William Bennett

Afgelopen week verschenen wereldwijd persberichten over een ondenkbaar schandaal. Een Amerikaanse conservatief, William Bennett, zou opgeroepen hebben om alle zwarte baby’s in de USA weg te aborteren, zodat de criminaliteitscijfers zouden dalen. Zo schreef Het Nieuwsblad op 30 september onder de titel "Alle zwarten aborteren om misdaden te voorkomen":

William Bennett, ooit minister van Onderwijs onder de Amerikaanse president Ronald Reagan en zelfverklaard moraalridder, heeft zich de woede op de hals gehaald van de Democraten en mensenrechtenleiders in de VS. In zijn radioshow "Morning in America" stelde hij voor om het aantal misdaden in de States naar beneden te halen door elke zwarte baby te aborteren. De oerconservatief voegde er snel aan toe dat een dergelijk idee "een onmogelijk, belachelijk en moreel laakbaar iets om te doen zou zijn", maar dat kon de woede om zijn uitspraak niet temperen. De Democratische volksafgevaardigde John Conyers Jr. en tien collega's vragen in een brief dat het Salem Radio Network de radioshow van Bennett zou afvoeren. Ook in kringen van mensenrechtenorganisaties werd de uitspraak van Bennett op afkeuring en verontwaardiging onthaald.

In werkelijkheid heeft Bennett nooit ‘gesuggereerd’ of ‘voorgesteld’ om welke baby dan ook te aborteren. Integendeel: de ‘oerconservatief’ is een uitgesproken tegenstander van abortus. Hieronder volgt de letterlijke tekst van wat Bennett effectief heeft gezegd. De ruimere context: Bennett heeft een eigen radioprogramma, waarin hij rechtstreeks met luisteraars in gesprek gaat. Bennett beantwoordt een opbellende luisteraar (hieronder als ‘Caller’ aangeduid) die een pragmatisch argument tegen abortus aanvoert. De luisteraar zegt dat de sociale zekerheid er heel wat beter zou voorstaan, indien de kinderen die werden geaborteerd hadden kunnen opgroeien tot volwassenen, die productief zouden zijn en sociale bijdragen zouden betalen.

CALLER: I noticed the national media, you know, they talk a lot about the loss of revenue, or the inability of the government to fund Social Security, and I was curious, and I've read articles in recent months here, that the abortions that have happened since Roe v. Wade, the lost revenue from the people who have been aborted in the last 30-something years, could fund Social Security as we know it today. And the media just doesn't -- never touches this at all.
BENNETT: Assuming they're all productive citizens?
CALLER: Assuming that they are. Even if only a portion of them were, it would be an enormous amount of revenue.
BENNETT: Maybe, maybe, but we don't know what the costs would be, too. I think as -- abortion disproportionately occur among single women? No.
CALLER: I don't know the exact statistics, but quite a bit are, yeah.
BENNETT: All right, well, I mean, I just don't know. I would not argue for the pro-life position based on this, because you don't know. I mean, it cuts both -- you know, one of the arguments in this book Freakonomics that they make is that the declining crime rate, you know, they deal with this hypothesis, that one of the reasons crime is down is that abortion is up. Well --
CALLER: Well, I don't think that statistic is accurate.
BENNETT: Well, I don't think it is either, I don't think it is either, because first of all, there is just too much that you don't know. But I do know that it's true that if you wanted to reduce crime, you could -- if that were your sole purpose, you could abort every black baby in this country, and your crime rate would go down. That would be an impossible, ridiculous, and morally reprehensible thing to do, but your crime rate would go down. So these far-out, these far-reaching, extensive extrapolations are, I think, tricky”.

Doordat het hier spontane, letterlijk weergegeven spreektaal betreft, is de verwoording nogal rommelig, maar de betekenis is duidelijk. Bennett verwerpt het type pragmatische argumenten tegen abortus, dat door de luisteraar wordt voorgesteld. Volgens hem dient men abortus om principiële redenen af te wijzen, en kan een gunstig of ongunstig  maatschappelijk neveneffect van abortus niet gelden als argument pro of contra. Hij geeft daarom een tegenvoorbeeld van een ‘gunstig’ effect, dat met abortus zou kunnen bereikt worden. Net zoals men abortus zou kunnen verwerpen door te wijzen op de nefaste gevolgen voor de sociale zekerheid, zou men ook abortus kunnen bepleiten door te wijzen op de gunstige gevolgen inzake criminaliteit. Bennett sluit hier direct aan bij wat in een aantal academische publicaties effectief wordt verdedigd: door de invoering van abortus zouden heel wat ongewenste kinderen worden uitgeschakeld, en ongewenste kinderen hebben een grotere kans om crimineel te worden, zodat legalisering van abortus geacht wordt de misdaadcijfers te doen dalen.

