Pelosi probeert deze week de nationalisatie van de gezondheidszorg, ook gekend als ObamaCare, goed te laten keuren door haar ‘House’. Ze zal er heel waarschijnlijk in slagen want de Democraten hebben de meerderheid. Wat hield haar dan zo lang tegen? Een aantal Democraten die niet akkoord gaan met het voorliggende voorstel, en dat om verschillende redenen. Op dit moment zou ze nog een vijftal stemmen tekort komen. Vorige week was het nog meer dan tien. Bemerk ook: geen enkele Republikein zal voor stemmen.

Obama en zijn Democraten spelen hoog spel. Ze gaan Obamacare door het Federale Parlement duwen tegen de wil van de Amerikaanse bevolking. Voor iedere Amerikaan die voorstander is van ObamaCare, zijn er twee tot drie Amerikanen die het plan verwerpen. Alle opiniepeilingen gespreid over de jongste maanden wijzen dit uit. De anti-opinie groeit nog elke week. Maar nu komt de laatste kans voor de Democraten om hun hand te kunnen leggen op 1/6 van de Amerikaanse economie.

Kost wat het kost. Obama investeert al zijn tijd en energie om ObamaCare over de streep te sleuren. Hij onderhandelt in het Witte Huis van persoon tot persoon met elke niet overtuigde Democraat in het House. Hij zet hen onder de grootst mogelijke druk. Iedereen weet dat hij hen probeert om te kopen met persoonlijke beloften en met geld voor hun district. Obama stelde zijn reis naar Indonesië uit met drie dagen. Hij voert campagne in verschillende Staten. In zijn speeches stapelt hij de leugens en de emotionele overdrijvingen op. Hij diabolizeert de private verzekeringen, alhoewel de huidige staatsverzekering voor gepensioneerden, Medicare, meer diensten weigert dan de private sector. Hij blijft herhalen dat zijn plan het tekort op de begroting zal verminderen, alhoewel alle onafhankelijke experts het tegendeel bewezen hebben. Hij zweert dat de verzekeringspremies zullen dalen, alhoewel studies en een praktijk voorbeeld in Massachusetts het tegendeel aantonen. Hij beweert dat de dienstverlening zal verbeteren, maar 30 miljoen mensen meer verzorgen met dezelfde medische infrastructuur (dokters, verpleegsters en klinieken) laat het omgekeerde vermoeden. Drie vierden van de bevolking gelooft geen snars meer van wat Obama hierover zegt. Tot aan de verkiezingen van november kan hij enkel nog door brute machtspolitiek zijn wil opleggen aan het parlement en een afwijzende bevolking.

Opiniepeiling na opiniepeiling toont aan dat de Democraten zeer zwaar zullen verliezen in de komende verkiezingen van november. Er is zelfs een kans dat ze zowel in de Senaat als in het House hun comfortabele meerderheid zullen verliezen, en dat dus de Republikeinen weer aan de macht zullen komen. Obama wenst dat de Democratische parlementairen hun herverkiezing op offeren door ja te stemmen om zo eindelijk zijn grote socialistische droom te realiseren: beslissen over leven en dood van de ‘onderdanen’. Het is nu of nooit. Zijn redenering gaat als volgt: door vele tientallen miljoenen mensen afhankelijk te maken van door de staat gesubsidieerde gezondheidszorg zullen deze miljoenen kiezers voortaan altijd voor de Democraten stemmen, en blijft de Democratische partij aan de macht tot het finaal ineenstorten van de VS.

Wat de meeste Amerikanen nog extra kwaad maakt is de ondemocratische manier waarop de Democraten hopen hun plan te realiseren. De regels in de Senaat eisen een super-meerderheid van 60% om een wet goed te keuren. Op Kerstavond vorig jaar stemde de Senaat de nationalisatie van de gezondheidszorg 60 Democraten tegen 40 Republikeinen. In deze wet staan corrupte bepalingen waarmee de stem van bepaalde Senatoren werd afgekocht. Zie mijn vorige brieven om de details te lezen. Het gaat over uitzonderingen voor individuele Staten op sommige taksen en verplichtingen, en, ongelooflijk maar waar: vakbondsleden moeten een bepaalde belasting niet betalen, alle niet vakbondsleden wel. Deze tegen de borst stotende bepalingen maakten een storm van protest los in Amerika.

