De Vergissing van Henri Rosenberg

From the desk of Jos Verhulst on Thu, 2005-09-29 21:20

In de laatste nummers van het Antwerps Forum (het blad van David Henri Rosenberg dat ook via het internet toegankelijk is/was?) kan men de perikelen rond de joodse Bais Rachel meisjesschool enigszins volgen. Bij het begin van het nieuwe schooljaar ging Rosenberg uitvoerig in op de conflicten tussen deze school en de inspecteurs van het onderwijsdepartement. Blijkbaar zijn al jarenlang problemen en speelt het Chinees restaurant ‘Blue Lagoon’ een rol als de plek waar de inrichtende macht (Satmar) en de onderwijsinspecteurs onderhandelden.

Satmar vertegenwoordigt volgens Rosenberg een ‘ultraorthodoxe stroming’. In de woorden van Rosenberg:

“Satmar belijdt en verkondigt een virulent antizionistische jodendom dat alle contact met wetenschappen, kunst en cultuur actief bestrijdt en dat analfabetisme tot een religieus dogma heeft verheven.” (AF 134, p.3)

Merkwaardig genoeg hebben deze vermeende ultra’s de laatste jaren aansluiting gezocht bij een reeks socialistische kopstukken. Zo riep Satmar bij de verkiezingen op om te stemmen voor deze goedgunstigen. Het gaat meer bepaald om de volgende lieden: Tuur Van Wallendael, Kathleen Van Brempt, Monica De Coninck, Fransy Van der Wildt en Jacky Cools-Braem. David Henri Rosenberg is serieus gebeten op deze politici omdat zij door hun steun aan Satmar het mee hebben mogelijk gemaakt dat honderden joodse kinderen lagere school doorliepen zonder Nederlands te leren. Volgens Rosenberg zijn zulke politici, en zelfs het hele onderwijsministerie, eigenlijk antisemieten:

“Dat de achtereenvolgende Ministers van Onderwijs en Inspecteurs die deze wantoestanden jaren lang geduld hebben, ware antisemieten moeten zijn om een non-opvoeding voor joodse kinderen te tolereren (een gedoogbeleid heet dit), die zij voor hun eigen kroost niet in de verste verte zouden accepteren [...] Wij vinden dat deze houding van onze gezagsdragers eerder kadert in een anti-joodse houding, die er niet mee inzit of joden nu analfabeten zijn of niet.” (AF 133, p.5)

Rosenberg beschouwt het onderwijs dat in de ultra-orthodoxe scholen wordt gegeven duidelijk als achterlijk en obscurantistisch. Door onbekenden werd na zijn stellingname een pamflet (in het Hebreeuws) verspreid waarin hij een vijand en een pervert wordt genoemd, alsook een volgens de Thora te vermoorden ‘verklikker,’ waarop de banvloek van God rust (AF 134, p.2). Het drukwerkje werd verspreid in de synagoge waar Rosenberg naar verwachting de dienst zou bijwonen. Blijkbaar werd dezelfde oproep tot moord ook al verspreid in 2003. Rosenberg had toen, in samenwerking met Hugo Coveliers, een proces gewonnen tegen een van de kopstukken van Satmar, die in vechtscheiding was betrokken. Merkwaardig is de volgende passage uit Rosenbergs verslag:

“Rabbijn Mendel Shafran uit Israël liet mij weten dat deze man naar joods recht een rodef is (= een belager) van zijn minderjarige dochters en dat men hem mocht verklikken (hij had een strafbaar feit gepleegd) opdat hij in de gevangenis zou belanden. Ik vroeg en kreeg dit schriftelijk van de Rabbijn.” (AF 134, p.4)

Blijkbaar bestaat er onder de Antwerpse joden dus een soort zwijgplicht, bepalende dat men bij bepaalde conflicten politie of gerecht pas mag verwittigen na toestemming door een rabbijn.

Volgens Rosenberg heeft Satmar intern reeds besloten om toe te geven aan de ministeriële eisen en komt de huidige weigering, die eind augustus in heel wat persartikelen werd vermeld, neer op een soort ‘window dressing’ bedoeld om joodse ouders te overtuigen van de superieure vroomheid van Bais Rachel ten opzichte van andere joodse scholen in Antwerpen. Evenwel publiceert Rosenberg (in AF 134, p.8) ook een bericht waaruit zou moeten blijken dat de minister Frank Vandebroucke de eindterm ‘seksuele voorlichting’ de facto heeft geschrapt door te bepalen dat de betrokken lessen zouden moeten gegeven worden binnen het kader van de lessen godsdienst waar geen controle voorhanden is. Andere joodse scholen zouden nu ook dit pad inslaan. In welke mate dit alles klopt is ons niet bekend.

