Wat Is Er Verkeerd Met ObamaCare?

Brief uit Amerika
Laat me beginnen met te zeggen wat goed is aan ObamaCare. 32 miljoen mensen, die nu geen ziekteverzekering hebben, zullen binnen enkele jaren door de overheid gesubsidieerd kunnen worden bij het aanschaffen van een ziekteverzekering. Als je je werk verliest, zul je je eigen ziekteverzekering kunnen kopen en hiervoor subsidies krijgen. Als je erg ziek wordt en dure medicatie en/of behandelingen moet ondergaan, kan de verzekering je niet meer dumpen omdat je het plafond van de uitkeringen bereikt hebt. Als je een ongeneeslijke ziekte hebt, mag de verzekering jou niet weigeren. Dat is in het bijzonder goed voor mensen die het ongeluk hebben een gehandicapt of ziek kindje ter wereld te brengen. Dit kind kan niet geweigerd worden door de ziekteverzekering. De nieuwe wet bepaalt ook dat in-huis wonende kinderen zonder een eigen job, op de ziekteverzekering van de ouders kunnen blijven tot hun 27ste jaar.

Wat staat er tegenover deze goeie punten. Ten eerste doet ObamaCare niets aan de hoge kosten in de medische sector, en ten tweede is er een politiek filosofisch probleem. En dan is er nog de enorme negatieve impact op de begroting.

 

Kosten van de medische sector.

De kosten in de medische sector rusten op twee pijlers: enerzijds de kost van de medische diensten zelf, en anderzijds de prijs van de verzekering tegen deze kosten.

1. Eerst de kost van de medische dienstverlening. Die is heel hoog in de VS. Hier volgen slechts enkele belangrijke oorzaken waar ObamaCare niets aan verandert.

1.1. Dokters en Klinieken betalen torenhoge verzekeringspremies om zich te beschermen tegen advocaten en patiënten die menen verkeerd behandeld te zijn geweest. Jaarlijkse premies van meer dan 100.000 dollars voor dokters in bepaalde specialisaties zijn geen uitzondering. Reken zelf uit: hoeveel is dat per patiënt, per bezoek? Het Republikeins voorstel om schadevergoedingen te plafonneren, en om dergelijke rechtszaken te laten behandelen door gespecialiseerde rechtbanken waar ook dokters mee beslissen, werd door Obama verworpen. De advocatengilde is de grootste sponsor, na de vakbonden, van Obama en de Democraten.

1.2. De angst van de dokters voor dergelijke rechtszaken veroorzaakt een tweede hoge kost: onnodige testen. Dokters bestellen onderzoeken en allerlei testen niet in het belang van de patiënt, maar om zich vooraf in te dekken tegen eventuele beschuldigingen. De kost van deze nodeloze onderzoeken worden geschat op meer dan 200 miljard dollar per jaar!

1.3. De prijs van medicamenten is zeer duur in de VS. De aankoopprijs kan tot 10 keer hoger liggen dan wat je in België betaalt. Zo heb ik in Knokke-Heist nog slaappillen gekocht aan de volle pot, tienmaal goedkoper dan in de VS met tussenkomst van de Amerikaanse ziekteverzekering. Hoe komt dat? Europa heeft prijscontrole, vertraging bij introductie van nieuwigheden, en maximumprijzen. De VS heeft die niet. Erger nog: het is verboden om medicamenten uit andere landen, bijvoorbeeld Canada of Mexico, terug in te voeren in de VS. Pharmabedrijven recupereren hun hoge ontwikkelingskosten in de VS. Met andere woorden, de Amerikaanse patiënt subsidieert de goedkope medicamenten in Europa en andere landen. Obama weigerde de beperking op de terug-invoer af te schaffen in ruil voor steun van de Pharma-industrie aan zijn plan.

