Een firewall is een systeem dat ongeoorloofd internetverkeer tegenhoudt. Bedrijven gebruiken het tegen hackers, tegen virussen of tegen spam, of om te vermijden dat hun personeel ongewenste websites bezoekt. China heeft een "Great Internet Firewall" (een term die knipoogt naar 'The Great Wall') en ook Saoedi-Arabië, Iran en Myanmar filteren het internetverkeer zodat hun burgers geen 'subversieve websites' kunnen bezoeken. Komt het in België ook ooit zo ver? Wellicht niet, maar het denkwerk naar de technische concepten is officieel begonnen, onder impuls van de minister van informatisering Peter Vanvelthoven.

Het officiële persbericht klinkt als volgt:

Vandaag is op de ministerraad beslist dat de Federale overheidsdienst Informatie en Communicatietechnologie (Fedict) een technisch concept mag uitwerken om websites met illegale content of met illegale dienstverlening te onderscheppen. [...] Concreet komt het erop neer dat elke surfer die verbonden is aan een Belgische internet service provider, van zodra hij op een gekende website komt met de voormelde illegale content, zijnde kinderporno, weet dat deze site illegale content aanbiedt. In de Scandinavische landen zijn telecomoperatoren al gestart om websites met illegale content te blokkeren voor hun klanten.

Minister Vanvelthoven: 'We beseffen dat blokkering op domeinnaam geen sluitende oplossing is. Elke technicus zal dat beamen. Een aantal surfers zijn in staat om zo'n blokkering te omzeilen. Maar we mogen niet vergeten dat een groot deel van de surfers niet weten hoe ze dergelijk dingen moeten omzeilen. Er zijn trouwens ook veel surfers die onwetend op zo'n site terechtkomen en voor hen is een waarschuwing al vaak voldoende.'

Zo te zien lijkt men dus niet van plan om websites te blokkeren, maar wel om er een interstitial tussen te gooien, een pagina die vooraf waarschuwt: "let op, u staat op het punt om illegale inhoud te raadplegen!".

Het persbericht heeft het alleen over kinderporno, maar volgens De Morgen gaat het concept veel verder:

Het gaat met name om sites die kinderporno aanbieden, maar ook racistische webstekken en sites die illegale producten zoals wapens aanbieden, zouden in het vizier komen.

In dat geval is het prominent en opvallend plaatsen van het woord "kinderporno" in de titel en op een paar andere strategische plaatsen in het persbericht ("zijnde kinderporno", m.a.w. het zou alleen om kinderporno gaan) een staaltje van bewuste manipulatie. Altijd handig om wie zich tegen deze maatregel verzet, een vuile pedofiel te kunnen noemen. Eens het systeem technisch op punt staat, is het maar een kleine stap om ook ongewenste extremistische sites aan de zwarte lijst toe te voegen. Bijvoorbeeld de veelbesproken site rwina.com, waarvoor het parket al werd ingeschakeld, en die intussen offline is. En voor je het weet staan alle extreem-islamitische, extreem-rechtse, extreem-linkse en extreem-libertarische sites op zo'n zwarte lijst. Wat vandaag gematigd is, kan over vijf jaar extremistisch zijn, en vice versa.

Het Vaticaan schafte de Index Librorum Prohibitorum, de lijst met verboden boeken, pas af in 1966. Veertig jaar later maken Belgische politici en ambtenaren zich klaar om een index op te stellen van verboden websites.