"De subsidiërende staat"

Rosenberg rekent op de macht van de staat om zijn visie door te drukken tegen die van zijn ultra-orthodoxe volksgenoten in. Over de bezwaren die bepaalde joden hebben tegen de door het ministerie opgelegde ‘eindtermen’ schrijft hij:

“[A]ls het zo belangrijk is, moet men maar afzien van de subsidies, maar kennelijk is ook dat moeilijk [...] De subsidiërende Staat heeft er een andere visie op en wenst de jeugd deze voorlichting te geven.” (AF 134, p.9)

Dat is eigenlijk een cynische opmerking. De ‘subsidiërende staat’ waarover Rosenberg rept, is immers eerst en vooral ook een taxerende en rovende staat. De staat, de politici aan de macht en de onderwijsinspecteurs hebben het subsidiegeld niet door eerlijke arbeid zelf verdiend; zij hebben het met gebruikmaking van de staatsmacht bij de burgers weggeroofd. Ook de burgers die voor hun kinderen een ultra-orthodoxe school verkiezen hebben belastingen betaald.

Er zou geen probleem zijn wanneer de ouders die hun kinderen aan niet-gesubsidieerde scholen toevertrouwen het stuk belasting niet moeten betalen dat aan onderwijs wordt besteed. In afwezigheid van zo’n belastingsvrijstelling ontstaat evident onrecht: de ‘ultra-orthodoxe’ ouders zouden dan gedwongen worden, en dit zonder dat ze tegenover hun kinderen of tegenover gelijk wie enig onrecht hebben gepleegd, om eenzijdig mee te betalen voor de opvoeding van kinderen wel in gesubsidieerde scholen les volgen. Met andere woorden: de staat wordt in zo’n geval gebruikt als machts- of plunderapparaat om bepaalde visies of levenswijzen te bevoordeligen op de kap van andere visies of levenswijzen.

Met kinderrechten heeft dit niets te maken. Indien kan aangetoond worden dat in een school als Bais Rachel de rechten van de daar lesvolgende kinderen worden geschonden, dan moeten de verantwoordelijken juridisch worden vervolgd en veroordeeld. Indien dit niet kan aangetoond worden, dan heeft de staat zich met de hele kwestie niet te bemoeien. Een democratische staat kan zich per definitie niet met de opvoeding van de burgers bezighouden. Zo’n opvoedende activiteit zou immers impliceren dat er naast en boven de burgers een instantie bestaat die oordeelt over de kwaliteit en de wenselijke eigenschappen van de burgers en aansluitend maatregelen neemt ter verbetering van de burgers. Het bestaan van zo’n instantie is niet verenigbaar met het concept van burgerlijke soevereiniteit dat de grondslag vormt van de democratie. In een democratie voedt de staat de burgers niet. Integendeel: de democratische staat implementeert wat de niet door de staat opgevoede burgers soeverein en in gemeenschap beslissen. Er zijn levensdomeinen, zoals opvoeding, waarmee de staat zich niet kan bezighouden zonder zijn democratisch karakter te verliezen.

Men kan alleen maar sympathiseren met de hang van David Henri Rosenberg naar meer verlichting, en men kan onmogelijk minder dan de volle honderd procent solidair met hem zijn in verband met de bedreigingen die aan zijn adres zijn geuit. Maar het zou wenselijk zijn indien Rosenberg op onderwijsgebied een klaardere kijk zou ontwikkelen op de nefaste rol die de staat en de politieke klasse op dit vlak spelen. De staat is niet het aangewezen instrument om anderen tot het aannemen van de eigen opvoedkundige opvattingen te dwingen. Wie nieuwe opvoedings- en onderwijsbenaderingen voorstaat worde bij voorkeur zelf op onderwijsgebied actief om aldus anderen via de eigen praktijk en realisaties te overtuigen.

Verbod

Ondertussen zullen we de wekelijkse bespiegelingen van de heer Rosenberg niet meer via zijn webstek kunnen volgen, want na nieuwsbrief 135 lezen we aldaar het volgende onthutsende bericht:

“In gevolge een Psak Din (= gerechtelijke uitspraak) van de Welkeerwaarde Heren Opperrabbijnen van Antwerpen, Rabbijn D.M. Lieberman van Shomrei Hadass en Rabbijn E. Sternbuch van Machsike Hadass, is ons verbod opgelegd om ons weekblad nog verder via Internet aan te bieden (zie hierover in Forum nummer 136). Alleen onze abonnees ontvangen het weekblad per e-post.”

Tiens, tiens... Rare

Submitted by Arnold Van Damme (not verified) on Fri, 2005-10-21 13:39.

Tiens, tiens...
Rare toestanden....
Is hij nog steeds lid van de balie?

I don`t know this Mr.

Submitted by Reuven (not verified) on Thu, 2005-12-22 01:04.

I don`t know this Mr. Rosenberg personally, but if I read his website I get the impression he is full with hate against authentic Judaism and especially the Satmar Chassidus. To lead a "crusade" against all what seems to be Satmar is obviously his main obsession. But - B"H - he will not succeed but fail.