1.4. Hospitalen kunnen geen enkele patiënt weigeren. Dat is de wet. Iedereen heeft toegang tot gezondheidszorg in de VS. Het aantal illegalen wordt geschat op 13 tot 15 miljoen. Dat is 5% van de bevolking. Deze mensen hebben geen ziekteverzekering en betalen de verstrekte verzorging niet. Dokters en klinieken rekenen vandaag deze kosten aan de andere betalende patiënten en hun verzekering. ObamaCare verandert hier niets aan. Integendeel: zijn eerst volgende wet, die hij hoopt door het Federale Parlement te loodsen is de regularisatie van deze illegalen. Eenmaal geregulariseerd zullen hun medische kosten worden gesubsidieerd door de overheid, aangezien het overgrote deel van de illegalen in de laagste loon-categorie vallen of zelfs geen loon verdienen. Als je iets subsidieert krijg je er meer van. Dus nog meer medische uitgaven, en nu op kosten van de overheid.

2. De hoge kost van de ziekteverzekering. Deze beloopt nu gemakkelijk 6.000 tot 15.000 dollar per gezin per jaar, naargelang de samenstelling van het gezin, de leeftijd en de VS-Staat waar je woont.

Obama stelt dat ObamaCare de verzekeringspremies zal verminderen met 2.500 dollar per gezin per jaar. De verzekeringsindustrie zegt dat dit niet waar is, want met ObamaCare hebben ze meer verplichtingen. Ze moeten iedereen aanvaarden ook degenen die al ziek zijn, en nu kunnen ze geen plafond vastleggen in hun uitkeringen. In Massachusetts werd een vergelijkbaar ObamaCare systeem ingevoerd een aantal jaren terug. 97% van de bevolking in Massachusetts heeft dan ook een ziekteverzekering. De realiteit toont aan dat de premies fel gestegen zijn, en dat het overheidsbudget voor de subsidies voor deze ziekteverzekering grof onderschat werd.

2.1. Het grote merendeel van de bevolking betaalt deze verzekering niet, want de werkgever betaalt deze in hun plaats. Dergelijke verzekering dekt zowel de loontrekkende als zijn gezin. Erger: ziekteverzekering, betaald door de werkgever, is vrijgesteld van belastingen, zowel voor het bedrijf (aftrekbaar van de belastbare winst) als voor de loontrekkende. Dit is een gevolg van de plafonnering van de lonen tijdens Wereldoorlog II, toen bedrijven ziekteverzekering schonken om goeie werkkrachten te behouden. Het gevolg is dat de meeste mensen niet weten wat de ziekteverzekering hen kost, en niet gemotiveerd zijn om hun medische consumptie te beperken of kostenbewust te zijn. Als je zelfstandig bent, kortom als je geen loontrekkende bent, dan was je tot voor ObamaCare vrij om al dan niet zelf een verzekering af te sluiten. De kost hiervan is echter niet vrij van belasting. Met andere woorden, je betaalt de verzekering met het geld dat je rest na het betalen van je belastingen. Deze discriminatie wordt niet afgeschaft door ObamaCare. Het voorstel van de Republikeinen om de individuele kosten voor ziekteverzekering belasting vrij te maken, en aldus ziekteverzekering beter bereikbaar te maken, werd door Obama verworpen. Zelfstandigen zijn niet Obama’s kiespubliek.

2.2. De individuele Amerikaanse staat (er zijn er 50) bepaalt welke verzekeringen mogen worden aangeboden op zijn territorium, en welke dekkingen aanwezig moeten zijn in elke polis. De opgelegde dekkingen groeiden over de jongste 30 jaar in de meeste staten. Hierdoor werd de keuze aan verzekeringen sterk beperkt, met een quasi monopolie van enkele verzekeringsmaatschappijen in bepaalde staten. Monopolisten hebben er belang bij dat de overheid de intrede van nieuwe spelers op hun markt zo moeilijk mogelijk maakt. Dat is wat gebeurde. Het voorstel van de Republikeinen om de vrije markt te laten spelen door ten eerste concurrentie toe te laten van out-of-State maatschappijen en door ten tweede de opgelegde dekkingen drastisch te beperken, zodat goedkopere polissen kunnen worden aangeboden, werd afgewezen door Obama. Hij kreeg dan ook de steun van de gilde van de grote ziekteverzekeringen voor zijn ObamaCare.

 

Het politiek filosofisch probleem.

