidsdenken “eilanden van controle in een zee van vrijheid” genoemd heeft.
Zelfs Tom Ronse die we als correspondent in New York voor De Morgen kennen, is duidelijk pro-Amerikaans. Anders zou hij er niet blijven wonen. Zijn stad, die bij zijn eerste bezoek (1973) in verval was, groeit en bloeit. Maar hij is zich ervan bewust dat andere steden, zoals Detroit, nog verder doorgegaan zijn met vervallen. Niet overal is de overgang naar het post-industriële tijdperk even goed geslaagd. De misdaad in New York is teruggedrongen, maar zeker sinds 11 september 2001 is de politie alomtegenwoordig. Ziedaar het beetje kritiek dat uit deze hoek onvermijdelijk is, maar niets afdoet aan zijn keuze voor de Grote Appel.
Het meest heb ik genoten van het getuigenis van de Iraans-Belgische fotojournaliste Mashid Mohadjerin, ook al woonachtig in New York. Zij vindt er ongeveer alles en iedereen interessant, en schetst de psychologie van de rat race, die vereist dat je je positief en monter opstelt. Verder de neiging tot procesvoering in de medische sector, de problemen met verzekering, de Bible Belt, de betrekkelijk beperkte rol van de overheid. Ze is natuurlijk progressief maar per slot van rekening toch pro-Amerikaans en heel erg thuis in haar nieuwe vaderland.
De andere verhalen verorber je zelf maar, ze lonen de moeite. Na lezing van dit boek zou ook jij bijna zeggen: Amerika, een land om in te gaan wonen!
Jo Detavernier: Mijn Amerika. Vlamingen en Nederlanders over hun Verenigde Staten, Pelckmans, Kapellen 2012, 208 blzn.
Bis
Submitted by marcfrans on Wed, 2012-10-10 15:04.
Dezelfde commentaar als op het webstek 'In Flanders Fields'.
Als Vlaamse Amerikaan spreekt dit onderwerp me natuurlijk sterk aan. Maar, zonder het boek te kennen, moet ik me beperken tot commentaar op deze interessante (maar ook licht-ironische) boekbespreking.
De verwijzing naar de "cultus van het eenheidsdenken" op Amerikaanse universiteiten is terecht, maar vereist verdere kwalificaties. Ten eerste gaat het hier hoofdzakelijk om de 'social sciences and liberal arts' afdelingen van universiteiten. Ten tweede maakte de verwijzing zelf gewag van die universiteiten als "eilanden" (van controle in een zee van vrijheid). Ten derde, is er (in dit opzicht van politieke-correctheid) veel meer diversiteit onder talloze Amerikaanse universiteiten dan onder het veel kleiner aantal Belgische en Nederlandse univs.
Het feit dat "progressieven", gelijk Tom Ronse en Mashid Mohadjerin, zich heel goed thuis voelen in New York (City?) suggereert dat er iets verkeerd is met het vergelijken van kleine landen, gelijk Belgie en Nederland, met een continent-groot land gelijk de VSA. In veel opzichten (vooral cultureel gesproken) is NYCity niet erg verschillend van Brussel-als-Europese-hoofdstad, maar NYC is wel veel groter en nog veel 'diverser'.
We kunnen alleen maar hopen dat Ronse begrijpt waarom zijn stad, NYC, terug is beginnen te bloeien na een lange en zware periode van verval. Echter, naarmate het strikte (en 'rechtse') bestuur van Giuliani terug verder wegzinkt in het geheugen van de mensen en vooral van de nieuwe generaties, is het niet uitgesloten dat culturele en maatschappelijke verloedering zich terug scherp zullen beginnen te manifesteren in de afzienbare toekomst. Vooral als de radikaal-linksen, die thans de federale overheid in Washington DC beheren, er in zouden slagen van hun macht nog verder te kunnen 'consolideren' en van traditionele Amerikaanse zelfredzaamheid en patriotisme te ondermijnen.
..."Amerika, een land om te gaan wonen!"....Ja en nee.
-- Op korte termijn zijn er minstens twee belangrijke voorwaarden vooraleer men er goed aan zou doen van aan die half-ironische raad gehoor te geven. Ten eerste, een grote dosis zelfkennis is absoluut noodzakelijk, want de 'doorsnee' Belg gaat zich nooit op zijn gemak kunnen voelen in Amerika. Ten tweede, kennis van de geografische en culturele diversiteit binnen 'Amerika' is zeker gewenst alvorens er een woonplaats te kiezen.
-- Op lange termijn moet er het besef zijn dat Amerika en Europa in hetzelfde bootje ziek zijn, t.t.z. onderhevig zijn aan dezelfde destructieve maatschappelijke krachten die de Westerse beschaving aan het ondermijnen zijn.
@ marcfrans
Submitted by George2 on Fri, 2012-10-12 09:33.
Waar kan ik meer informatie over "de geografische en culturele diversiteit binnen 'Amerika' " vinden? Dit interesseert mij wel.
Moeilijke vraag
Submitted by marcfrans on Fri, 2012-10-12 16:45.
Waar kan men terecht voor informatie over diversiteit in Europa, India, China, Latijns Amerika, zelfs het kleine Belgie, enz...?
Ik heb geen simpel antwoord. Internet, boeken en bibliotheken, toerisme, menselijke contacten (met mensen van kwaliteit en met een empirisch-gerichte inclinatie), enz...