Bij de uitvoerige reactie

Submitted by Jos Verhulst (not verified) on Fri, 2005-10-14 11:15.

Bij de uitvoerige reactie van de heer Rosenberg passen toch enkele opmerkingen:

- de bewering, als zou het in eer herstellen van het “conservatieve katholieke onderricht” op mijn agenda staan, is patent absurd. Ik ben helemaal niet katholiek en heb geen binding met al dan niet conservatief katholiek onderwijs. Ik beschouw mijzelf ook niet bepaald als “conservatief” (whatever that means) of “progressief” (whatever that means). Indien u mij van een etiket wenst te voorzien zou “libertariër” nog het best passen. De bewering dat ik de Jesode Hatora- Beth Jacob scholen zou “benijden”, is grotesk. Ik ken die scholen nauwelijks, en ik benijd überhaupt geen enkele school.

Mijn agenda is: vrijheid van onderwijs voor de gezinnen. The proof of the pudding is in the eating: mijn vrouw en ik hebben onze kinderen daadwerkelijk naar geen enkele middelbare school gestuurd. Dat gebeurde niet omdat wij het bestaande onderwijs niet “conservatief” genoeg vonden, maar omdat wij het schoolsysteem an sich als onefficiënt en erg kindonvriendelijk beschouwen. Onze kinderen leerden gewoon thuis. Daardoor konden ze hun ASO-diploma halen rond hun zestien ipv rond hun achttien jaar, met inzet van hooguit een vijfde van het aantal studie-uren dat normaal in een school wordt aangewend.

Het bestaande schoolsysteem is, voor zeer veel kinderen, inzake leerprestaties compleet inferieur aan goedgeorganiseerd thuisleren. De staat kan het bestaande systeem slechts handhaven door de eigen (‘erkende’) scholen fiscaal-financieel zwaar te bevoordeligen. Concreet: een kind in de gesubsidieerde middelbare school kost de staat ruim zesduizend euro per jaar. Onze vier kinderen zouden, indien ze school hadden gelopen, de belastingbetaler dus 4 x 6 x 6.000 euro = 144.000 euro hebben gekost. Nu hebben ze de staat niets gekost, en de staat heeft het verschil integraal op zak gestoken. Ons gezin kreeg voor de afgeleverde superieure leerprestatie niets, en mijn vrouw en ik hebben gewoon verder belasting mogen betalen voor diegenen die hun kinderen wel in scholen stoppen, katholiek of joods of gemeenschaps. Ik noem zo'n praktijken: roof door de staat. De heer Rosenberg noemt mij “poujadistisch”, wanneer ik dit staatsroof noem. Maar “poujadistisch” is enkel een scheldwoord, handig om de fundamentele discussie te ontwijken, maar voor de rest betekenisloos. De vraag is niet of ik “poujadistisch” ben; de vraag is of het waar is wat ik zeg. En wat ik zeg is waar.

- Henri Rosenberg antwoordt niet op de fundamentele stelling in mijn artikel, die zijn visie betreft op de ‘subsidiërende staat’. Mijn stelling is simpel. Ofwel schenden de ouders en de scholen van de door Rosenberg aangeklaagde scholen de rechten van het kind, ofwel schenden ze die rechten niet. Indien de kinderrechten niet geschonden worden, dient men die ouders en inrichtende machten met rust te laten. Indien de kinderrechten wél geschonden worden, moet klacht worden ingediend, moet een veroordeling volgen en moeten maatregelen worden getroffen om de rechten van de kinderen te vrijwaren. In geen van beide gevallen is intrekking van subsidie, zoals door Rosenberg bepleit, een correcte maatregel. Indien de rechten van de kinderen niet worden geschonden, wordt het gelijkheidsbeginsel geschonden door aan sommige kinderen, gezinnen of scholen wél subsidie toe te kennen en aan anderen niet. Indien de rechten van de kinderen wél geschonden worden, leidt intrekking van subsidie als reactie hierop eveneens tot ongelijkheid, omdat in zo’n geval kapitaalkrachtige ouders (die het dus zonder subsidie kunnen rooien) rustig verder kunnen doorgaan met genoemde kinderrechtenschending, terwijl minder kapitaalkrachtige ouders moeten buigen. Alle verwijzingen van Rosenberg naar internationale verdragen enz veranderen niets aan dit dilemma (overigens: VN-verdragen kunnen door de politieke kaste wel als machtsmiddel en als ideologisch instrument gebruikt worden, maar zijn moreel en menselijk diep verdacht, gegeven het feit dat de VN grotendeels uit dictaturen en despotische regimes bestaat , - en bepaalde zetels zelfs worden ingenomen door ‘vertegenwoordigers’ van ‘failed states’ die in werkelijkheid niet eens bestaan)

