Deze tekst werd ons bezorgd door een lezer die anoniem wenst te blijven (een gerechtvaardigde eis gezien de praktijken die De Morgen erop na houdt) -- PB

De wereld van de gedrukte media staat onder druk. Het oprukkende internet met zijn blogs en nieuwssites zorgt ervoor dat burgers rechtstreeks hun informatie kunnen zoeken, en de gedrukte media voelen daarvan de gevolgen. Dalende oplages zijn slecht nieuws, want daardoor zijn adverteerders minder geneigd reclameruimte te kopen – en het zijn de advertentie-inkomsten die een krant leefbaar houden.

In België worden de oplagecijfers van de gedrukte kranten bekend gemaakt door de CIM, een VZW voor informatie over de media. Volgens de cijfers van de CIM is er in Vlaanderen één reusachtige krant Het Laatste Nieuws met 280.000 verkochte exemplaren, dan Het Nieuwsblad/De Gentenaar met 204.000, dan de GVA en Belang van Limburg met elk 100.000, dan De Standaard met 87.000, Het Volk met 70.000, en tenslotte de kleintjes De Tijd met 36.000 en de linkse krant De Morgen met zogezegd 50.000 verkochte exemplaren.

Bij nader inzien blijken deze cijfers echter te berusten op een ‘verklaring op eer’ van de kranten zelf. Die verklaringen worden dan wel nagekeken door een ‘commissie’, maar men mag aannemen dat dit via steekproeven gaat; men kan natuurlijk moeilijk een dag in alle krantenwinkels van Vlaanderen een controleur zetten om te zien hoeveel exemplaren van een krant verkocht worden. In de commissie zetelt ook een vertegenwoordiger van De Persgroep die De Morgen uitgeeft; de kans dat men daar de verklaring op eer van De Morgen naar de prullenmand stuurt is dus allicht eerder klein.

Sinds enkele jaren is er echter door het CIM via Metriweb ook een meting van het aantal bezoekers van de websites van de diverse kranten. Een dergelijke meting zal allicht gebeuren via een stuk software op de betrokken site, en manipulatie zal hier heel wat moeilijker zijn; hier komt geen verklaring op eer meer aan te pas. En dat levert toch wel eigenaardige vaststellingen op.

Neem nu de situatie vandaag, 14 augustus. Bij de grootste krant, Het Laatste Nieuws, zijn er 260.000 dagelijkse bezoekers, dat is maar net iets minder dan de verkochte exemplaren. Eenzelfde beeld bij Het Nieuwsblad, met 186.000 bezoekers. Ook Gazet van Antwerpen krijgt 58.000 bezoekers, het Belang van Limburg 40.000.  Bij De Standaard zijn er zelfs 108.000 bezoekers, dat is meer dan het aantal verkochte exemplaren;  eenzelfde beeld bij De Tijd met 61.000 bezoekers.  Globale conclusie: bij de populaire kranten Het Laatste Nieuws en Het Nieuwsblad zijn er bijna evenveel sitebezoekers als verkochte kranten, bij Gazet van Antwerpen en het Belang van Limburg die wellicht een iets ouder publiek bekoren ligt dat cijfer wat lager, maar bij kwaliteitskranten De Standaard en De Tijd (waarvan wordt aangenomen dat zij een wat hoger opgeleid publiek bereiken dat met internet overweg kan) ligt het aantal sitebezoekers zelfs boven het aantal verkocht exemplaren.

Maar dan De Morgen. Volgens Metriweb krijgt de website van De Morgen dagelijks nauwelijks 28.000 bezoekers over de vloer. En dat met een beweerd verkocht aantal kranten van meer dan 50.000… Dat is bijzonder merkwaardig, want compleet in strijd met het beeld bij de kwaliteitskranten die doorgaans als rechtstreekse concurrent beschouwd worden, De Standaard en De Tijd. Zonder enige beschuldiging (we zouden niet durven) toch een paar hypotheses.

Hypothese 1: De Morgen beweert graag dat het op een jonger publiek mikt, maar men bereikt vooral een ouder links publiek dat niet met het net overweg kan.
Hypothese 2: De Morgen beweert een kwaliteitskrant te zijn voor hoger opgeleiden, maar bereikt die doelgroep niet.
Hypothese 3: het opgegeven aantal verkochte kranten is overdreven, en strookt niet met de werkelijkheid; de verklaringen op eer van De Morgen zijn gewoon vals…