Laat dit duidelijk zijn: Ook ik vind het huidige godsdienst onderwijs beschamend. Ik vind dan ook dat we het moeten afschaffen. Het blijft echter van primordiaal belang dat we de woelige geschiedenis en inhoud van het Christelijke geloof op school aangeleerd krijgen. Dit hoort in het vak geschiedenis. De uren godsdienst kunnen het best daaraan worden toegevoegd. We schijnen alle te beseffen dat de kennis van de Griekse mythologie een onmisbare bagage is voor het begrijpen van de westerse cultuur. Aan de Christelijke mythologie, die nog veel belangrijker is, wordt schaamteloos (of is het juist schaamtevol?) voorbij gegaan. Men kan geen artikel of boek lezen zonder met verwijzingen naar de bijbel te worden geconfronteerd.

Zoals reeds gezegd ben ik het volledig met u eens dat het godsdienstonderricht op school hopeloos in gebreke blijft, en dat het zou gegeven moeten worden als kennisvak. Dat heb ik 30 jaar geleden al moeten missen, ook bij de drie priester-leraars van wie ik godsdienstles kreeg in de jaren 1974-1977.

Maar wanneer u begint te klagen dat de kinderen van vandaag niet eens meer merken wat ze achterlaten dan begrijp ik u niet meer. "Ze merken niet eens dat ze iets achterlaten, want ze hebben er nooit echt toe behoord," zegt u. Maar als zij er nooit echt toe behoord hebben lijkt me dat de verantwoordelijkheid van de ouders, en dat kan zelfs het godsdienstonderricht waarvoor u pleit nooit rechttrekken.
Bovendien is het onjuist dat men automatisch een band ontwikkelt met dat waarover men veel weet. Hebt u een band ontwikkeld met de islam omdat u er veel over weet? Onbekend is onbemind, maar bekend is daarom niet noodzakelijk bemind.

Ik ben het ook eens met wat u zegt over die Vlaamse mentaliteit van gebrek aan zelfrespect. Volgens mij is die grotendeels het gevolg van de christelijke mentaliteit van zelfopoffering en zondebesef. Ook de meeste ex-katholieken lijden aan die kwaal en hebben zich dus nog niet helemaal bevrijd van de fairy-tales. Misschien is dit een stukje van het christendom dat hun kinderen alsnog kunnen achterlaten?

Wie van oordeel is dat godsdienstonderricht in onze scholen uit den boze is moet dan insgelijks van oordeel zijn dat lessen geschiedenis beter geschrapt worden daar zij onbegrijpelijk worden zonder kennis van de invloed van de christelijke leer en haar gevolgen op profaan vlak in Europa.  Maar ook de kennis van de vóór-christelijke periode zoals beschreven in het Oude Testament is van premordiaal belang om als westerling je eigen cultuur te vatten.  Ik geef één voorbeeld , er zijn er vele duizenden.  Wie geen onderricht heeft gekregen over de boeken uit het O.T. zal bij een bezoek van de San Pietro in Vincoli  te Rome een beeldhouwwerk zien van een oude vent met een baard, twee platte stenen onder zijn arm, die met een scheef oog naar iets in de verte staart.  Hij of zij zal de schouder ophalen of in het beste geval de technische kwaliteit van het werk prijzen en dan verder gaan.

Wie wel onderricht daarover kreeg -zoals ik, toen ik amper 8 of 9 jaar oud was - kan met volle teugen genieten van dergelijk werk.

En dit geldt natuurlijk ook voor enorme hoeveelheden meesterwerken uit de architectuur, de schilderkunst, de literatuur en de muziek.  Wie godsdienstonderricht en meer bepaald de studie van de boeken uit de bijbel versmaadt, laat zich kennen als vijand van zijn eigen culturele bronnen.

Ook ik ben geen gelovige maar ik zal de laatste zijn om het onderwijs van de boeken uit Oud en Nieuw Testament als achterhaald te beschouwen.  Integendeel. Het zijn de steunpilaren van onze beschaving.  En dan zou ik het nog kunnen hebben over hun taalkundige inbreng : het aantal uitdrukkingen en spreuken dat we aan hen te danken hebben is zéér groot.

@Emmel: dat is een belangrijk punt. Het katholiek onderwijs zou inderdaad niet langer subsidies van de staat moeten krijgen. Misschien kan het dan terug... katholiek worden.

In het lager middelbaar kregen we wekelijks het Woord mee naar huis dat we dan in het weekend moesten Beleven. Het Woord was dan een bijbelcitaat dat we in de praktijk moesten brengen. Op maandag brachten mijn klasgenoten heel wat verzinsels ten gehore. Bijna iedereen was spontaan een kapel of kerk binnengelopen om met de Heer te praten. Voor andere leerlingen leidde de praktijk om het Woord te beleven eerder tot wanhoop dan tot verdieping van het geloof. Ze beleefden helemaal niets, maar hadden niet genoeg durf of fantasie om snel een verhaaltje te verzinnen om de godsdienstleraar tevreden te stellen.

Groot was mijn opluchting toen we in het hoger middelbaar een priester-leraar van de oude stempel troffen, die niets van nieuwlichterij moest hebben en doceerde over de bronteksten van het nieuwe testament. Het heeft mijn afvalligheid niet kunnen tegenhouden, maar heeft mij wel doen beseffen dat de christelijke religie meer van waarde bevat, dan de progressieve godsdienstleraars of de moderne libertijnen mij konden doen vermoeden.

