@ Luc: Jammer dat ik zes jaar geleden nog niet politiek geëngageerd was, laat staan me bevond in Wielsbeke...

Voorts moet ik de illustere onbekende 'mvd' eveneens gelijk geven: Als Vlaams-nationalist enerzijds, maar economisch liberaal anderzijds, vond ik bijvoorbeeld de overname van Electrabel door het Franse Suez op zich geen slechte zaak. Dit was niet meer of niet minder dan een gevolg van de vrije mondiale handel. En het toeval wou nu eenmaal dat het een Frans bedrijf wilt. Persoonlijk had ik wat schrik dat Belien in zijn toespraak in zekere zin de socialistische filosofie van de "strategische nutssectoren" volgde, waaronder ook de energiemarkt geïmpliceerd wordt. En natuurlijk kan men zich de vraag stellen waarom het Belgische apparaat zich destijds zo heftig verzette tegen een overname van Sabena door het Nederlandse (!) KLM, maar dat wil niet zeggen dat Vlaanderen dezelfde anti-markthouding moet aannemen als Wallonië

Om het over hetzelfde thema te hebben, zijnde de manier waarop zelfs de meest Angelsaksisch-conservatieve en liberale Vlaams-nationalisten onder toch nog via een corporatistisch overheidsapparaat de Vlaamse identiteit proberen overeind te houden, wou ik toch ook nog even verwijzen naar diezelfde dag, de slottoespraak van Boudewijn Bouckaert. Oké, hij sprak dan wel als OVV-voorzitter, maar ik vraag me toch nog steeds af of datgene wat hij toen gezegd had niet regelrecht indruiste tegen zijn nochtans doorgaans rechtlijnig liberale principes die hij als Nova Civitas-voorzitter hanteert. In zijn slotrede verwees Bouckaert namelijk naar een recent besluit van de lokale overheid van de Vlaams-Brabantse gemeente Merchtem om goederen op markten verplicht in het Nederlands uit te laten stallen en te prijzen. Hoogstwaarschijnlijk zal ik de enige Vlaams-nationalist zijn die hier radicaal tegen is. Het gaat hier tenslotte om de persoonlijke goederen van een verkoper, die hij of zij zou moeten kunnen aanbieden in de taal die hij of zij wenst. Indien men de problematiek van de verfransing en vermagrebijning, niet alleen in Vlaams-Brabant, maar in heel Vlaanderen, wenst op te lossen, dan is de rol van de overheid terzake beperkt tot het stimuleren van de burgerzin door niet via snel-Belg-wetten, faciliteitengemeenten, migrantenstemrechten en dergelijke meer de nieuwkomers proberen te paaien; maar wel door een actief inburgeringsbeleid in te voeren. Wat er op die markt gebeurt, is iets wat de burgers zelf onderling moeten oplossen. Maatschappelijke betrekking wordt namelijk niet alleen gecreëerd door de overheid, maar voornamelijk door de burgers (het individu) zelf. Dat betekent dat de inwoners uit Merchtem bijvoorbeeld de Franstalige markt kunnen boycotten door er geen producten meer te kopen. Het zal vlug over zijn met die vervreemdingsgolf!

@Xavier: Zes jaar geleden is Thatcher een bezoekje komen brengen in Wielsbeke, hier op een steenworp van Waregem:

@ Nickonomics:

Je vergist je. Margareth Thatcher heeft onlangs nog op haar 80ste verjaardag op 13 oktober laatstleden een toespraak aan haar genodigden gegeven, en dit tegen het doktersadvies in. Ze is dus nog wel degelijk eloquent genoeg om haar publiek te boeien.

Ik denk persoonlijk dan ook niet dat haar een toespraak laten houden slecht is voor haar gezondheid; maar daarentegen vrees ik dat een bezoek aan deze neofascistische overheidsgecontroleerde staat haar gezondheid weinig deugd zal doen. En als ze in Brussel nog eens een PS'er tegen het lijf mocht lopen - Philippe Moureaux, Freddy Thielemans of zo... - krijgt ze helemaal een beroerte...

Neen, we kunnen het het arme mens toch niet aandoen zich op zulk een respectabele leeftijd naar dit socialistische snertland te laten overkomen? Dat is gewoonweg puur saddisme!

