“Marcel Kalmann is 64 jaar oud – hij werd geboren op 1 januari 1944 in het concentratiekamp Auschwitz-Birkenau. In dat kamp werden anderhalf miljoen Joodse mensen vermoord. Baby Kalmann wordt enkele dagen voor de bevrijding geboren. Door medegevangenen wordt hij verstopt tot aan de bevrijding van het kamp door Russische troepen. Marcel is zo de jongste persoon die Auschwitz overleeft. De bevrijding betekent echter niet het einde van alle ellende. Na de oorlog groeit Marcel op in verschillende tehuizen waar hij zwaar mishandeld wordt.”

Zo begint, onder de kop “Schokkend antisemitisme in Brugge” een bericht van het maandblad ‘Joods Actueel’ (Januari 2008).
 
Wie zelfs maar een oppervlakkige kennis heeft omtrent de tweede wereldoorlog, merkt onmiddellijk dat iets niet klopt. Begin 1944 lag het front nog zeer ver ten oosten van Auschwitz. De sovjettroepen bereikten het kamp pas op 27 Januari 1945, dus ruim een jaar na de opgegeven geboortedatum. Er is geen tikfout in het spel, want de leeftijd van Kalmann wordt nog eens apart opgegeven: 64 jaar.

Marcel Kalmann groeit op in joodse kindertehuizen, waaronder de Berg Stichting te Laren. Volgens het bericht in Joods Actueel werd hij daar zwaar mishandeld. Toch woonde een zekere Marc Kalmann in 2004 een reünie bij van oud-pupillen en personeel van deze tehuizen. Hier is een korte autobio van zijn hand, geschreven in verband met genoemde bijeenkomst:

Mijn naam is Marc (Mordechai) Kalmann en ben geboren en opgegroeid in Venlo. Van 1960 tot 1963 was ik in de BS stichting in Laren, en daarna in de JKH Mirandalaaan in Amsterdam. Na mijn studie heb ik dienst gedaan in het Israelische Leger, gedurende 3,5 jaar. Van daaruit ben ik vertrokken naar Lugano Zwitserland om mee te werken als reisleider voor Globus Gateway. In 1978 ben ik naar USA vertrokken, Atlanta Georgia. Trouwde en kreeg 5 kinderen, die inmiddels allemaal getrouwd zijn. Er zijn inmiddels 13 kleinkinderen. In 2000 overleed mijn vrouw en daarna ben ik gaan zwerven tussen Israel, USA en Nederland.
 
Met mijn kameraad in Baarn ben ik nu aan het kijken naar mogelijkheden om rust & ruimte te krijgen in mijn leven.
 
Ben bezig met het schrijven van een boek over de BS en het JKH. Mijn laatste beroep was docent aan de universiteit In Carrollton (West Georgia, U.S.A. Ben nog benieuwd of de volgende oude BSmakkers nog in leven zijn t.w. Benny Arpels, Jonas van Gelder.

Noteer dat volgens deze zelfbeschrijving de betrokkene niet geboren werd te Auschwitz, maar wel in Venlo. Volgens hetzelfde bericht is hij ook geen professor, maar voormalig docent, in een niet nader gespecifieerde discipline. De voornaam is hier Marc in plaats van Marcel.
 
(Hier zijn foto’s van het slachtoffer, op genoemde reünie)
 
 
Het schokkend incident
 
Volgens het bericht van Joods Actueel was Marcel Kalmann het Brugse café-restaurant ‘Le Panier d’or’ binnengestapt om daar een koffie te drinken.

Op dat moment is Kalmann de enige klant in de zaak, buiten hem zijn een barman en twee kelners aanwezig. Als zijn keppeltje zichtbaar wordt draait ober P.C. zich naar hem toe en blaft "wij serveren hier geen Joden, ERUIT!". De professor is totaal van de kaart, en verlaat zo snel mogelijk het café. De kelner schreeuwt hem nog na: "eruit, ER UIT!”.