Overigens meen ik dat Rosenberg van een flinke dosis naïviteit getuigt daar waar hij meent, dat de staat überhaupt bekwaam is om zoiets als leerplicht te implementeren. In franstalig België heeft men al jarenlang opgegeven om de leerlingen terzake op te volgen. De ministeriële diensten terzake zijn gewoon opgedoekt. In Vlaanderen faalt de controle ook op grote schaal, wat ikzelf met enkele absurdistische anecdotes zou kunnen illustreren en wat recent ook in de pers werd gemeld. Daarnaast zijn er natuurlijk duizenden en duizenden leerlingen die wel op papier ‘les volgen’ op een of andere ‘erkende onderwijsinstelling’, maar in werkelijkheid niets leren en dan ook geen diploma halen. De staat pretendeert dit soort zaken aan te kunnen pakken, maar is in werkelijkheid daartoe volstrekt niet capabel.

http://homeschooling.gomilpitas.com/religion/jewish.htm

De Vergissing van Henri Rosenberg

Submitted by Henri Rosenberg (not verified) on Sat, 2005-10-15 22:35.

Ad 1: nergens in onze reactie verdachten wij J. Verhulst van een geheime agenda met betrekking tot conservatief katholieke intenties. Deze verwarring is kennelijk het gevolg van de niet aandachtige lezing aan een ander stuk dat wij pleegden en waarin wij poneerden: “Het moet gezellig in de oren van ultraorthodoxe joden klinken dat het echtpaar Beliën-Coolen (VB) en Jos Verhulst het ogenschijnlijk opnemen voor de vrijheid van godsdienst en terloops (Verhulst) ook wat poujadistische ideeën ventileert.
Wanneer men echter hun artikels grondig doorneemt, ontdekt men dat niet jodenvriendelijkheid hen motiveert, maar dat zij een andere agenda op na houden, met name het conservatieve katholieke onderricht weer in eer herstellen en zich poujadistisch opstellen tegenover de rovende staat”.
De geheime agenda’s verschillen uiteraard: het is het echtpaar Beliën-Coolen, dat het conservatief katholieke onderwijs voor ogen heeft (en de Jesode Hatora school benijdt), terwijl wij J. Verhulst niet meer dan van poujadisme verdachten.
Wij hebben ons nooit opgesteld tegen thuisonderwijs, dat de kinderen Verhulst overigens een ASO-diploma bezorgde. Ons ging het om een non-onderwijs dat verstrekt wordt, dat tot geen enkele diploma voert maar tot analfabetisme leidt. Dat kan ook Verhulst niet goedpraten, wat zijn visie ook moge zijn op het onderwijsstelsel. Dat is de kern van de aan Verhulst gerichte kritiek.
Ad 2 & 3: J. Verhulst betwist nu zelfs de grondslag van de rechtstaat en van de bindende kracht van internationale verdragen, op grond dat de staat een schurkenstaat is en “dat de VN grotendeels uit dictaturen en despotische regimes bestaat”.
Dit is zijn volste recht, maar dit levert hem in onze ogen boven het etiket van poujadist nog dat van anarchist op.
Overigens is de term “poujadist” geen scheldwoord, maar een etiket dat het standpunt van J. Verhulst m.b.t. belastingen goed weergeeft.
Tot slot: wij zijn minder naïef in ons geloof dat het Onderwijsministerie eindtermen kan opleggen en controleren die te lijmen vallen met het Verdrag over de Rechten van het Kind, dan de naïviteit die J. Verhulst ten toon spreidt met zijn visies over de roverstaat en de terugstorting van belastinggelden aan belastingbetalers, die verkiezen hun kroost op te voeden buiten het georganiseerde schoolsysteem.

Wel, ik nodig iedereen uit

Submitted by Jos Verhulst (not verified) on Sun, 2005-10-16 18:20.

Wel, ik nodig iedereen uit om nog eens beide onderstaande citaten van de heer Rosenberg naast elkaar te leggen en na te gaan of ze logisch compatibel zijn:

(a) “Wanneer Beliën-Coolen en J. Verhulst onder het mom van vrijheid van godsdienst en van steun aan het Satmar-standpunt (en terloops wat poujadisme), eigenlijk pleiten voor een niet-inmenging van de staat in katholieke scholen, hebben zij het niet over scholen die geen seculier onderwijs zouden verstrekken, maar om schoolinrichtingen die het normale onderwijspakket aanbieden, maar met daarbovenop respect voor de conservatieve katholieke waarden en leerstellingen.
In feite benijden zij onze Jesode Hatora – Beth Jacob Scholen, die het ideaalbeeld is van hoe de moderne samenleving kan worden verzoend met een conservatief religieus onderricht en met oeroude goddelijke geboden”.

(b) “...het is het echtpaar Beliën-Coolen, dat het conservatief katholieke onderwijs voor ogen heeft (en de Jesode Hatora school benijdt), terwijl wij J. Verhulst niet meer dan van poujadisme verdachten”.