Ik ben het grotendeels eens met wat Paul Beliën zegt zowel over wat fout ging in het verleden, als over wenselijke ontwikkelingen in de toekomst. Toch twee opmerkingen.
Vooreerst hebben we over de voorbije decennia zoveel bevoegdheden overgedragen aan supranationale entiteiten, in de eerste plaats de EG, dat een beslissing over onafhankelijkheid niet langer de onze zal blijken te zijn. En een aantal andere grote staten (Frankrijk, Spanje, Italië ...) zullen nooit dulden dat Vlaanderen het slechte voorbeeld geeft. Ze hebben zelf teveel te verliezen. M.a.w. binnen het huidige Europa is Vlaamse onafhankelijkheid m.i. ondenkbaar.
Ten tweede frappeert de opmerking over de Franse macht over onze energiebevoorrading me. Laat me eerst duidelijk maken dat ik het ermee eens ben. Maar het is een vreemde opmerking vanwege iemand die zich als een economisch libertariër omschrijft. Natuurlijk kan je argumenteren "ik ben libertariër en wil die dingen aan de markt overlaten, maar de Fransen hebben het zo niet begrepen", maar dit soort redenering maakt het econ. lib. tot een zeer theoretische oefening: in de imperfecte wereld waarin we leven is het dan geen operationele leidraad. Trouwens, waarom de redenering over het belang van economische zelfstandigheid wel maken over energie, en bv niet over landbouw (dit dan natuurlijk op Europees, niet op Vlaams niveau)?
Dit brengt me tot een meer algemene vraag -en de vraag strellen betekent niet dat ik het antwoord heb, of me op een antwoord wil vastpinnen: is het werkelijk zo eenvoudig als soms in BJ wordt gesuggereerd om tegelijk economisch libertariër en ethisch-maatschappelijk conservatief te zijn?

De assertiviteit waarmee Beliën het Vlaamse Stockholm-syndroom te lijf gaat is natuurlijk verfrissend. Maar in zijn aanval op "Europa" gooit hij imho het kind met het badwater weg. Europa is een vrij sterk autarkisch blok, net zoals de VS. Dat betekent dat de intra-Europese handel nog altijd stukken belangrijker is dan de externe. De eenheidsmunt en de harmonisatie van fiscaliteit en welvaart eisen natuurlijk een convergentie die het niveau van een pure vrijhandelszone ver te boven gaat. De munt kan immers niet meer worden gebruikt om competitiviteitsverschillen op te vangen. Dat eist ook een uniforme stem naar buitenuit, geen Jnuskop waarvan de ene mond de VS in Iraq steunt en de andere boe roept.

Als we de Europese (con)federatie opgeven, dan geven we ook een stuk economie en handel op. De vraag is dus niet of we "Europa" moeten opgeven, maar wel of we *dit* (Frans-Duits) Europa moeten ontlopen. Het leek 5 jaar geleden wel politieke SF maar het ondenkbare van toen lijkt nu al wat minder absurd. En dat is een splitsing in de EU. De motors van de EU *zelf* leven hun stabiliteitspakt niet na. Griekenland met een hoog Wallonie-gehalte en Italie worden een blok aan het Euro-been. Belgie ook, maar alleen gemiddeld door de onzalige unie met de Walen.

Een eigen Vlaamse munt schept heel wat merkantiele bezwaren in een open economie als de onze. Maar een gemeenschappelijke munt kan niet worden volgehouden zonder een gemeenschappelijk politiek, fiscaal en economisch project. Het zou in een "buitenlands" perspectief daarom voordelig zijn dat de EU wordt gesplitst in een noordelijke en zuidelijke zone. De Mediterane EU kan de Lire terug invoeren, en de Atlantische EU... het Europond. Dat wordt weer vreemde muntjes meenemen op weg naar de Provence.

Als iemand er in slaagt Thatcher uit te nodigen in België zou ik zeker komen maar ik denk helaas dat wegens haar huidige toestand ze geen toespraken meer houdt.

Daarnaast: ik heb liever op de eerste plaats een anti-staat partij. En inderdaad, die vind je tegenwoordig nergens.

