Tien dagen geleden pleitte kamervoorzitter Herman De Croo voor de privatisering van de VRT of van delen ervan. De Croo deed zijn uitspraak in het politieke discussieprogramma "Polspoel en Desmet" op VTM. De geschreven pers besteedde uitgebreid aandacht aan de uitspraak van De Croo. Niet zo de VRT: die zweeg het dood. Niks in het radionieuws, niets in het tv-journaal, niets op teletekst. Hugo Camps in De Morgen van 14 januari:

Is De Croo een backbencher? Neen, hij is de eerste burger van het land. Is de mening van De Croo representatief? In ieder geval representatiever dan die van Anke Van dermeersch. Is De Croo een hemelfietser? Ja, maar hij houdt al dertig jaar stand in de politiek. En niet als piccolo. Stel dat De Croo in Polspoel & Desmet, quasi zinsverbijsterd, had gekraaid dat het koningshuis op de schop moet. Zou de VRT die dag het journaal hebben geopend met een zeeplawine in Zimbabwe? Of met de staking in een distributiebedrijf?

Het is niet prettig om, par personne interposée, in eigen vlees te snijden, maar je bent openbaar of je bent het niet. De dag dat de Kamervoorzitter zich als bomauto op de Reyerslaan meldt, hoor je daar als openbare omroep een klein berichtje aan te besteden. Desnoods tussen neus en lippen door, maar niet vertraagd door krukken.

De VRT selecteert naar beginsel en profijt en gedraagt zich daarmee als een geprivatiseerde zender. Mijn kind, mooiste kind. Handen af! Objectiviteit alla, maar niet als zelfbeschadiging. Publieke miezerigheid dus.

Ja, we weten wel dat Camps wat kribbig is op de VRT sinds hij geschrapt werd uit de begeleidingscommissie van "De Grootste Belg", maar hij slaat hier wel spijkers met koppen. Als openbare omroep is de VRT statutair en decretaal verplicht om nieuws te brengen op een neutrale en objective manier.

Mark Grammens schrijft vandaag in Journaal:

Toen men destijds toeliet dat de VRT het nieuws manipuleerde ten nadele van het Vlaams Blok/Belang, wist men kennelijk niet welk een gevaarlijk precedent men toen invoerde. Het kwam erop neer dat de VRT eigenmachtig mocht beslissen wat wel en wat niet over of in verband met het Vlaams Belang mocht worden uitgezonden en dat hierbij andere dan objectieve criteria mochten gelden. Sindsdien past de VRT deze regel op het gehele nieuws toe, waardoor die zender een hoge mate aan onbetrouwbaarheid heeft gekregen.

Drijft Grammens hier de zaken op de spits? Wellicht. Ook zonder de Heilige Kruistocht tegen Vlaams Belang die tegenwoordig het politieke centrum van de Melkweg lijkt te zijn, zou de VRT vermoedelijk de uitspraak van De Croo hebben doodgezwegen. Het heeft mijns inziens méér te maken met de sluipende commercialisering van de VRT, sinds het beleid er bepaald wordt door gladde en minder gladde marketingboys als Aimé Van Hecke en Tony Mary.

Maar sinds de VRT "het stimuleren van de sociale dynamiek en cohesie" uitdrukkelijk als één van haar essentiële opdrachten beschouwt, heb ik geen vetrouwen meer in de neutraliteit en de objectiviteit van de VRT. Bij elk bericht in het VRT-nieuws kan je je nu afvragen of het geselecteerd werd op zijn nieuwswaarde of op zijn nut om de maatschappelijke cohesie te bevorderen. De VRT heeft nu bovendien zwart op wit de wapens in handen om het socialisme, dat als ideologische stroming meer de nadruk legt op een sterk maatschappelijk weefsel, in zijn berichtgeving te bevoordelen boven het liberalisme, dat de kracht van het individu beklemtoont. "Ah ja meneer, wij moeten nu eenmaal de sociale cohesie bevorderen, nietwaar!" Ingeschreven als middel in de strijd tegen "extreem-rechts", maar in de praktijk even goed bruikbaar tegen liberale stromingen. Een politicus pleit voor de privatisering van de sociale zekerheid? Oei, slecht voor de maatschappelijke cohesie, dus beter doodzwijgen.

Mag ik bij deze suggereren om in de volgende beheersovereenkomst tussen Vlaamse overheid en VRT naast "het stimuleren van de sociale dynamiek en cohesie" ook "het bevorderen van de vrijheid en van de ontplooiïngskansen van het individu" als een essentiële opdracht in te schrijven? Dat zal alvast helpen om de liberalen wat minder argwanend te maken tegenover het rode huis van wantrouwen. Of, nog beter: zorg ervoor dat de omschrijving van de opdracht politiek en ideologisch volledig neutraal is.