De informatie over geografische diversiteit is het gemakkelijkst om te vinden. Die over culturele diversiteit is veel moeilijker om te kunnen 'ontrafelen' of begrijpen. Daar speelt de factor TIJD zeker sterk mee, want het vereist langdurige observatie van het maatschappelijk en politiek gebeuren over een lange periode, tesamen met historische kennis.
De 'kwaliteit' van De Standaard
Submitted by George2 on Wed, 2012-10-10 09:02.
De VS is het land van de extremiteiten. Ten minste als je het land vanuit ons West-Europees perspectief bekijkt en verwacht dat een Amerikaan zich zoals ons gedraagt. En dat is een fout die we al te vaak maken. We accepteren culturele verschillen met de Arabische wereld. Maar oh wee als er in de VS een uitspraak valt die wat te ver van de onze ligt. Vooral onze neutrale en kritische media vallen hieraan ten prooi.
Van de twee partijen in de VS leunen de Democraten het minst ver van onze mainstream partijen, alhoewel in praktijk het huidig beleid in de VS rechtser is dan wat extreem rechts hier voorstelt. Een voorbeeld: mensen zonder correcte papieren worden zelfs niet toegelaten en worden stante pede terug op een vliegtuig naar land van herkomst gezet. Punt. Gewoon over het voorstel praten, leidt in dit land tot een cordon sanitair. En dan spreken we nog niet over de doodstraf die in de VS van Obama onverminderd wordt uitgevoerd.
Goed. Zijn er dan nog de Republikeinen. Ik ga over de kritische neutraliteit van onze media zelf niets schrijven. Maar ik laat de De Standaard aan het woord, DE neutrale kwaliteitskrant in Vlaanderen. Hieronder volgen alle titels van de artikels verschenen over de Republikeinse conventie gevolgd door die van de democraten. Voor allerlei redenen ben ik een aanhanger van Obama. Dat is het punt hier niet. Maar ik stel me vragen bij mijn wetenschap over de Republikeinen en die van mijn Vlaamse medemens als ik enkel afga op de inhoud van de artikels van De Standaard. Geniet even mee van de ‘neutraliteit’:
De Republikeinse conventie:
Geheim agent laat wapen achter in toilet vliegtuig Mitt Romney
· donderdag 30 augustus 2012, 11u14
Republikeinse gouverneur steunt per vergissing Obama
'Speech van running mate Ryan vol fouten'
Romney aanvaardt Republikeinse nominatie
Vicepresidentskandidaat Paul Ryan liegt over zijn marathon
Door Romney opgericht bedrijf onderwerp van onderzoek
De democratische Conventie:
Democratische Conventie gaat van start
Michelle Obama kiest voor emotionele aanpak
Obama moet binnen speechen
Obama mee op het podium bij Clinton
Speech Obama breekt records op Twitter
Obama: 'Twee verschillende wegen voor Amerika'
Obama in peiling nipt voor Romney na partijconventie
Mijn bedenkingen:
1. Het is schrikwekkend als een zogenaamde kwaliteitskrant zich zo kan laten gaan; men mag een eigen mening hebben maar respecteer op zijn minst de lezer toch en respecteer uw opdracht als kwaliteitskrant
2. Wat is het verschil tussen dit soort kritische zijn en die van McCarthy, buiten de richting dan?
3. Heeft DS echt geen fierheid?
4. En wat aangaande de berichtgeving over de huicige verkiezingen in Belgë?
Bedenkingen
Submitted by marcfrans on Wed, 2012-10-10 15:40.
@ George2
1) Het is goed dat u sterk bewust zijt van de povere kwaliteit van de contemporele De Standaard en van de misinformatie die door de mainstream Belgische media over de VS wordt verspreid, misinformatie die direct wordt overgenomen van linkse Amerikaanse media. Dat u een "aanhanger van Obama" kunt zijn, dat kan ik dan ook alleen maar toeschrijven aan de impact van die langdurige en constante eenzijdige misinformatie, want de inhoud van uw bijdrage getuigt van veel gezond verstand (iets wat moeilijk te rijmen valt met Obama-aanhanger).
2) Ik betwist ten stelligste dat het huidig beleid in de VS "rechtser" zou zijn dan..."wat extreem rechts hier voorstelt". Dat geldt zeker niet voor het economisch beleid van de Obama Administratie, en uw voorbeeld van "mensen zonder papieren" doet ook de waarheid geweld aan. Hoe rijmt u dat met het feit dat er in de VS meer dan 12 miljoen illegalen rondlopen, en dat er allerlei 'overheidsfaciliteiten' bestaan (naast talloze private) om die illegalen te 'helpen' van illegaal te kunnnen blijven? Het buitenlands beleid van Obama is misschien wel marginaal 'rechtser' dan dat van een 'typisch' (verwend) Europees land, maar het is radikaal linkser dan dat van alle voorgaande Amerikaanse Administraties sinds wo2 (inclusief dat van naieveling Jimmy Carter), en de nefaste gevolgen daarvan zullen zich in de komende jaren duidelijk laten voelen.
3) Het is niet waar dat de doodstraf "onverminderd" zou worden uitgevoerd in de VS. In feite, die uitvoering is sterk verminderd in recente jaren omwille van eindeloze litigaties, en dat is zeker niet noodzakelijk een goede zaak. Dit heeft ook weinig of niets te maken met de Obama Administratie, omdat dit primair een kwestie is voor de individuele Amerikaanse staten en niet voor de federale overheid. Op dit moment bestaat er nog steeds een (grotendeels) theoretische kans op doodstraf (voor specifieke zware misdrijven) in een kleine meerderheid onder de 50 staten, maar die meerderheid is gestaag aan het verminderen. Spijtig genoeg.