In januari verloren de Democraten de super meerderheid in de Senaat. Dus het House moet nu, zonder ook maar één iota te veranderen, de wet, goedgekeurd door de Senaat, zelf goedkeuren. En hier wringt het schoentje. Niet alleen de schokkende corrupte bepalingen zijn er teveel aan. Een aantal Democratische House leden willen dat abortus niet terugbetaald zal worden door de genationaliseerde ziekteverzekering. Nochtans, de Senaatswet bepaalt het zo. Andere Democratische House leden hebben een probleem met de hoge kost van het plan, en de impact op de begroting en de steeds sneller groeiende tekorten hierop. Nog anderen vinden dan weer dat het plan niet ver genoeg gaat, en dat ook illegalen moeten kunnen profiteren van het nieuwe plan.

De oplossing, nu voorgesteld door de Democraten, is om alle veranderingen op de Senaatswet in te schrijven in een nieuwe aparte wet, die dan moet goedgekeurd worden door Senaat en House. Hiervoor zou in de Senaat een speciale regel gebruikt worden: de reconciliatie. Deze uitzonderingsregel werd opgemaakt om een bestaande begroting in evenwicht te houden, om dus nieuwe taksen en/of besparingen er aan toe te voegen. Alleen deze regel laat een goedkeuring toe met slechts 51% in plaats van 60% van de stemmen. De Republikeinen en de grote meerderheid van de Amerikanen vinden dat deze truc niet kan gebruikt worden om een nieuwe wet met een dergelijke impact goed te keuren. Dit is geen aanpassing van een lopende begroting.

Er is echter nog meer. De goedkeuring van deze tweede wet, met veranderingen op de eerste wet, kan slechts gebeuren als eerst de Senaatswet goedgekeurd wordt in het House, en door Obama wordt ondertekend. Wat dus gevraagd wordt is dat House Democraten de Senaat Democraten vertrouwen om deze tweede wet met de aanpassingen later ook goed te keuren. Dit vertrouwen tussen de twee kamers is er nog nooit geweest. Meer dan 300 door het House goedgekeurde wetten liggen nu al geblokkeerd in de Senaat. Waarom zouden de Senatoren deze tweede wet goedkeuren, eenmaal hun eerste wet, net deze wet die zij wilden en stemden, is goedgekeurd en ondertekend door Obama? Wanneer zou dit dan wel gebeuren? Als het House vrijdag, zoals gepland, de Senaatswet goedkeurt, dan ondertekent Obama die met veel fanfare op zaterdag, en vertrekt hij direct daarna op een buitenlandse reis. Als hij terugkomt begint de Paasvakantie, en daarna zijn er weer andere problemen, die dringend om een oplossing vragen. Trouwens hij kondigde al aan nu snel-snel nog een belasting op CO2 door het Parlement te willen jagen, en ook nog de illegalen te willen regulariseren. Hij riskeert dit niet meer te kunnen na nieuwjaar.

Ik zie het House stemmen voor ObamaCare. Dit nieuwe bureaucratisch monster creëert  immers meer dan honderd nieuwe administraties, die elk een nieuwe directeur-generaal nodig hebben, met chauffeur, sjieke auto en secretaresse. Dus er staat een goed betaalde baan in het verschiet voor alle niet herkozen Democratische parlementsleden. Obama moet verder hopen dat de Republikeinen straks niet de meerderheid halen in beide kamers, want ze beloven om ObamaCare terug af te schaffen. Hiervoor zullen ze nu voortaan ook Reconciliatie gebruiken. Nu Democraten de regels van de Senaat schenden, kunnen de Republikeinen dit voortaan even goed.