Helaas, zijnde in het buitenland kon ik niet aanwezig zijn.
HELEMAAL akkoord met de heer Beliën's tekst.
Twee opmerkingen:
1. Zijn vlaggen opmerking: ik ben er zeker van dat Paul niet bedoelt dat een Corsikaanse vlag minder waard is dan een Engelse. Hij spreekt over STRATEGIE en ZELFRESPECT. Daarom moeten we beginnnen onze vlag te hangen naast vlaggen die hij opnoemt. Niet omdat het ene of andere volk of diens vlag meer of minder waard zou zijn.
2. Cogito's opmerking: ik vraag me ook af of hier niet de kiemen worden gelegd van een nieuwe partij. Ik weet, nog maar eens een nieuwe partij, maar hoevelen zouden zich niet thuisvoelen in een pro-vrije markt, anti Belgische, anti-EU, Vlaamsgezinden en conservatieve waardenpartij? Ik in ieder geval wel.
Eddy

Ikzelf was ook aanwezig op de OVV-bijeenkomst afgelopen zaterdag, en heb eveneens met veel bewondering en eensgezindheid de redevoering van Paul Belien opgeluisterd (de eerlijkheid gebied me overigens te zeggen dat dit zowat de beste interventie van alle sprekers was)

Maar met één zaak was ik het toch echt wel fundamenteel oneens. U zei namelijk dat het 'ronduit ergerlijk' is de Vlaamse Leeuw steevast te zien hangen naast vlaggen zoals die van Bretagne, Catalonië, Zuid-Tirol, Wallonië enzomeer. Van waar die afkeer? U suggereerde namelijk dat door de Vlaamse leeuw gelijk te stellen aan de vlaggen van hoger genoemde regio's, Vlaanderen gebagateliseerd wordt tot een loutere provincie in Europa. En wie zegt dan dat die andere regio's een Europese provincie willen vormen? Het is tenslotte toch evenzeer het recht van de Catalanen, de Basken, de Bretoenen en dergelijke meer om zich van hun respectievelijke 'moederlanden' af te scheiden, indien hiervoor een democratische meerderheid te vinden is. Net zoals er in Vlaanderen een meerderheid zou moeten zijn om zich van België af te keren.

En inderdaad, het Vlaams Belang - om het beestje ineens maar bij naam te noemen - is vurig pleitbezorger van een 'Europa der volkeren' waarin Vlaanderen mee zou opgaan, als een corporatistische en anglofobe natiestaat annex provincie. Iets waar ik het totaal mee oneens ben. Ikzelf ben daar niet geheel voor te vinden, omdat een volk niet per definitie door een aantal objectief waarneembare parameters zoals religie of taal gedefiniërd hoeft te worden (zie Zwitserland, dan ondanks linguïstieke verscheidenheid toch ook wel een volk/natie genoemd kan worden) , maar ik blijf natuurlijk wel bij mijn hoger genoemd standpunt dat ieder volk wel het recht zou moeten behouden zelf een staat te vormen. (Mochten de Italiaans sprekende Zwitsers bijvoorbeeld ooit tot het besluit komen een onafhankelijke staat te komen, dan is dit hun volste recht. Maar dit zal in praktijk natuurlijk niet gebeuren)

Bovendien kan een los Europees verband waarin Catalonië, Baskenland, Bretagne, Vlaanderen enzovoort opereert, perfect passen in het gedroomde Angelsaksische Europees model: Zijnde een, zoals eerder gezegd los, verband dat vooral zou moeten dienen als vrijhandelszone en (relatief beperkte) bevoegdheden inzake justitie, terrorismebestrijding en defensie. Kortom, voor mij is de vlag van het Verenigd Koninkrijk of de VSA zeker niet meer of minder waard als die van Zuid-Tirol of Padanië.

Ik vind Paul Belien’s analyse van onze geopolitieke omgeving uiterst waardevol en het wordt inderdaad tijd dat Vlaanderen zich profileert als een natiestaat en het Vlaams Belang zich zonder complexen, in het buitenland, aandient als de grootste Vlaamse (en overigens ook Belgische) politieke partij. Het Vlaams Belang moet gaan praten met beleidspartijnen in de andere Europese landen en niet met partijen die spectakel opvoeren in de marge.
We begrijpen heel goed dat die weg moeilijk is zowel voor de politieke als de niet politieke Vlaamse Beweging. Een voorbeeld: de Bilderberggroep is een belangrijk geopolitiek forum. Tot die club behoren, wat België betreft: Etienne Davignon, Jan Huyghebaert, Maurice Lippens en Daniël Janssen, allemaal topfiguren van het Brussels Belgisistisch establishment, die, stuk voor stuk, niet zullen nalaten, in internationaal gezelschap, de Vlaamse aspiraties te ridiculiseren.
Maar die Brusselse salons zijn ook doodsbang voor een goede verstandhouding tussen Nederland en Vlaanderen en ik kan me niet van de indruk ontdoen dat de recente beledigende uitlatingen van een paar “Vlaamse” ministers aan het Nederlandse adres geïnspireerd zijn door anti- ederlands gestook in die Brusselse salons. Vlaanderen zou er de Nederlanders kunnen op wijzen dat dit Belgisistisch anti-Nederlands gestook:
· Een samenwerking tussen KLM en SABENA onmogelijk gemaakt heeft;
· Er voor gezorgd heeft dat ABN-AMRO naast de Generale Bank greep;
· De Vlaamse post en telecommarkt afgeblokt wordt voor KPN,
en dat, met een onafhankelijk Vlaanderen, dat niet waar zou zijn.