De achtergrond. Ben jij verantwoordelijk voor jezelf, of is de Overheid verantwoordelijk voor jou? Kun jij beslissen over jouw geld, of moet je er een steeds groter deel van afstaan aan de overheid, die dan voor jou beslist wat met je geld gebeurt? Europa is al een eeuw of langer voorbij deze discussie, en koos voor socialisme. Maar in de VS is deze discussie nog niet beslecht. Amerika werd als land opgericht om een maximale vrijheid van het individu te garanderen en om de macht van de overheid zo sterk mogelijk in te perken. Dat was een revolutionair idee, die nu nog na zindert. De VS grondwet is heel duidelijk op het gebied van individuele vrijheid, en garandeert er een heel pak van. De federale overheid kan slechts doen wat specifiek in de grondwet staat. De individuele staten beslissen over de rest. Vandaar dat tot nu toe ziekteverzekering geregeld werd op het niveau van de individuele staat. ObamaCare trekt deze materie nu naar het federaal niveau.

Een belangrijke minderheid (40% bevolking verklaart zichzelf conservatief in 2009) meent dat het individu primeert over de overheid (Government), en dat de grondwet niet een vodje papier is maar gerespecteerd moet worden. Je zou verwonderd zijn over het aantal gewone mensen die deze grondwet steeds op zak hebben. Ze menen verder dat deze grondwet sedert President Teddy Roosevelt en President Wilson, dus sedert het begin van de 20ste eeuw, herhaaldelijk werd verkracht door het uitvaardigen van wetten die niet toegelaten zijn door de grondwet. Voorbeelden: ongelijke belastingen naargelang het inkomen (iedereen gelijk voor de wet?), en de hele sociale zekerheid (niet de taak van de overheid). Enkele keren heeft het Hoogste Gerechtshof (Supreme Court) zich hiermee in het verleden bemoeit en de federale regering gedekt. ObamaCare zal opnieuw aangeklaagd worden voor dit Hoogste Gerechtshof en bepaalde delen kunnen ongrondwettelijk verklaard worden, en dus worden verboden. Een voorbeeld: de verplichting om een bepaald product te kopen, een ziekteverzekering. De federale overheid heeft nog nooit een dergelijke algemene verplichting om een bepaald product aan te schaffen opgelegd.

Obama verklaarde zondagavond dat de goedkeuring van ObamaCare een strijd vergde van 100 jaar. Hiermee gaf hij duidelijk aan hoe zijn acties kaderen in de voortdurende socialistische strijd om de centrale overheid steeds meer macht te geven over de burgers. Voor zijn verkiezing stelde Obama trouwens te betreuren dat de grondwet een beperking was bij de realisatie van ‘sociale gerechtigheid’ (Social Justice). Zondagavond verklaarde Obama-adviseur Al Sharpton dat het volk voor Obama gekozen heeft en dus voor het socialisme. Hij ziet ObamaCare als een duidelijk stap vooruit naar het socialistische ideaal.

Slechts 20% van de Amerikanen verklaarden zich in 2009 voorstander van het socialisme in een peiling. Obama stelde zich voor als een gematigd politicus tijdens zijn campagne, een post-partizaan. Maar eenmaal verkozen jaagt hij radicaal socialistische wetten via corruptie en leugens door het parlement. Het protest tegen zijn plannen en zijn methodes is dan ook goed te verstaan. Vele Obama kiezers voelen zich bedrogen door hem, en betreuren hun stem voor hem.

De realiteit is dat de Amerikanen verdeeld zijn in ongeveer een 50-50 verhouding. De helft wil minder socialisme en meer individuele vrijheid en verantwoordelijkheid, en de andere helft vindt het leuk om lekkers te krijgen van de overheid, en hiervoor zijn buren te laten betalen.

 

Hoe zullen we betalen voor ObamaCare?

Deze vraag motiveert het grootste deel van de anti-ObamaCare Amerikanen in hun protest. Obama beweert dat zijn plan de tekorten op de begroting vermindert. Specialisten ontmaskerden deze grove leugen. Je geeft een biljoen dollar meer uit, en het vermindert je tekort. Het justitie-paleis in Brussel staat te koop. Wie gelooft dat nu? De waarheid is dat bepaalde kosten gewoon niet meegeteld worden, bepaalde besparingen niet bewezen zijn, en bepaalde inkomsten dubbel geteld worden. Hier volgen enkele voorbeelden.