Het is evident dat Rosenberg mij sub (a) bedoelingen toedicht ivm het katholiek onderwijs, en dat sub (b) weer ontkent. Beweringen (a) en (b) zijn flagrant contradictorisch.

Ik heb ook nooit het non-onderwijs verdedigd. Kinderen hebben recht op leren. De stelling die ik zeer duidelijk in mijn tekst heb uiteengezet, en die in mijn eerste repliek nog eens even duidelijk heb herhaald, maar die door de heer Rosenberg met de grootste omzichtigheid wordt ontweken, is de volgende:

==> Indien het recht op leren van een kind wordt geschonden, dan moet deze schending van rechtswege worden vastgesteld, waarna het recht op leren moet worden hersteld (met eventueel ook de nodige sancties voor de schenders van dat recht). Welnu, het intrekken van subisidies kan hiertoe nooit het geëigende middel zijn (om redenen die hierboven reeds werden uiteengezet en ik die ik hier niet herhaal). De fout van Henri Rosenberg is, dat hij intrekking van subsidies toch als een adequate maatregel heeft voorgesteld.

Ik heb het thuisonderwijs aangehaald als slechts één van de vele voorbeelden, om te laten zien dat de staat kinderen flagrant ongelijk behandelt en dientengevolge de roverij beoefent. Dit kan men op alle terreinen terugvinden. Ik verneem thans bv. dat de staat mij gaat dwingen om imans te financieren, dwz personen die een tekst voor goddelijk houden waarin wordt opgeroepen om niet-islamieten te onderwerpen (en in geval van polytheïsme zelfs te doden). Hoe kan men zoiets anders aanduiden als roof van staatswege? Iedere maand duiken weer nieuwe voorbeelden op. Het is één zaak om Verhulst als ‘poujadist’ of ‘anarchist’ te brandmerken omdat hij de roverij vaststelt en bij naam noemt; het is een andere zaak om het gezegde op logische en feitelijke gronden te weerleggen. Idem dito voor de twijfelachtige regimes die meebeslissen in de VN. Of vindt de heer Rosenberg soms dat helden van het volk als bijvoorbeeld Mugabe of Khatami géén schurken zijn? Blijkens een recent EU-vonnis is ons Belgisch recht nochtans ondergeschikt aan wat mede door dit soort figuren wordt beslist. Waarom moet ik met eerbied vervuld zijn bij het vernemen van een beslissing van de Veiligheidsraad, als een aperte dictatuur als de Chinese Volksrepubliek daarin zitting heeft?
http://www.brusselsjournal.com/node/288

Hetzelfde voor de figuren die dit soort internationaal recht moeten implementeren. De bocht van KUL-eredoctor Carla Delponte gevolgd, toen de toetredingsonderhandelingen over Turkije moesten beginnen? Leugens, zegt Van Miert, en zijn commentaar is volkomen terecht:

Siegfried Bracke: “Nog één dingetje, want U is een man die sneller achter de feiten kan kijken. Wat ons is opgevallen is dat Kroatië ook mag meedoen. Carla del Ponte, de aanklager van het VN Joegoslaviëtribunaal heeft een verklaring toegezonden naar de Europese Ministers zeggend dat Kroatië al wekenlang goed samenwerkt en dat gaat dan over de uitlevering van die ex-generaal die daar beschuldigd wordt van misdaden tegen de menselijkheid. Het merkwaardige is dat je tot bij wijze van spreken tot eergisteren, 30 november, vind ik een Belga-telex « Del Ponte ontgoocheld over samenwerking Kroatië met tribunaal» “

Karel Van Miert: “Dat is koehandel natuurlijk hé.”

Siegfried Bracke: “Dat zijn leugens gewoon? “

Karel Van Miert: “ Ja, dat zijn leugens. Dat is koehandel. Op die manier probeert men Oostenrijk te paaien. Oostenrijk is inderdaad de grote voorstander van onderhandelingen met Kroatië. En zo zie je maar. Dat zijn oudbollige diplomatieke gewoonten. Dat is geen Europese Gemeenschap. We zijn terug bezig met het congres van Wenen ! Daar zijn we nu mee bezig! “
VRT-interview in Ter Zake 03-10-05

Ha! En dat moet de ‘rechtstaat’ en de ‘internationale rechtsorde’ voorstellen... Een zogezegd 'onafhankelijke' rechter die als een knipmes buigt zodra door machten achter de schermen dat bevelen... Ik heb gezegd dat dit alles “mensenlijk en moreel diep verdacht” is, en ik meen dat dit een redelijke conclusie is, die absoluut niet wordt weerlegd door mij ‘anarchist’ te noemen.