Witte sokken

Dit stuk van Koenraad Elst beschrijft een situatie die 30 jaar geleden ook al bestond. Ik ben twee jaar jonger dan Luc Van Braekel, maar het katholieke onderwijs dat ik heb doorlopen leek, in tegenstelling tot het zijne, als twee druppels water op dat van nu zoals KE het beschrijft. Vijgen na Pasen dus.

Toch heb ik net als KE een crisis doorgemaakt toen ik me uiteindelijk ontworstelde aan de leugens van het christendom. Dat was geen gewetenscrisis maar een existentiële crisis, en dat had niets met het onderwijs te maken maar alles met het katholieke milieu waarin ik ben opgegroeid.

Ik ben het met KE eens dat het katholieke onderwijs ondermaats is (net als in mijn tijd). Maar dat zijn kinderen niet merken dat ze iets achterlaten omdat ze er nooit toe hebben behoord moet hij het onderwijs niet verwijten. Als hij wil dat ze tot iets behoren dat hij op zijn website als "based on fairy-tales" omschrijft, dan zal hij als vader zelf in actie moeten schieten om die fairy-tales er met de paplepel in te gieten, in plaats van al zijn hoop op de overheid te richten.

Godsdienst is privé en hoort niet op school, wat ook het godsdienst is.

En wij horen niet te betalen voor zoiets. 

Dit artikel zou verplichte lectuur moeten zijn voor al wie zich met de materie bezig houdt. De nagel op de kop en ontdaan van iedere wolligheid, wijst het de weg die men niet zal inslaan omdat niemand durft de koe bij de hoorns te vatten. Niet Mechelen, niet de Guimardstraat.
Ik dank Koenraad Elst voor deze bijdrage.

Ik behoor nog tot diegenen die op school het hele godsdienstpakket kregen, met alles erop en eraan: oude testament, nieuwe testament, liturgie enzovoorts.  Toch ben ik intussen vrijzinnig geworden. 

Sommigen die vrijzinnig werden opgevoed en het katholicisme of andere vormen van christendom zelf ontdekt hebben, behoren tot de diepste gelovigen.

Waarmee ik maar wil zeggen dat een grondig en diepgaand godsdienstonderwijs zeker geen garantie is voor religiositeit bij de bevolking, maar dat het soms zelfs contraproductief kan werken.  Religiositeit is een kwestie van "zelf ontdekken", en het onderwijs kan wel de basisvoorwaarden scheppen en de basiskennis verstrekken daarvoor.

Ik vind het zeker nuttig dat ik die dingen geleerd heb, maar achteraf gezien was het op sommige momenten een vorm van indoctrinatie, zeker in de kleuterklas.

Schitterend en raak weergegeven hoe ver het (katholiek) onderwijs gezonken is.

Zou madam Vanhecke dit ook lezen? Is er iemand die het onder haar neus kan duwen? Als ik het doe smijt ze het direct in de prullenmand: van zo'n kieken geen eieren, zegt ze dan met veel respect voor andersdenkenden.

Neen, het mag niet te moeilijk zijn en we moeten vooral een voorbeeld nemen aan de "verrijking" van de multicultuur, ons zelf wegcijferen als nietige slechteriken (oikofobie) en ons laven met met de liefde voor de andere - en waarom niet van hetzelfde geslacht? - waardoor het dus noodzakelijk is condoomautomaten in school te plaatsen.

http://blog.seniorennet.be/angeltjes/

Inderdaad. Als ex-katholiek erger ik mij dood aan de totale onwetendheid die ik bij mijn eigen kinderen, producten van het katholiek onderwijs, aantref.

In schoolverband hebben ze nog één keer per schooljaar een eucharistie (een uurtje pitten dus, want "saaaai"..). In de aanloop naar hun plechtige communie leren ze niets, maar dan ook niets, over de betekenis van deze stap. Nee, de zgn. "lering" gaat vrijwel volledig op aan het instuderen van de liedjes en de choreografie... Mijn 13-jarige zoon vroeg mij deze week nog wat Pasen eigenlijk was (Wat wordt er "herdacht"? Waarom heet het "Pasen"?....)

Voor mij hoeven mijn kinderen geen devote katholieken te worden. Ik ben het zelf ook niet. Maar dat zij elke kennis over dit essentiële onderdeel van de Europese cultuur missen, vind ik een verschrikkelijke verarming. En inderdaad, de verantwoordelijken horen zich diep te schamen. Om hun wanbeleid, niet om hun geloof (zoals ze nu blijkbaar doen). 

Volkomen mee eens. Ik zat nog niet zo heel lang geleden op een college dat op veel gebieden nog steeds uitmuntend blijft. Toen ik er buitenwandelde, was ik evenwel een piepjonge 'papenvreter', iemand die meer afwist van Hegeliaanse filosofen dan van het hoe & waarom van de Katholieke doctrines. Pas nu ik de godsdienst van mijn grootouders op eigen houtje bestudeer (m.a.w. zonder de 'hulp' van als godsdienstleraar of priester vermomde hippies), besef ik hoeveel wijsheid en waarheid verloren zou gaan als die filistijnen niet spoedig gestopt worden.