1. De vergoeding aan dokters in het kader van Medicare (ziekteverzekering voor de bejaarden) staat officieel vast op een bedrag dat meer dan 20 jaar geleden bepaald werd. Ieder jaar beslist het federale parlement om deze vergoeding in overeenstemming te brengen met de prijzenindex. De kost van deze aanpassing is dit jaar 200 miljard dollar. ObamaCare stelt dat deze verhoging niet meer betaald zal worden, alhoewel iedereen weet dat geen enkele dokter nog een bejaarde behandelt als de verhoging van haar vergoeding terugvalt op wat zij kreeg twintig jaar geleden. We weten dat deze verhoging eerst in ObamaCare stond, maar hierdoor verhoogde de kost tot boven een biljoen, en dat was psychologisch niet haalbaar. Dus werd deze kost vlug uit ObamaCare verwijderd. Maar natuurlijk blijft deze kost wel bestaan. En nu is die niet gedekt door inkomsten! Puur extra tekort op de begroting. We weten ook dat de doktersvereniging AMA zich uitsprak voor ObamaCare na de belofte dat deze verhoging van hun vergoeding wel degelijk ieder jaar zal goedgekeurd worden.

2. ObamaCare gaat een half biljoen besparen op de uitgaven voor de bejaarden. Dit zal worden gecompenseerd door fraude uit te schakelen in deze zelfde uitgaven. Ook in België hebben jullie ervaring met de strijd tegen de belasting ontduiking. Brengt die altijd op wat er van voorgesteld werd in de begroting? Hier gelooft de meerderheid dat deze besparingen zullen leiden tot een degradatie van de ziektezorg voor de bejaarden.

3. In de berekening van ObamaCare staan transfers uit het fonds voor de Sociale Zekerheid. Dit geld wordt gehaald uit een systeem die al met tekorten vecht. ObamaCare vult putten door het graven van putten in een ander deel van de begroting.

De Amerikanen weten dat ObamaCare enkel kan betaald worden door het verhogen van de belastingen en dat op grote schaal. Enkele nieuwe belastingen staan al in het plan, maar de grootste belastingverhogingen moeten nog worden aangekondigd. Hogere belastingen beperken de groei van de economie. De meeste nieuwe belastingen treffen enkel de veel verdieners, de investeerders die jobs creëren. Aangezien 50% van de Amerikanen al meer dan 96% van de inkomsten belastingen betalen, is het niet moeilijk te verstaan dat de andere helft hier best mee tevreden is. Obama creëert bewust een meerderheid die op de kap van de minderheid zal leven. Dit verklaart ook waarom hij de illegalen wil legaliseren en hen stemrecht geven. Door ObamaCare maakt Obama de lagere middenklasse afhankelijke van de overheid voor hun ziekteverzekering. Hij meent hiermee de meerderheid voor de Democratische partij tot het einde van de VS te kunnen verzekeren.

Het alternatief voor belastingverhogingen is besparing. Besparen is taboe voor socialisten, die hun macht net behouden door steeds meer uit te geven. Eén sector is voor hen wel bespreekbaar om te besparen: de militaire uitgaven. ObamaCare kan vlot betaald worden door het stopzetten van de strijd tegen de militante Islam, door het aantal VS basissen in de wereld drastisch af te bouwen, door de getalsterkte van de manschappen te halveren, enz.  Kortom door zich op zichzelf terug te trekken, door niet meer de politie-agent van de wereld te zijn, door de anderen aan hun lot over te laten. Ieder voor zich en Obama voor de VS. Linkse Democraten zien dit als een goed doel. Amerika is voor hen een imperialistische mogendheid, die grondstoffen steelt van andere landen, en de natuur bevlekt. Voor hen is Islam een levenswijze als een ander, niet beter of slechter dan onze eigen levenswijze.

De volgende twee verkiezingen, november 2010 en november 2012, kunnen deze evolutie naar meer socialisme een halt toeroepen door het massaal verkiezen van een Republikeinse meerderheid, en een Republikeinse President. Het is lang niet zeker dat dit zal gebeuren.