Tegen het etiket ‘anarchist’ heb ik overigens geen principiële bezwaren, maar wel bezwaren inzake connotatie. Ik kan mezelf absoluut niet op een min of meer consequente manier identificeren met wat in politieke zin ‘links’ of ‘rechts’ genoemd wordt, en de term ‘anarchist’ heeft een overwegend linkse connotatie. Daarom vind ik, indien men dan toch etiketten wiluitdelen (wat soms inderdaad onvemijdelijk is), de term ‘libertariër’ het meest geschikt. Ik hoop dat zulks ook de heer Rosenberg convenieert. De term ‘poujadist’ heeft historisch de betekenis van iemand die de middenstandbelangen verdedigt en in verband daarmee ondermeer belastingsvermindering eist. Hier is een karakterisering van deze beweging door de libertariër Rothbard:

http://www.mises.org/freemarket_detail.asp?control=327&sortorder=article...

Net als Rothbard koester ik niet het gebruikelijke politiek-correcte misprijzen tegenover de historische beweging van Poujade, maar ikzelf identificeer me absoluut niet met enig middenstandsbelang. In de technische zin ben ik zeker geen poujadist. Doorgaans hoort men de term echter gebruiken zonder die specifieke betekenis, maar wel om de pejoratieve connotatie over te dragen waarmee dit woord door de ‘progressieve’ of ‘linkse’ propaganda duidelijk is beladen. Het wordt dan gewoon een scheldwoord. Nu, ik kan daar wel tegen.

De Vergissing van Henri Rosenberg

Submitted by H. Rosenberg (not verified) on Thu, 2005-10-13 23:27.

In The Brussels Journal (en in Forum nummer 139) lazen wij de pennenvruchten van politieke filosoof Jos Verhulst, die o.a. het volgende poneert:

“Met kinderrechten heeft dit niets te maken. Indien kan aangetoond worden dat in een school als Bais Rachel de rechten van de daar lesvolgende kinderen worden geschonden, dan moeten de verantwoordelijken juridisch worden vervolgd en veroordeeld. Indien dit niet kan aangetoond worden, dan heeft de staat zich met de hele kwestie niet te bemoeien. Een democratische staat kan zich per definitie niet met de opvoeding van de burgers bezighouden. Zo’n opvoedende activiteit zou immers impliceren dat er naast en boven de burgers een instantie bestaat die oordeelt over de kwaliteit en de wenselijke eigenschappen van de burgers en aansluitend maatregelen neemt ter verbetering van de burgers. Het bestaan van zo’n instantie is niet verenigbaar met het concept van burgerlijke soevereiniteit dat de grondslag vormt van de democratie”.

Zijn ultraliberale visie over de niet-inmenging van de Staat in de opvoeding van de burgers, druist nu eenmaal in tegen de juridische realiteit. Immers heeft België zich er internationaalrechtelijk toe verbonden om de bepalingen van het V.N.-Verdrag van de Rechten van het Kind te implementeren.

Door toe te treden tot Het VN-Verdrag in zake Rechten van het Kind van 20 november 1989, verbond België zich o.a. de bepalingen van artikel 29 ten uitvoer te leggen. Dit artikel luidt als volgt:

“De Staten die partij zijn, komen overeen dat het onderwijs aan het kind dient te zijn gericht op:
de zo volledig mogelijke ontplooiing van de persoonlijkheid, talenten en geestelijke en lichamelijke vermogens van het kind;
het bijbrengen van eerbied voor de rechten van de mens en de fundamentele vrijheden, en voor de in het Handvest van de Verenigde Naties vastgelegde beginselen;
het bijbrengen van eerbied voor de ouders van het kind, voor zijn of haar eigen culturele identiteit, taal en waarden, voor de nationale waarden van het land waar het kind woont, het land waar het is geboren, en voor andere beschavingen dan de zijne of hare;
de voorbereiding van het kind op een verantwoord leven in een vrije samenleving, in de geest van begrip, vrede, verdraagzaamheid, gelijkheid van geslachten, en vriendschap tussen alle volken, etnische, nationale en godsdienstige groepen en personen behorend tot de oorspronkelijke bevolking;
het bijbrengen van eerbied voor de natuurlijke omgeving”.
Jos Verhulst kan deze volkenrechtelijke verbintenis die België –en alle andere beschaafde landen- heeft opgenomen bekritiseren en antidemocratisch vinden, omdat dit de bandeloze vrijheid van ouders beknot om hun kinderen op te voeden, daarin begrepen het recht om ze niet op te voeden.
Nochtans dura lex, sed lex. Het is nu eenmaal de wet en de Staat dient zich te houden aan de verdragen die hij ratificeert: Pacta sunt servanda.
Welnu België schiet volledig tekort aan deze bepalingen en op de duur zal de Staat zich hiermee moeten verzoenen, wat betekent dat het minimum leerprogramma ook daadwerkelijk zal moeten opgelegd worden aan de Chareidi-instellingen, krachtens de verdragsrechterlijke verplichtingen van België, dus los van de al dan niet subsidiëring.
Volgens het VN-Verdrag moet men dus voortaan (1) lichamelijke opvoeding verstrekken (dit is meer dan wat voetballen...), (2) de eerbied voor de Rechten van de Mens en de gelijkheid der geslachten aanleren, (3) andere culturen bijbrengen, (4) kortom het kind de nodige opvoeding verstrekken om zonder drempelhinder in de vrije samenleving te kunnen stappen.
Het is dus Jos Verhulst die zich vergist, wanneer hij de rechten van het kind, waarover ik het had, reduceert tot het juridisch vervolgen en veroordelen van de schendingen van “de rechten van de daar lesvolgende kinderen”, indien dit aangetoond wordt. Het gaat hier om de verplichting van de staat om een verregaande pluralistische opvoeding, die moet bijdragen tot de integratie in de samenleving van alle burgers, ook zij die op ultraorthodoxe wijze een van de erkende geloofsovertuigingen belijden. Godsdienst kan niet in de weg staan van de verplichtingen van de Staat om zijn burgers degelijk op te voeden, volgens de criteria van het voornoemde VN-Verdrag.
Het Verdrag voorziet niet in een afwijking voor religieuze burgers. Allen moeten genieten van de gelijke kansen op opvoeding. De vrijheid van godsdienst, gewaarborgd door het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens, staat garant voor het feit dat naast de verplichte opvoeding uit het VN-Verdrag voor de Rechten van het Kind, ook vrijelijk godsdienstonderwijs kan georganiseerd worden, dat zelfs door de overheid wordt gesubsidieerd.