Hoewel kelner Patrick Calleeuw zou beweerd hebben geen joden te serveren, was er tegelijk toch ook discussie over de te dure prijs die van Kalmann voor de opgediende koffie werd geëist. Volgens het bericht van Joods Actueel:

Restaurant- en barhouders in de omgeving die van het voorval kennis namen waren vooral geschokt door de exorbitante prijs die Le Panier d'Or aan professor Kalmann voor zijn koffie vroeg, namelijk €6,5 of driemaal de normale prijs. 'Dit doet ons imago als toeristenstad geen goed, zulke praktijken waarbij toeristen bedot en bestolen worden kunnen niet door de beugel' verklaarden enkele horecamensen tegenover Joods Actueel. Dat een man omwille van zijn geloof de deur werd gewezen is blijkbaar van minder belang...

Hoe men tegelijk iemand koffieservice weigert en buitenzet, en toch voor die koffie een exorbitante prijs aanrekent, kan uit het bericht niet worden opgemaakt.
 
Commentaar van professor Marcel Kalmann in het bericht van Joods Actueel:

“Ik ben geboren in de hel van Auschwitz en ben opgegroeid in een hel van Jodenhaat en mishandeling. Dit voorval zal mij zeker niet op de knieën brengen. Iedereen moet weten wat er gebeurd is opdat mijn kinderen en kleinkinderen dit nooit hoeven mee te maken”. 

 
 
De verontschuldigingen en weerklank
 
Marcel Kalmann oogste direct enkele verontschuldigingen. Volgens Joods Actueel kwamen er excuses van kelners uit een nabijgelegen zaak, waar het slachtoffer

“geschokt door het voorval binnengelopen was. 'Die man kwam hier met tranen in de ogen binnen' verklaarde kelner Dean Stalpaert aan Joods Actueel.' Wij boden hem onze excuses aan voor het voorval al hadden wij met de zaak niets te maken. We voelden ons verschrikkelijk slecht dat zoiets kon gebeuren in onze stad”. Ook de burgemeester verontschuldigt zich: “Burgemeester Patrick Moenaert heeft de politie de opdracht gegeven om na te gaan wat zich precies heeft voorgedaan. Hij excuseert zich tegenover Kalmann voor elk ongepast gedrag dat niet overeenstemt met de visie van het stadsbestuur op een gastvrije stad” (De Standaard, 6 februari 2008)

Dit soort excuses zijn tegelijk impliciete schuldigverklaringen met betrekking tot de kelner, zonder dat enig onderzoek heeft plaatsgevonden. Maar dat schijnt niemand te deren.
 
Ook voor Jozef De Witte van het antiracistisch censuurcentrum staan de feiten vast, want meldingen zijn voor hem feiten:

Dergelijke incidenten bewijzen spijtig genoeg dat antisemitisme en racisme nog regelmatig opduiken in onze samenleving. Het Centrum voor gelijkheid van kansen en voor racismebestrijding ontvangt jaarlijks een 60-tal meldingen van gelijkaardige antisemitische incidenten of negationisme. Zodra we op de hoogte gebracht worden van deze feiten, bekijken we samen met het slachtoffer welke stappen ondernomen kunnen worden
(op de webstek van Joods Actueel).

Het bericht ging de wereld rond, en kreeg een plaats in allerhande ‘kwaliteitskranten’. In een aantal gevallen worden de verklaringen van Kalmann zonder enige formele terughoudendheid als feiten voorgesteld, en niet als aantijgingen die tot nader order gegrond kunnen zijn of niet. Het bericht in La Stampa (6 februari 2008) begint aldus:

Qui non si servono gli ebrei: nel 2008 e nel Paese del multilinguismo c'è ancora chi pronuncia queste parole. Un professore americano in visita a Bruges, cittadina fiamminga poco distante da Bruxelles, è stato respinto da una bar del centro perchè non ha nascosto di essere di religione ebraica [Hier bedient men geen joden’: in 2008 zijn er in het land van de meertaligheid nog mensen die deze woorden uitspreken. Een Amerikaanse professor op bezoek in Brugge, een Vlaams stadje niet ver van Brussel, werd in het stadscentrum uit een café gezet omdat hij zijn joodse religieuze overtuiging niet had verborgen].

La Libre Belgique, dat in de berichtgeving eveneens de voorwaardelijke wijs volledig achterwege laat, heeft het over “‘Juden raus’, version flamande”.
 
In een aantal berichten wordt ook gepreciseerd dat Kalmann in Auschwitz werd geboren. Zo lezen we in Le Monde (8 februari 2008):

La communauté juive de Flandre a réagi avec d'autant plus d'émotion que Marcel Kalmann a une histoire très particulière. Né à Auschwitz trois jours avant la libération du camp, caché par des compagnons de captivité de sa mère, il est resté comme le plus jeune détenu libéré du camp de la mort.

