Kersvers aartsbisschop André Léonard heeft officieel zijn intrek genomen in het aartsbisdom. Voor zijn ‘blijde intrede’ zat de Mechelse Sint-Romboutskathedraal tot de nok vol. Dat is blijkbaar geen nieuws voor onze pers. Het handjevol holebi’s dat buiten stond te betogen is dat wel.
 
Met amper zestig waren ze, die betogers. Nochtans had de holebibeweging van diezelfde pers vooraf de kans gekregen om ruim te mobiliseren en hadden ze de uitdrukkelijke steun van het ABVV.  Organiserende belangengroepen Cavaria en Wel Jong Niet Hetero hadden minstens 150 deelnemers verwacht. Het werden er minder dan de helft. Zelfs de tientallen betaalde krachten van de zwaar gesubsidieerde holebigroepen wilden hun vrije zaterdag blijkbaar niet opofferen voor hun eigen goede zaak. 
 
De lage opkomst hoeft niet te verbazen, de holebibeweging vergist zich van vijand en dat weten de homo’s zelf ook. Zij beseffen maar al te goed vanwaar het gevaar komt en dat is niet van de katholieke kerk. Mijn kapper is homo, een cliché inderdaad. Hij woont met zijn man in Boom in een straat met vele Marokkaantjes. Mijn kapper wordt door hen constant nageroepen en bespuwd. Zijn fiets en auto zijn al meerdere malen beschadigd. Helemaal gortig werd het op zijn trouwdag. Bij het buitengaan van het gemeentehuis stonden de jonge gasten tussen de vrienden en de familie van het bruidspaar “boe” en “vuil jeanetten” te roepen.
 
Verschillende homokoppels uit Borgerhout vertellen mij dat ze in hun eigen straat niet meer hand in hand durven lopen uit angst voor de reacties van Marokkaanse jongeren. Wat doet de holebibeweging ? Doordrenkt in het subisidiemanna van de overheid steigeren ze wanneer duizenden kilometers van hier een homobetoging verboden wordt of wanneer Léonard een uitspraak doet, maar over deze feiten hoor je ze niet. Je hoorde ze evenmin toen vorig jaar een lesbisch meisje van Marokkaanse origine in Antwerpen levend verbrand werd bij een duiveluitdrijving.
 
Laila Achichi was 18, woonde in de Antwerpse wijk Dam en kwam openlijk uit voor haar lesbisch zijn. Haar ouders schakelden een koranlezer in om bij haar de lesbische duivel uit te drijven. Ze overleed aan de brandwonden die ze bij deze uitdrijving had opgelopen. Gruwelijk. Vlak na de feiten bestond er geen enkele twijfel over de reden van de uitdrijving. Op aanraden van hun advocaat verklaarden de ouders echter dat de ‘reiniging’ plaats vond omwille van een eetstoornis.
 
De ouders hadden de waarheid niet moeten verdraaien, het Centrum voor Gelijkheid van Kansen en Racismebestrijding (CGKR) deed net zoals de holebibeweging toch alsof hun neus bloedde. Moest een katholieke priester bij een duiveluitdrijving een lesbisch meisje doden… West-Europa zou te klein zijn. Over Laila Achichi kraait geen holebihaan. Hypocrieten.
 
De beweging is de voeling met haar eigen basis volledig kwijt en beheert haar financiële zaken slordig. Ondanks alle middelen die de holebigroepen ter beschikking hebben, kunnen ze niet meer mobiliseren.