De vergissing van Henri Rosenberg

Submitted by H. Rosenberg (not verified) on Thu, 2005-10-13 23:25.

Mis de hoofdzaak niet
door H. Rosenberg

Het moet gezellig in de oren van ultraorthodoxe joden klinken dat het echtpaar Beliën-Coolen (VB) en Jos Verhulst het ogenschijnlijk opnemen voor de vrijheid van godsdienst en terloops (Verhulst) ook wat poujadistische ideeën ventileert.

Wanneer men echter hun artikels grondig doorneemt, ontdekt men dat niet jodenvriendelijkheid hen motiveert, maar dat zij een andere agenda op na houden, met name het conservatieve katholieke onderricht weer in eer herstellen en zich poujadistisch opstellen tegenover de rovende staat.

Wij kunnen dit standpunt over de morele en religieuze waarden in scholen zelfs onderschrijven, nu wij zelf voorstanders zijn van het onderricht dat in de mainstream joodse school Jesode Hatora (jongens) – Beth Jacob (meisjes) wordt verstrekt. Deze honderdjarige school verstrekt een uitstekend onderricht, dat een harmonieuze samengaan van joods en seculier onderwijs voorstaat en verstrekt.

De leerlingen in deze school worden niet alleen onderricht maar ook opgevoed volgens de oeroude en nog steeds actuele morele waarden, waarnaar de katholieke conservatieven ook hunkeren maar waarvan zij in de huidige constellatie alleen maar kunnen dromen. De politiek correcte kerkelijke hiërarchie is niet bepaald van aard om deze conservatieven te steunen, wat niet gezegd kan worden van het Rabbinaat.

Deze erkende en gesubsidieerde joodse school, die zich volstrekt inschrijft in een drieduizendjarige joodse traditie van Judentum und Bildung, is de echte orthodoxe school. Zij die daarentegen uit naam van de Thora jodendom en algemene kennis onverenigbaar wensen te maken, verwijderen zich van deze traditie en reformeren onze oeroude religieuze ideologie en traditie.