Bennett verscherpt dit pro-abortus argument nog door het in een raciaal kleedje te presenteren. Hij doet dit, om het moreel verwerpelijk karakter van dit soort utilitaristisch denken scherper te doen uitkomen. In de door Bennett gepresenteerde vorm ziet iedereen direct, dat het argument ‘morally reprehensible’ is, en dat is precies de bedoeling van de spreker.  Het is een onbetwistbaar feit dat zwarten in de USA verhoudingsgewijs veel meer misdrijven begaan dan blanken (niet enkel gewelddadige misdrijven, zoals bijvoorbeeld moord, maar ook witteboordcriminaliteit zoals fraude, namaak en misbruik van vertrouwen, en zelfs ‘hate crimes’), en indien men de pragmatische argumentatielijn inzake abortus zou accepteren zou het gevolg dan zijn, dat men selectieve abortus bij zwarten zou kunnen bepleiten. Dit is voor iedereen - ook al zou de criminaliteitsgraad door de betrokken ingreep dalen - duidelijk een moreel verwerpelijk standpunt, ergo deugt dit soort argumenten niet, aldus de redeneerwijze van Bennett.

De kern van Bennetts standpunt is, dat men niet voor of tegen abortus kan argumenteren in pragmatische termen. Hij maakte dit nadien ook nog eens duidelijk in de volgende woorden:

pointing out that abortion should not be opposed for economic reasons any more than racism (…) should be supported or opposed for economic reasons. Immoral policies are wrong because they are wrong, not because of an economic calculation.

De politiek-correcte smeermachine gaat op dit alles niet in, maar stelt op leugenachtige wijze Bennett voor als iemand die voorstellen lanceert tot selectieve abortus bij zwarten. De efficiëntie waarmee de leugenmachine wereldwijd toeslaat is indrukwekkend. Binnen de USA zelf leggen de gebruikelijke zwarte leiders en toppolitici sterke verklaringen af, waarbij verontschuldigingen en maatregelen worden geëist. Bruce Gordon bijvoorbeeld, voorzitter van de “National Association for the Advancement of Colored People” (stel u voor dat iemand de euvele moed zou hebben om een “National Association for the Advancement of White People” op te richten!) eiste excuses van Bennett en ook van het ‘Salem Radio Network’, dat Bennetts programma uitzendt:

In 2005, there is no place for the kind of racist statement made by Bennett (…) While the entire nation is trying to help survivors, black and white, to recover from the damage caused by Hurricanes Katrina and Rita, it is unconscionable for Bennett to make such ignorant and insensitive comments.

Oorlogstoker Bush zelf onderschreef de smeercampagne en pleegde hierdoor voor de zoveelste keer verraad tegenover zijn conservatieve kiezers.

Persoonlijk vermoed ik dat de virulente campagne tegen Bennett minstens ten dele kan begrepen worden als een instinctieve reactie van het pc-establishment, bedoeld  om een rookgordijn op te trekken rond de onthullende vraagstelling die direct voortvloeit uit de opmerking van Bennett. Deze vraagstelling gaat als volgt. Indien we het allemaal eens zijn over het feit dat bijvoorbeeld zwarte aankomende baby’s een intrinsiek recht op leven hebben, zodat zelfs de geringste stap in de richting van hun afdrijving op basis van ras compleet verwerpelijk is, waarom vervalt dit intrinsieke recht dan plots wanneer het eliminatiecriterium niet langer het ras is, doch de gewenstheid van de aankomende baby?  Hoe komt het dat die ongewenste aankomende baby’s zo duidelijk het recht op leven wordt ontzegd, dat blijkbaar wel wordt toegekend aan bijvoorbeeld zwarte baby’s? Wanneer men recht heeft op iets, dan betekent zulks toch per definitie dat dit recht kan ingeroepen worden tegen diegenen die u het betrokken recht niet gunnen? Precies door deze tegenstelbaarheid is een recht daadwerkelijk een recht (en geen willekeurige gunst). Ofwel hebben aankomende baby’s geen intrinsiek recht op leven, en dan kan niemand principieel bezwaar hebben tegen mensen die de eliminatie van bepaalde categorieën aankomende baby’s bepleiten. Ofwel hebben aankomende baby’s wel intrinsiek recht op leven, maar dan dient dit recht – precies omdat het een recht is – ook gehandhaafd te worden tegenover diegenen die het recht in kwestie wensen te ignoreren. Ik weet niet hoe de belasteraars van Bennett, bijvoorbeeld diegenen die werkzaam zijn op de redacties van De Telegraaf of De Standaard, deze knoop ontwarren. Ik had daar gaarne iets over vernomen. Maar lasteraars, dat is bekend, zijn niet zozeer geïnteresseerd in waarheid en inzicht. Zij hebben meer belangstelling voor liegen en bekladden.

William Bennett hield ondertussen voet bij stuk. Hij verontschuldigde zich niet, maar eiste integendeel verontschuldigingen (die hij uiteraard nooit zal aangeboden krijgen) van diegenen die hem door het slijk sleurden. Heel moedig, want het is moeilijk om in dit wereldwijd regime van pc-terreur simpele waarheden te blijven verdedigen, en coherente gedachten te blijven uitspreken.