Zou een andere overwegenswaardig idee niet dit kunnen zijn: Vlaanderen wordt eerst onafhankelijk. Daarna zoekt het eerst toenadering en later vereniging met (Noord)-Nederland? Ik meen dat alleen op die wijze 175 jaar separatisme teniet kan gedaan worden. Voor mijn part mag Frans-Vlaanderen er ook nog bij. Die hereniging met (Noord)-Nederland is toch niet zo gek als het voor sommigen lijkt: wij spreken dezelfde taal, behoren tot dezelfde economische regio in de delta van de grote rivieren. Godsdienst (protestantisme versus katholicisme) kan in de huidige maatschappelijke realiteit geen splijtzwam meer zijn tussen noord en zuid. Gelijk vallen ook alle bezwaren weg tegen een "te klein" onafhankelijk Vlaanderen.

1. “De flaminganten hebben in beide wereldoorlogen de verkeerde keuze gemaakt door met Duitsland te collaboreren.”
Die keuze was op zich geen vergissing.
In Wereldoorlog I ondervonden de flaminganten dat ze in oorlogstijd evenmin iets van België te verwachten hadden als in vredestijd. Ze wisten bovendien dat Frankrijk zou blijven pogen Vlaanderen te overheersen. Het streefde niet noodzakelijk naar een regelrechte aanhechting, maar minstens toch naar een veralgemeende verfransing (of verwaalsing), op cultureel, politiek, diplomatiek en industrieel gebied. Zij kozen dus de kant van de erfvijand van Frankrijk.
Na Wereldoorlog I meenden de Duitsers, volgens mij met reden, dat zij het recht hadden de onrechtvaardigheden van het Verdrag van Versailles te herstellen. De flaminganten hadden hun eigen grieven. De verbeteringen die de Duitse bezetter aan het statuut van de Vlamingen had aangebracht, waren teniet gedaan of afgezwakt. Ze gingen dus opnieuw met Duitsland samenwerken, omdat ze geen steun verwachtten van om het even welke andere Europese staat.
Hun twee keuzes waren dus alleen retrospectief verkeerd. Niemand kan bewijzen dat het bij een Duitse overwinning voor Vlaanderen niet helemaal anders was geworden.

2. “Ook vandaag zet Frankrijk zijn pogingen om ons in te palmen onverminderd voort.”
Mij moet u daarvan niet overtuigen. Een verdere verfransing (verwaalsing) van Vlaanderen kan in de huidige omstandigheden nog ergere gevolgen hebben dan voorheen. Ze zou tot een verregaande afrikanisering leiden.
Wie kan Vlaanderen daarvan vrijwaren, met andere woorden Vlaanderen helpen zijn onafhankelijkheid te verwerven? De grote continentale machten Duitsland en Frankrijk? Dat laatste land zelfs maar vermelden is natuurlijk absurd. Daarbij zegt u zelf dat die twee kornuiten de Europese Unie aan hun controle willen onderwerpen. Wat kan hen dus het lot van enkele miljoenen Vlamingen schelen? Italië, Portugal en Spanje zullen uit cultureel racisme elke medewerking weigeren aan een achterlijk zootje dat in eigen land en in Europa het Romaanse overwicht tegenwerkt. Nederland en de Scandinavische landen? Die zijn, ondanks enkele sporadische tekenen van heropleving, zo grondig aangevreten door het rot van het moderne humanisme dat ze niets meer gemeen hebben met een klein Europees volkje dat zeurt over het behoud van zijn taal en droomt van een eigen staat. De Centraal-Europese landen? We hebben weinig invloed op het verdelen van de Europese subsidies, dus zijn we “quantité negligeable”.
Het meest dramatische is dat Vlaanderen zelf niets kan bekomen, nationaal noch internationaal. Alle regerende Belgische Vlaamse partijen, en als men de federale en de Vlaamse regering optelt, zijn ze dat allemaal, zijn volledig verknecht aan België en het internationalisme. Zij zullen de Vlaamse onafhankelijkheid eerder tegenwerken.
Wat blijft er dan over? U ziet een oplossing in steun van de Verenigde Staten en Groot-Brittannië, dus in een nieuwe collaboratie. Zij zullen Vlaanderen misschien beloftes doen, maar die zullen niet ingelost worden. Voor de meeste Britse politici is Vlaanderen waarschijnlijk een uitgebreid akkerland ten Noorden van de Europese hoofdstad, bewoond door kinkels die koppig de verfijnende invloed die uitgaat van hun Franstalige landgenoten, afwijzen. De aanhang van de Verenigde Staten loopt wereldwijd en almaar sneller terug. Indien niet bij de omgekochte regeerders, dan toch bij hun onderdanen. Op een bepaald ogenblik zal de VS tegenover het vijandige Europa opnieuw zoete broodjes moeten bakken. België, inclusief Vlaanderen, zal dan één van de geschenkjes zijn om Frankrijk te vertederen.

