In een persmededeling eist Kurt de Loor (sp.a) de onmiddellijke vrijlating van de «Cuban Five», en beschuldigt hij de Verenigde Staten ervan «vals te spelen». Zelf is hij noch eerlijk noch volledig in zijn informatiegeving over de «Cuban Five».

De «Cuban Five» (Gerardo Hernández, Antonio Guerrero, Ramón Labañino, Fernando Gonzáles en René Gonzáles) werden in september 1998 opgepakt in Miami en beschuldigd van valse identificatie, spionage, samenzwering en moord. In juni 2001 werden zij hiervoor ook veroordeeld, en in december van hetzelfde jaar kregen ze straffen opgelegd gaande van 15 jaar tot twee keer levenslang.

Zoals voorspeld kon worden veroorzaakte de arrestatie en later de veroordeling van het groepje voor nogal wat commotie aan de linkerzijde. Zij beweren dat de vijf alleen maar terroristische acties van anti-Castristen op Cuba wouden verhinderen. Volgens de Cubaanse regering kwamen in de loop der jaren al 3500 Cubanen om en werden er 2000 gewond bij acties van anti-Castristen gebaseerd in de Verenigde Staten. Kurt de Loor schakelt zich vlotjes in in de logica van de regering-Castro en schrijft dus vlotjes over «duizenden» doden. Het maakt de heldendaad van deze vijf martelaren alleen maar groter. Van de 11 miljoen mensen die dagelijks aan het terreurrégime van Castro worden blootgesteld, om nog maar te zwijgen over de 73.000 doden die aan Castro toe te wijzen zijn, heeft hij echter nog nooit gehoord, laat staan dat hij zich daarover evenveel zorgen zou maken.

Ook zijn voorstelling van de rechtsgang van de «Cuban Five» laat, om het zacht uit te drukken, te wensen over. Het klopt dat de VN-Werkgroep voor Willkeurige Vasthoudingen in juli 2005 een rapport over de «Cuban Five» vrijgaf waarin aangeklaagd werd dat de rechtszaak tegen hen te wensen had overgelaten en in strijd was met de internationale wetgeving. Het klopt ook dat op 9 augustus 2005 een jury van drie rechters van het 11de Hof van Beroep in Atlanta de veroordeling van de «Cuban Five» opgeschort had. Dat Hof had echter een nieuw proces bevolen, en geen vrijlating zoals Kurt de Loor laat uitschijnen, en begin november 2005 werd de opschorting door de volledige jury van het 11de Hof van Beroep… tenietgedaan. Over dat laatste feit rept Kurt de Loor zelfs met geen woord:

Het is nochtans simpel: het vonnis van de vijf is geannuleerd, hun straffen zijn ongedaan gemaakt, er is dus niks meer dat het gevangenzetten van de ‘Cuban Five’ nog langer rechtvaardigt.

Ofwel is Kurt de Loor bijzonder slecht geïnformeerd, ofwel schiet hij hier fameus met spek. Uit zijn persmededeling valt trouwens ook niet af te leiden waarom het Hof van Beroep in Atlanta de zaak op 13 februari heropent, als het noch met het rapport van de VN-werkgroep rekening heeft gehouden, noch met de annulatie van juli 2005 door een beperkte jury (die in november op haar beurt dus geannuleerd werd door een voltallige jury). Heeft het Hof van Beroep in Atlanta soms niets beters te doen dan voor de lol zaken te heropenen als het toch eerdere annulaties «met de glimlach» naast zich neer legt?

Uit deze persmededeling blijkt nog maar eens dat de sp.a blijft dwepen met het Cuba van Castro, en alle propaganda uit die hoek slikt als zoete koek. Het hoeft dan ook niet te verwonderen dat één van hun rode kabouters tijd vindt om zich druk te maken omdat hij een splinter in het oog van de VS heeft kunnen ontwaren, waar hij de balk in het oog van Cuba niet wil zien. Maar dat laatste is natuurlijk begrijpelijk, want het is niet zo gemakkelijk om iemand in de ogen te kijken als je druk bezig bent zijn hielen te likken. Nog goed dat de sp.a een «democratische» partij is.