In 1910 (!) schreef de toenmalige Directeur Dr. I. Mirkin van de Jesode Hatora school in het “8. Jahresbericht der Israelitischen Schule Jesode Hatora zu Antwerpen (1910-1911)” onder de titel „Was wir wollen“ desomtrent het volgende:
„Judentum und Bildung, Bildung und Judentum können, sollen und müssen zusammengehörige Begriffe sein! Nichts zeugt mehr von der Unkenntnis der jüdischen Lehre und nichts ist gefährlicher für den Fortbestand derselben als die durchaus irrige und grundfalsche Meinung, als wären Judentum und moderne Bildung entgegen gesetzte, oder auch nur nicht recht zusammengehörende Denkweisen und Lebensarten. (…)
Und nun nach einer mehr als dreitausendjährigen Vergangenheit engster Zusammengehörigkeit von Gotteslehre und wahrer Bildung im Judentum sollen die Engverbundenen auseinander gerissen werden? Sehn wir denn nicht, welches Unheil dieser unnatürliche, ungluckselige Riss über unser Volk gebracht hat?“
Beliën-Coolen en J. Verhulst begrijpen niet dat de meisjesschool Bais Rachel slechts het tipje van de ijsberg is en slecht problematisch is met betrekking tot bepaalde eindtermen, maar dat de school niettemin een min of meer degelijk onderwijs verstrekt en dat de meisjes onze taal beheersen en noties hebben van allerlei seculiere vakken.
Waar het echte probleem zich stelt, zijn de niet-erkende jongensscholen, waar praktisch alleen bijbels onderwijs wordt verstrekt. Taal en andere seculiere vakken zijn er haast onbestaande. Het is dit soort schooltjes dat de Sp.a-politici in bescherming nemen. Het is zeer de vraag of Beliën-Coolen en J. Verhulst ook dit cautioneren om hun eigen ideeën en agenda’s vooruit te helpen. In hun betoog zijn zij veralgemenend en ongedifferentieerd.
Een regulerende rol door de staat afkeuren om minimale krachtlijnen uit te tekenen voor niet-erkend onderwijs, druist overigens in tegen het Verdrag van de Rechten van het Kind, dat België heeft onderschreven en dat de staat bepaalde opvoedingsdoeleinden oplegt, waaronder de kinderen verplicht vertrouwd maken met de andere culturen en religies, zeg maar voor te bereiden op een integratie in de samenleving.
Wanneer Beliën-Coolen en J. Verhulst onder het mom van vrijheid van godsdienst en van steun aan het Satmar-standpunt (en terloops wat poujadisme), eigenlijk pleiten voor een niet-inmenging van de staat in katholieke scholen, hebben zij het niet over scholen die geen seculier onderwijs zouden verstrekken, maar om schoolinrichtingen die het normale onderwijspakket aanbieden, maar met daarbovenop respect voor de conservatieve katholieke waarden en leerstellingen.
In feite benijden zij onze Jesode Hatora – Beth Jacob Scholen, die het ideaalbeeld is van hoe de moderne samenleving kan worden verzoend met een conservatief religieus onderricht en met oeroude goddelijke geboden. De leerlingen uit deze school staan perfect binnen de samenleving, interageren met hun medeburgers, studeren of werken en blijven niettemin vasthouden aan de joodse traditie, waarden en leerstellingen. Terecht benijden Beliën-Coolen en consorten dat educatief succes, maar het is niet door de grenzeloze vrijheid van godsdienst te promoten voor schooltjes die in de verste verte hoegenaamd deze opvoedkundige successen niet evenaren, dat zij hun pleit zullen geloofwaardig kunnen maken.
Het springplankmisbruik dat zij hierbij maken van de ultraorthodoxe joodse problematiek rond de niet-erkende joodse scholen, om hun zaak in katholieke middens te bepleiten, dreigt hen –en ons allen- zuur op te breken, nu deze stelling gans het beleid tegen het moslim fundamentalisme op de helling brengt. Immers genieten ook moslims deze vergaande vrijheid van godsdienst om hun moskeepreken en religieus onderwijs aan het toeziende oog van de overheid te onttrekken. Ook zij betalen belastingen die de staat van hen rooft…
Het is zeer de vraag of een dergelijke tolerante opstelling tegenover moslimonderwijs in de kraam past van het Vlaams Belang, partij van Alexandra Coolen.

Geachte, Dat u het maar goed

Submitted by Antwerpenaar, oud Jesode Hatora-leerling (not verified) on Mon, 2005-10-17 00:06.

Geachte,

Dat u het maar goed weet; de heer Rozenberg is in de Joodse middens een marginaal, m.a.w. zijn hele opzet is een een(1)mansshow/zaak.

Wordt alleen door het nietjoods "V.Belang" serieus, als vol aangekeken.

Dat het maar geweten wordt....

nietjoods Vlaams

Submitted by ex-leerling Jesode Hatora (not verified) on Mon, 2005-10-17 00:26.

nietjoods Vlaams Belang:

Niet pejoratief bedoeld, zeerzeker niet.
alleen in dit kontekst is het van belang om aan te duiden dat het Vlaams Belang Rozenberg's "onnatuurlijk" milieu is;
hij spreekt ondermeer binnenskamer en in familieverband meestal frans, wat op zich geen zonde is, maar wel moeilijk is te rijmen met z'n "Vlaams" facade.

Naamsverwarring?

Submitted by M. Horemans (not verified) on Fri, 2005-09-30 17:59.

Ik meen dat het hier Henri Rosenberg en niet David Rosenberg betreft.
Een google-zoektocht onder de termen "Henri Rosenberg + GoedKoosjer + Antwerps Forum" biedt hierin soelaas.

Desondanks een interessant stuk van dhr. Verhulst.

Hier schuilde Henri R.zich

Submitted by Zonneschajn Mozes (not verified) on Mon, 2005-10-17 13:18.

Hier schuilde Henri R.zich achter zijn familiegenoot David!
zie verantw. uitgever!

De 'vergissing van Jos

Submitted by Jos Verhulst (not verified) on Sat, 2005-10-01 08:44.

De 'vergissing van Jos Verhulst' is inmiddels verbeterd. Bedankt voor de opmerking.