La Libre Belgique (7 februari 2008) heeft het over

un professeur américain d'origine juive qui a eu la chance de survivre à l'horreur d'Auschwitz suite à la libération du camp par les troupes soviétiques alors qu'il était encore bébé.

 
Dit soort gestook krijgt weerklank. Hier zijn enige lezersreacties, druipend van Vlamingenhaat, op dit soort ‘berichtgeving’:
 
Uit Le Soir:

* N'oublions pas qu'avec les polonais les flamands furent les plus fervents nazis.
 
* Monsieur le Bourgmestre Bruges, Je vous serai gré de prendre connaissance de l'article publié le 6.2.08 dans Soir Je considère cet article comme entièrement crédible et les faits relatés exacts. La situation décrite est absolument inacceptable et mérite l'attention du public et des voyageurs concernés. Je boycotte donc Bruges et encourage collègues, amis partout en Europe et dans le monde civilisé á ne plus dépenser un euro dans votre ville aux relents nauséabonds de racisme. Le silence de la classe politique flamande sur cette affaire fait un bruit d'enfer ! Je vais contacter le département américain des affaires étrangères pour faire inscrire votre ville sur la liste d'avertissement pour touristes. Je n'organiserai ni ne financerai de conférence internationale à Bruges et encouragerai mes collègues de européen à entreprendre une délocalisation d'institutions académiques de votre ville. Plus jamais Bruges!

Uit Le Monde:

* sachez bonnes gens que les rues flamandes sont racistes et francophobes [...] c'est alors vivre assez dangeureusement que d'espérer y déambuler ostentatoirement sous la protection de la loi. Par contre la Belgique n'est pas la Flandre et nos amis juifs sont plus que les bienvenus partout ailleurs dans le royaume, shalom!
 
* Qui connait ce coin de belgique, aux architectures magnifiques, sait que le nationalisme teinté de xenophobie est depuis longtemps dans la culture flamande. Pire qu'ailleurs l'étranger n'est pas le bienvenu. Brel nous manque pour nous rappeler la mentalité propre à cette region [...] N'oublions pas les 33% d'électeurs du Vlaams Belang, le FN du cru!
 
* ‘Nazis pendant les guerres et catholiques entre elles’, oui, le poète a toujours raison [...] Je voudrais connaître le nom de ce café-restaurant pour ne pas risquer jamais d'y mettre les pieds. Cette anecdote est horrible, et encore plus quand on pense à la naissance tragique de cet homme, au malheur de ses parents, et au cadre de la Shoah.

 

 
De precedenten
 
Een zekere M. Kalmann is vroeger reeds slachtoffer geweest van antisemitisme. Uit het Algemeen Dagblad van 25 juli 2001:

Joodse Hagenaar loog over Marokkaans terrorisme


 
Hagenaar M. Kalmann is geen slachtoffer van anti-semitisme, zoals hij zelf beweerde. De 53-jarige joodse hoogleraar deed begin juni aangifte bij de politie. Hij zou door Marokkaanse jongeren in de Haagse Schilderwijk al drie maanden zijn mishandeld en geterroriseerd. De politie stelde daarop een onderzoek in, maar kwam tot een andere conclusie. [...] "Er is ons niets gebleken van intimidaties, racisme of terreur gericht tegen meneer Kalmann."
Kalmann zocht zelf de media met het verhaal dat hij werd bespuugd, uitgescholden en geslagen door 20 à 30 Marokkaanse jongeren [...] De joodse inwoner beweerde dat hij met bakstenen was bekogeld en dat de ruiten van zijn huis waren ingegooid. Ook toen de politie bewaking had ingesteld, deed Kalmann nog enkele keren aangifte van zware mishandelingen. Volgens de politie was dit altijd op het moment dat Kalmann op eigen houtje op pad ging en niet de politie had gebeld, zoals was afgesproken. De politie arresteerde op Kalmanns aanwijzing twee jongens, maar die werden kort daarna vrijgelaten aangezien zij niets gedaan konden hebben. Uiteindelijk is de bescherming als een nachtkaars uitgegaan. Niet bekend is waar Kalmann zich momenteel bevindt”.

