Yves Leterme is mislukt in zijn formatie-opdracht door de onwil van de Franstalige partijen in het algemeen en van de CDH in het bijzonder om te onderhandelen over een diepgaande staatshervorming. De VRT slaagde er donderdagavond in om in twee en een halve minuut de oorzaak van de mislukking samen te vatten in een beeldmontage met CDH-voorzitster Joëlle Milquet in de hoofdrol en met een soundtrack van Michel Polnareff uit 1965: La poupée qui fait non.

Bron: VRTnieuws.net

Mijns inziens kan de politieke crisis worden opgelost indien de Vlaamse partijen bereid zijn om in plaats van te praten, in actie te treden en een paar eenvoudige handelingen te stellen. Op 6 september komen in de Kamer Vlaamse wetsvoorstellen (1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8) aan bod over de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde. De Vlamingen kunnen deze splitsing met een eenvoudige meerderheid goedkeuren, meerderheid tegen minderheid, Nederlandstaligen tegen Franstaligen. Deze wetsvoorstellen voorzien geen enkele tegemoetkoming (zoals een inschrijvingsrecht in Brussel) aan de Franstalige inwoners van Halle-Vilvoorde.

Na de goedkeuring van zo'n wetsvoorstel kunnen de Vlaamse oranjeblauwe partijen rustig afwachten. De Franstaligen zullen de eenzijdige splitsing ongetwijfeld een rotstreek vinden, en ze zullen minstens tegemoetkomingen eisen voor de Franstalige inwoners van Halle-Vilvoorde. Van Vlaamse kant kan daar onder bepaalde voorwaarden over gepraat worden, ja. Als, en alléén als, er ook over een staatshervorming met een tweederde meerderheid kan gepraat worden. Anders niet.

Dit scenario zou ook gunstig zijn voor de Franstalige oranjeblauwe partijen. Zij hebben een excuus voor hun achterban. 'BHV is gesplitst, maar wij zitten er voor niks tussen. Wij hebben niet toegegeven, het zijn de stoute Vlamingen geweest die hun wil hebben doorgedrukt! Maar nu gaan we uit alle macht proberen toch iets uit de brand te slepen voor de Franstalige inwoners van Halle-Vilvoorde. Een inschrijvingsrechtje hier, een Franstalig ombudsmannetje daar. We zullen ons best doen'. U dacht toch niet dat de Franstaligen na zo'n eenzijdige splitsing van BHV het land zullen opblazen?

Kortom, als de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde in oktober gerealiseerd wordt via het democratische meerderheidsprincipe in plaats van via de aloude Belgische compromismethode (een beetje zoals met het gemeentelijk stemrecht voor migranten, dat ook door een parlementaire meerderheid werd goedgekeurd, terwijl een meerderheid van Vlaamse kamerleden tegen was), dan kan de onvermijdelijke situatie die daaruit zal voortvloeien meteen de oplossing voor de regeringsformatie dichterbij brengen. De eenzijdige splitsing van BHV zal een psychologische ommekeer veroorzaken: van één vragende partij (de Vlamingen, voor een staatshervorming) naar twee vragende partijen (de Franstaligen zullen vragende partij zijn voor corrigerende maatregelen voor de Franstalige inwoners van Halle-Vilvoorde). Deze zet zal de Franstaligen er ook aan herinneren dat zij in België een minderheid zijn, en dat aanhoudend verzet tegen de wil van de meerderheid het land ondermijnt, waarvan zij beweren dat het hen zo dierbaar is.

Op 15 juni 2004 verklaarde Yves Leterme dat vijf minuten politieke moed voldoende zouden zijn om BHV te splitsen. Straks krijgt zijn partij samen met de andere Vlaamse partijen de kans om dat ook te bewijzen. Vijf minuten politieke moed graag, bij de start van het nieuwe parlementaire jaar. En voor alle duidelijkheid: whishful thinking over het einde van België, de proclamatie van de Vlaame onafhankelijkheid of een samengaan met Nederland is voorbarig en niet relevant, en leidt ons alleen maar af van de hoofdzaak: het uitoefenen van Vlaamse macht op basis van een numerieke meerderheid binnen het reële Belgische staatsverband. Vlaamse macht, uiteraard niet als doel op zich, maar ten bate van een slanke en efficiënt werkende overheid die de tering naar de nering zet.

Tenslotte nog dit: tot aan de behandeling van de splitsing van BHV in de Kamer, weigeren de Vlaamse toppolitici best elke informatie- of formatie-opdracht waarmee het staatshoofd hen eventueel zou belasten. Laat een Franstalig formateur nu maar een paar weken zweten, ploeteren en aanmodderen, tot aan het catharsismoment. En als de Franstaligen filibusteren in de Kamer, zoals Louis Tobback voorspelt, laat de Vlaamse onderhandelaars dan maar wat filibusterenaan de formatietafel.