Hoewel de zelfstandigheid van Vlaanderen voor mij een verloren zaak is, ben ik het met uw conclusie eens : we kunnen het niet zelf, laat ons dus collaboreren. Wat kunnen we in godsnaam anders doen? Maar zoals u wil ik de Vlaamse Beweging helpen bevrijden uit haar “kneuterigheid”. Mijn collaboratiebereidheid reikt namelijk verder dan de Angelsaksische wereld. Zij betreft iedereen die een acceptabel aanbod doet, ook Russen, Chinezen, Turken, Arabieren.

Voor de individuele Vlaming blijft er natuurlijk nog een andere oplossing: hij kan emigreren. Maar waar kan een verstokte behoudsgezinde naartoe? Misschien naar Singapore, waar o.a. drugsmokkelaars nog fluks worden opgeknoopt.

Worden stilaan in het politieke landschap de juiste ingrediënten verzameld voor een volwaardige continentale conservatieve partij naar Angelsaksisch model, bestaande uit die delen van het Vlaams Belang, VLD, CD&V en N-VA die het schoentje past?

Deze toespraak mag alvast gelden als het aroma, dat de aandacht trekt voor de smaak van het gerecht.

Vanmorgen heb ik op de Staten Generaal van het OVV heel erg genoten van deze toespraak. Opvallend was het hoeveel bijval deze toespraak kreeg van het publiek, dit in tegenstelling tot het gemor tijdens sommige andere toespraken. Belien weet wat de basis van de Vlaamse beweging echt wil. Duidelijkheid, geen halfslachtigheid of eerloze compromissen. Ook Bruno Valkeniers heeft tijdens zijn korte tussenkomst daarop gehamerd.
Weten wat we willen en er voor gaan. Met een natuurlijke flair en uitstraling van macht, niet in, onder of naast het belgisch systeem, maar er boven. Hoe lang moeten we nog wachten voor onze politici dit gaan beseffen ? Moeten we echt 3 generaties van uinversitair opgeleide Vlamingen hebben (zoals Joost Ballegeer schrijft) voor Vlaanderen onbevangen en in brede kring onafhankelijkheid durft eisen ?

De Europese top van dit weekend heeft nogmaals aangetoond dat Paul Belien gelijk heeft wanneer hij stelt dat er een Frans-Duitse as is en dat de EU hierop gericht is en wordt. Hij heeft eveneens gelijk wanneer hij stelt dat de Vlaamse Beweging enerzijds en NV-A en VB anderzijds niet de juiste visie hebben als het gaat om Vlaanderen in Europa en de wereld. Ik onderschrijf dan ook de optie die Paul Belien maakt dat Vlaanderen zich als (toekomstige) natiestaat aan de wereld moet presenteren en niet als een regio. Dat zij die streven naar Vlaamse autonomie dringend op de juiste plaats en bij de juiste mensen in de wereld aan PR moeten gaan doen, is bijgevolg een logisch gegeven. Het lijkt mij inderdaad de enige manier om op het moment dat het zal nodig zijn de nodige internationale steun te krijgen voor Vlaamse onafhankelijkheid. Ik hoop van harte dat dit besef mag groeien bij allen die Vlaamse onafhakelijkheid nastreven.