In dit bericht uit 2001 wordt een zekere M. Kalmann frontaal beschuldigd van herhaaldelijke leugenachtigheid. Tevens moet deze Kalmann volgens geciteerd bericht niet in 1944, doch pas in 1947 of 1948 zijn geboren. Gaat het over dezelfde Marc(el) Kalmann?

 

Hier is een passage uit een bericht uit de Haagse Courant van 4 juli 2003, over een plaatselijke pro-Amerikaanse betoging. De door virtuele Marokkanen geplaagde Kalmann was daar present:

De joodse ex-Hagenaar M. Kalmann zong bij de ambassade van de VS het 'Star Sprangled Banner', het Amerikaanse volkslied. Kalmann kwam de afgelopen twee jaar enkele malen in het nieuws, omdat hij wegens het dragen van een keppeltje herhaaldelijk door Marokkaanse jongeren in de Schilderswijk in elkaar zou zijn geslagen. Hij was van plan naar Israël te emigreren, maar heeft volgens eigen zeggen voorlopig domicilie buiten Den Haag gekozen. "Ik doe mee aan deze demonstratie voor mijn vijf Amerikaanse kinderen en dertien Amerikaanse kleinkinderen én voor al die Amerikaanse jongens die op Margraten liggen, omdat ze in de Tweede Wereldoorlog hun leven hebben gegeven voor onze vrijheid. En ik sta hier omdat ik vind dat alle Arabische volken zelf over hun toekomst moeten kunnen beslissen, in een democratie." Kalmann betreurde het dat joodse organisaties hadden afgezien van deelname aan de demonstratie. Volgens hem was dat gebeurd wegens de deelname van extreem rechts.

Daar zijn de 5 kinderen en 13 kleinkinderen terug uit de autobiografische blurp! M. Kalmann uit de beide berichten hierboven, Marc (Mordechai) Kalmann van de blurp en geboren in Venlo, en Marcel Kalmann van de Panier d’Or en geboren in Auschwitz, zijn heel waarschijnlijk één en dezelfde persoon.
 
Besluiten over het incident (zonder niet-betrokken getuigen) in de Panier d’or wens ik niet te trekken. Maar ik heb wel enkele vraagjes die Joods Actueel misschien kan oplossen. Zij hebben de zaak onderzocht. Op de televisie verklaarde de woordvoerdster van dit blad: “Het verhaal van de man is zeer geloofwaardig”. Welnu, kunnen de redacteurs van het blad meedelen:

* of de Marc(el) Kalmann uit Brugge dezelfde persoon is als de M. Kalmann die enkele jaren geleden in de Nederlandse pers als een leugenaar werd gebrandmerkt nadat hij beweerde maandenlang te zijn geterroriseerd door een bende Marokkaanse jongeren, waarbij de politie zelfs door hem aangewezen daders had aangehouden, die echter onschuldig bleken?
 
* waarom ze in hun artikel de bewering overnemen dat Marcel Kalmann in Auschwitz is geboren en daar in januari 1944 als pasgeboren baby door de Sovjets werd bevrijd, terwijl dit scenario chronologisch onmogelijk is en ook door Kalmann zelf wordt tegengesproken in een kort autobiografisch bericht dat op het www te vinden is en waarin Venlo als geboorteplaats is opgegeven?
 
* in welke zin Marcel Kalmann een “een 64-jarige professor van Amerikaanse afkomst” is? Waar is hij professor, en wat doceert hij precies? En hoe kan hij, van Amerikaanse afkomst zijnde, in Venlo dan wel Auschwitz geboren zijn?
 
* tenslotte: heeft Joods Actueel toevallig enig idee omtrent de reden waarom de Joodse webstek Engage het verhaal heeft ingetrokken met als enig commentaar: “We've removed this story for the moment because we've been informed that it isn’t true”?

 
Kennis van deze details kan ons wellicht helpen om de geloofwaardigheid in te schatten van Marc(el) Kalmann, en ook van Joods Actueel, en van onze staatsomroepen en van de kwaliteitspers in het algemeen. Aangezien Vlaanderen wegens het voorval in Brugge door de internationale pers, alsook door de Belgische franstalige media, als racistisch en anti-semitisch wordt afgeschilderd, zijn dit vragen waarop wij, meen ik, een antwoord verdienen.