Blogger Francis Devriendt schreef op 21 juni jongstleden 2004:

De vraag kan niet uitblijven: moet België nog wel bestaan in 2020. Of, waarom niet, in 2010 ? Wist u dat er een denkgroep is rond ex-KBC-baas Remi Vermeiren die om de twee maanden in De Warande in Brussel samenkomt ? In 2004 bekijken ze het "waarom" van een Vlaamse onafhankelijkheid, in 2005 het "hoe". De denkgroep brainstormt, bestelt teksten en graaft oude adviezen weer op, wat uiteindelijk zal resulteren in een publiek verslag. Het is een besloten clubje van 30 financiers, knappe koppen van studiecentrums, ondernemers en consultants. Openlijk praten over secessie is voor politiek correct denkend Vlaanderen immers gelijk aan dweperij met het Blok.

Eind vorige maand trad deze denkgroep "In de Warande" uit de beslotenheid, en publiceerde haar "Manifest voor een zelfstandig Vlaanderen in Europa". Dit boek van 252 pagina's kreeg ik vanmiddag in handen. Een bespreking hebt u dus nog te goed, binnenkort. Een eerste blik op het boek leert alvast dat het stevig, wetenschappelijk onderbouwd werkstuk gaat dat een schat aan cijfermateriaal bevat.

Hoe werd dit rapport in de pers onthaald? De Standaard besprak het manifest uitvoerig in zijn economie-rubriek. Het weekblad Knack maakt er op zijn voorpagina een karikatuur van: een dikke kapitalist met sigaar in de mond, die zegt "België moet weg!". Binnen was een uitgebreid interview te lezen met Remi Vermeiren, boegbeeld van de denkgroep. Vorige zaterdag publiceerde De Morgen een artikel waarin Tom Cochez de denkgroep afdeed als een verzameling oude nostalgici die als een "duikboot voor Vlaams Belang" optreden. Cochez suggereert dat het geen toeval is dat de groep het manifest voorstelde precies in de week voor een economische congres van Vlaams Belang.

De reacties in de Franstalige pers waren, het kan moeilijk anders, negatief. Dirk Vanoverbeke titelt in Le Soir van 26 november: "Le livre qui enterre La Belgique", het boek dat België begraaft. In diezelfde krant stelt Marc Reynebeau meteen dat de groep "geen enkele democratische legitimiteit heeft".

Tony Vandeputte, ere-gedelegeerd bestuurder van het Verbond van Belgische Ondernemingen, publiceerde op 1 december in La Libre Belgique een opiniestuk tegen het manifest, waarin hij echter ook een zeker begrip toonde:

Het Warande-groepje is samengesteld uit nostalgische vlaams-nationalisten die van elke gelegenheid gebruik maken om hun ideaal te promoten. Toch bevindt er zich in hun schoot ook een handvol universitairen en bedrijfsleiders die ontgoocheld zijn door het ontbreken van een krachtig sociaal-economisch beleid dat België op het goede spoor zet. Zij zijn ook onthutst door wat zich vandaag in Wallonië afspeelt. Hun ongerustheid is gefundeerd en hun boodschap zou gehoord moeten worden door de federale politici - die met het solidariteitspact al een eerste stap in de goede richting hebben gezet - en vooral door de Waalse politici.

Vandaag werd bekend dat Herman De Bode, managing partner van adviesbureau McKinsey Benelux, opstapt. Le Soir schrijft niet zonder enig leedvermaak:

Door een manifest te ondertekenen voor de onafhankelijkheid van Vlaanderen, heeft de topman zich in een onhoudbare positie geplaatst. [...] De man heeft het zelf toegegeven: 'persoonlijke stellingnames hebben me gedwongen tot dit ontslag'. [...] Door deel te nemen aan de uitwerking van dit manifest heeft Herman De Bode zich verbonden met enkele volgelingen van le repli communautaire. Vervelend voor een multinational die klanten heeft in de vier windstreken van de planeet, inclusief Brussel en Wallonië. [...] Erg vervelend voor een consultant die het Waalse Gewest tot zijn klanten kan rekenen.

De Bode blijft echter partner (mede-eigenaar) bij McKinsey, maar ziet dus af van zijn positie als topman voor de Benelux. Hij bevestigt dat hij het manifest in persoonlijke naam, in zijn hoedanigheid van burger en van topman van de Brusselse afdeling van Voka, de Vlaamse werkgeversorganisatie, heeft ondertekend. In een persbericht zegt McKinsey:

Dhr. De Bode heeft in zijn hoedanigheid als privé-persoon bijgedragen tot het Manifest van de denkgroep 'In de Warande'. Als bedrijf was McKinsey hier op geen enkele manier bij betrokken. McKinsey heeft geen specifieke mening of standpunt over het politiek debat betreffende de toekomst van België.

De Bode en McKinsey Benelux kwam vorig jaar in het nieuws naar aanleiding van het Prospero-rapport, een analyse van de sterktes en zwakheden van de Belgische economie. Het adviesbureau betaalde dertig manmaanden uit eigen zak voor deze studie. In het rapport werden aanbevelingen geformuleerd voor de politiek. Een aantal van de analyses en aanbevelingen dienden als basis voor het economische programma van de VLD dat op een congres in mei 2005 werd bekrachtigd.

Rudi De Kerpel, een bloggende ondernemer met goede contacten in VLD- en NVA-kringen, en tot vorig jaar lid van de raad van bestuur van de VRT, maakt deel uit van de denkgroep "In de Warande". In een reactie aan LVB.net stoort hij zich aan de stemmingmakerij rond het manifest. De Kerpel:

Tom Cochez schreef in De Morgen dat de denkgroep vooral uit oude mannen, 'gezaghebbende stemmen uit de vorige eeuw', bestaat die 'weinig of geen verantwoordelijkheid meer dragen in het bedrijfsleven'. Als 34-jarige ondernemer ben ik het levende bewijs dat de stemmingmakerij van Cochez niet klopt. En als je de hetze ziet die tegen Herman De Bode werd gevoerd, de druk en de chantage die tot zijn ontslag hebben geleid, dan hoeft het niet te verwonderen dat heel wat captains of industry in Vlaanderen liever wachten tot hun pensioen om hun standpunten voor Vlaamse onafhankelijkheid te uiten.

Merkwaardig is dat de denkgroep niet over een website beschikt. Het manifest, uitgegeven bij Roularta Books, is dus enkel te raadplegen in boekvorm (ISBN 90-5466-993-4). Verkrijgbaar in de boekhandel, of via Proxis of Azur.